Jullie ultieme Lievelingsboek
Heel leuk dit onderwerp ! Ja Mannen zonder Gezicht is voor mij ook Konsalik's beste. Tussen mijn 13 en 17 heb ik alle Konsaliks verslonden. Het Vrouwenschip is nog zo'n titel waar ik aan terugdenk. Voor die tijd en zeker voor de leeftijd die ik toen had vond ik hem vrij pikant 
Boeken herlezen...tja, er zijn er zoveel die ik nog zou willen opnieuw lezen. Onder andere ook de serie van de Aardkinderen van Jean Auel. Wat heb ik daarvan genoten. En de Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt is ook één van mijn lievelingsboeken. En de Halfbroer van Lars Saabye Christensen...en...en.... Maar het komt er nooit van omdat er zoveel nieuwe en mooie boeken nog liggen te wachten. Dan vind ik het echt zonde om mijn tijd te steken in het herlezen van boeken.
Boeken herlezen...tja, er zijn er zoveel die ik nog zou willen opnieuw lezen. Onder andere ook de serie van de Aardkinderen van Jean Auel. Wat heb ik daarvan genoten. En de Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt is ook één van mijn lievelingsboeken. En de Halfbroer van Lars Saabye Christensen...en...en.... Maar het komt er nooit van omdat er zoveel nieuwe en mooie boeken nog liggen te wachten. Dan vind ik het echt zonde om mijn tijd te steken in het herlezen van boeken.
.
Aah, Marjo, in de kliniek waar ik in de bib werk werd jaren geleden een kindje binnengebracht met het "Ondine-syndroom".
Dat is een zeer zeldzame ziekte waarbij men vergeet te ademen. Het kindje mocht dus niet in slaap vallen.
Ik weet niet of het overleden is ( ik wil het eigenlijk niet weten want ik vrees het ergste ), maar de behandelende arts bestelde intussen wel via mijn bib het toneelstuk "Ondine" van Jean Giraudoux naar wie de ziekte genaamd werd - omdat (waternimf) Ondine dergelijke symptomen beschrijft in een bepaalde passage.
Ik kreeg het per ongeluk even in mijn handen, sloeg het open zoals men op belangrijke momenten bijbels openslaat, om duiding, en zoals een schrijntje ging het open, met een schijntje onvergankelijke poëzie,
en ik was verkocht.
De toneelstukken van Giraudoux zijn in alle grote talen van de wereld vertaald, behalve in het Nederlands, helaas.
g
PS
Het behoort tot het genre literair theater dat reeds 70 jaar wordt weggedrukt door het scènische theater.
Dat is een zeer zeldzame ziekte waarbij men vergeet te ademen. Het kindje mocht dus niet in slaap vallen.
Ik weet niet of het overleden is ( ik wil het eigenlijk niet weten want ik vrees het ergste ), maar de behandelende arts bestelde intussen wel via mijn bib het toneelstuk "Ondine" van Jean Giraudoux naar wie de ziekte genaamd werd - omdat (waternimf) Ondine dergelijke symptomen beschrijft in een bepaalde passage.
Ik kreeg het per ongeluk even in mijn handen, sloeg het open zoals men op belangrijke momenten bijbels openslaat, om duiding, en zoals een schrijntje ging het open, met een schijntje onvergankelijke poëzie,
en ik was verkocht.
De toneelstukken van Giraudoux zijn in alle grote talen van de wereld vertaald, behalve in het Nederlands, helaas.
g
PS
Het behoort tot het genre literair theater dat reeds 70 jaar wordt weggedrukt door het scènische theater.
Inge schreef:Waarom vonden jullie dat een prachtig boek? Ik heb het ook gelezen en irriteerde me eerder aan het boek. Waarom vonden jullie het zo prachtig?
Inge
Het is ondertussen al een hele tijd geleden (hm... tijd om het eens te herlezen
) maar ik herinner mij dat ik het heel meeslepend vond...
De manier waarop het verscheurende tussen Heathcliff en Catherine beschreven wordt. Ik was nog jong toen en werd helemaal meegesleurd in die storm van gevoelens!
Een andere, domme reden misschien, maar ik vind 'Heathcliff' zo mooi klinken!
Momenteel aan het lezen: "Ex-minnaar" van Herman Brusselmans.
en nou dat ergerde me zo aan het boek het meeslepende tussen heatcliff en catherine ze konden niet met én zonder elkaar
Ik heb zo'n obsessie metde naam Dean. Ik vind dat een fascinerende naam al weet ik niet waarom Ik heb een hele tijd mijn zoontje zo willen noemen maar het is uiteindelijk Jayden geworden. Raar hoe namen kunnen zo tot de verbeelding kunnen spreken 
Inge
het meeslepende tussen heatcliff en catherine ze konden niet met én zonder elkaar
Ik heb zo'n obsessie metde naam Dean. Ik vind dat een fascinerende naam al weet ik niet waarom
Ik heb een hele tijd mijn zoontje zo willen noemen maar het is uiteindelijk Jayden geworden. Raar hoe namen kunnen zo tot de verbeelding kunnen spreken
Inge
Bernadet schreef:Ik moet ook gelijk denken aan het liedje van Kate Bush 'Wuthering Heights': Darain zingt ze: "Heathcliff, it's me, Cathy, I'm coming home."
Bedankt! Dat blijft voor de rest van de dag in mijn hoofd zitten!
"oh, let me have it, let me grab your soul away"...
Momenteel aan het lezen: "Ex-minnaar" van Herman Brusselmans.
ja erg hè. Ik heb het nu ook aldoor in m'n hoofd.
Inge schreef:en nou dat ergerde me zo aan het boek
Inge
'De Woeste Hoogte' is gewoon het allermooiste boek dat ik ooit heb gelezen. Zo krachtig qua gevoelens en dan die al die passie in die winderige moors. De laatste alinea, over de begraven geliefden, staan in mijn geheugen gegrift. Het wordt hoog tijd dat ik het weer eens lees.
Lievelingsboeken! Umm...
Zondermeer
Marcel Proust - Op zoek naar de verloren tijd (7 delen)
Thomas Mann - De Toverberg
Jan Kjaerstad - Jonas Wergeland trilogie (3 delen)
Simon Vestdijk - Anton Wachter cyclus (8 delen)
Simon Vestdijk - Victor Slingeland symfonie (3 delen)
Louis Couperus - Boeken der kleine zielen (4 delen)
Maarten 't Hart - Een vlucht regenwulpen (zeker 4 maal gelezen)
Maarten 't Hart - De steile helling
Charles Dickens - The old curiosity shop
Jos Vandeloo - De Muur
William Faulkner - Absalom, absalom! (uitroepteken hoort bij de titel)
Leonard Tolstoi - Anna Karenina
Fjodor Dostojewski - Gebroeders Karamazov
Fjodor Dostovjewski - Schuld en boete (= Misdaad en straf)
Alessandro Baricco - Ocean van zee
Emile Zola - Het geld
Emile Zola - Het beest in de mens
Peter Nadàs - Boek der herinneringen (nog steeds niet uit! Jaren geleden gekomen tot over de helft. Maar weergaloos!!!)
Peter Hoeg - Voorstelling van de 20ste eeuw
Peter Hoeg - Grensgevallen
Simon Vestdijk - De koperen tuin
Simon Vestdijk - De kelner en de levenden
Ferdinand Bordewijk - Karakter
Ferdinand Bordewijk - Rood paleis
Gunther Grass - De blikkentrommel
Harry Mulisch - De aanslag
Willem Frederik Hermans - Nooit meer slapen
Malcolm Lowry - Onder de vulkaan
Milan Kundera - De ondraagelijke lichtheid van het bestaan
Richard Flannagan - Gould's book of fishes
Zijn zo een aantal romans die me nu te binnen schieten.
Zondermeer
Marcel Proust - Op zoek naar de verloren tijd (7 delen)
Thomas Mann - De Toverberg
Jan Kjaerstad - Jonas Wergeland trilogie (3 delen)
Simon Vestdijk - Anton Wachter cyclus (8 delen)
Simon Vestdijk - Victor Slingeland symfonie (3 delen)
Louis Couperus - Boeken der kleine zielen (4 delen)
Maarten 't Hart - Een vlucht regenwulpen (zeker 4 maal gelezen)
Maarten 't Hart - De steile helling
Charles Dickens - The old curiosity shop
Jos Vandeloo - De Muur
William Faulkner - Absalom, absalom! (uitroepteken hoort bij de titel)
Leonard Tolstoi - Anna Karenina
Fjodor Dostojewski - Gebroeders Karamazov
Fjodor Dostovjewski - Schuld en boete (= Misdaad en straf)
Alessandro Baricco - Ocean van zee
Emile Zola - Het geld
Emile Zola - Het beest in de mens
Peter Nadàs - Boek der herinneringen (nog steeds niet uit! Jaren geleden gekomen tot over de helft. Maar weergaloos!!!)
Peter Hoeg - Voorstelling van de 20ste eeuw
Peter Hoeg - Grensgevallen
Simon Vestdijk - De koperen tuin
Simon Vestdijk - De kelner en de levenden
Ferdinand Bordewijk - Karakter
Ferdinand Bordewijk - Rood paleis
Gunther Grass - De blikkentrommel
Harry Mulisch - De aanslag
Willem Frederik Hermans - Nooit meer slapen
Malcolm Lowry - Onder de vulkaan
Milan Kundera - De ondraagelijke lichtheid van het bestaan
Richard Flannagan - Gould's book of fishes
Zijn zo een aantal romans die me nu te binnen schieten.
Hallo Inge,
Het gegeven dat twee mensen niet zonder en niet met elkaar kunnen bestaan (U2 zong er ook over in With our without you), is het mooiste tragische gegeven dat er is. Lijden wordt tot kunst verheven. Maar omdat te kunnen apprecieren moet je een pure romanticus zijn.
Het gegeven dat twee mensen niet zonder en niet met elkaar kunnen bestaan (U2 zong er ook over in With our without you), is het mooiste tragische gegeven dat er is. Lijden wordt tot kunst verheven. Maar omdat te kunnen apprecieren moet je een pure romanticus zijn.
Inge schreef:en nou dat ergerde me zo aan het boek :? het meeslepende tussen heatcliff en catherine :? ze konden niet met én zonder elkaar :?
Ik heb zo'n obsessie metde naam Dean. Ik vind dat een fascinerende naam al weet ik niet waarom :? Ik heb een hele tijd mijn zoontje zo willen noemen maar het is uiteindelijk Jayden geworden. Raar hoe namen kunnen zo tot de verbeelding kunnen spreken :shock:
Inge
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten