Raymonde Padmos - Spiegel van mijn geheugen

[Dettie]

Een vrouw, bijna 100 jaar, maar vastbesloten dat niet te worden omdat ze al haar geliefden al achter zich gelaten heeft, vertelt het verhaal van haar leven.

Lees verder http://www.leestafel.info/raymonde-padmos

Marjo

[Dettie]

Ja Marjo, zoals je vroeg in je mail, ik had er ook een verslag van gemaakt, maar.... dat was nog bij de literatuur-leeskring!
Hier is mijn verslag:

http://www.leestafel.info/raymonde-padmos

Meegenomen bij de Slegte als hebbedingetje maar ik ben blij dat ik het gelezen heb.
6 maart 2004

[Marjo]

Jouw verslag is heel anders dan het mijne, grappig vind ik dat.
Als je ze naast elkaar legt, heb ik het duidelijk meer als een liefdesverhaal opgevat dan jij. Jij zag het meer als een verslag van het verleden!? Een net iets andere insteek.

[tiba]

Heel mooi om lezen, die twee verslagen. Het boek lijkt me ook de moeite waard.

Groetjes. Tiba.

P.S. Euh Marjo, ben jij nu de meest romantische?

[Dettie]

Ja Tiba het is echt een mooi boek.
Nee ik zag het niet echt als een liefdesverhaal, hoewel die fotograaf de liefde van haar leven is. Ik zag meer die vrouw zelf , ze deed véél, en wat ik zo goed vond is dat ze zich nergens wat van aantrok, wat zij dacht dat goed was dat deed ze. Ze was zo nuchter maar toch ook een goed mens. En ja ze was geen standaardmoeder maar toch was ze daarin ook heel eerlijk.
Ik vind het moeilijk te zeggen wat ik van het boek vond, ik vond het enorm mooi en goed. Heb het nu voor de 4e en laatste keer besteld en deze houd ik zelf. De voorgaande 3 heb ik weggegeven omdat ik het zo mooi vond en dat wilde delen.

Bernadet

[Marjo]

Ik dacht niet dat ik zo romantisch was hoor Tiba. Ik zie de dingen die Bernadet beschrijft ook als duidelijk aanwezig, maar dat was meer de achtergrond van het verhaal voor mij.
Als ik gevraagd werd het boek na te vertellen (zoals ik in feite doe in dat verslag) dat zou ik het verhaal van de liefde verteld hebben.
Maar nu misschien niet meer, of niet alleen.
Dat is het resultaat van samen praten over een boek...

[tiba]

Ja hé, dat is zo fijn, dat iedereen andere accenten legt, en dan ga je het ook eens vanuit die hoek bekijken.

Groetjes. Tiba.

[Dettie]

Het was eigenlijk een moderne vrouw, die mensen nam zoals ze waren. Misschien door haar nuchterheid, het was toch bijzonder voor die tijd dat ze lesbische vrouwen eigenlijk gewoon vond. Het ging haar meer om de vriendschap dan de levenswijze van ze. Ook was ze er zich wel van bewust dat Armin fotograaf was! Ik vraag me af of ze ook met Armin omgegaan was als hij soldaat was geweest! Ondanks haar allesoverheersende liefde voor hem.

Bernadet

[irene]

Mooi, openhartig geschreven boekje. Met heel weinig woorden weet Raymonde Padmos heel veel te vertellen.
Ik verwachtte een liefdesromannetje, maar dit bleek het tegendeel.
Jakoba, nuchter, eigenzinnig, blikt vlak voor haar honderdste verjaardag terug in haar verleden.
Een prachtboek!

groetjes, irene

[Dettie]

ha irene, ben blij dat je het ook mooi vindt. Ik vond het een onverwacht juweeltje en ben ook blij dat ik nog een exemplaar op de kop wist te tikken.
Wat ik zo mooi vond is dat ze gewoon de dingen doet, ze kijkt nergens van op, doet wat ze moet doen en dat alles in mooie taal.
Ik kan helaas niets over de schrijfster vinden, zou graag meer van haar willen lezen.

Alleen dit:
Willem van den Huil Autobiografie (17781854). Bezorgd door Raymonde Padmos. Uitgeverij Verloren, Hilversum, 1996. Reeks: Egodocumenten deel 10. 736 blz. ISBN 90‑6550‑134‑7.


Bernadet

[Marjo]

Het heeft een prijs gewonnen van de Libelle of zoiets? Kun je de redactie mailen..

[Dettie]

Ik heb de uitgeverij gemaild of zij nadere informatie over Padmos hebben.

Bernadet

[Marjo]

Dat is nog directer natuurlijk..