Cherry Duyns: De Chinese Knoop

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Plaats reactie
Eric
Berichten: 53
Lid geworden op: 03 jan 2005, 00:19
Locatie: Almere
Contacteer:

Cherry Duyns: De Chinese Knoop

Bericht door Eric »

"Een grote aanrader"

Als de moeder van de inmiddels in Frankrijk woonachtige Robert Loon komt te overlijden, moet hij het ouderlijke huis volledig ontruimen. Aangezien zijn vader al was overleden toen Robert nog heel jong was, had hij een zeer hechte band met zijn ondernemende en vrij dominante moeder. Ze hadden het samen niet breed, maar dankzij de artistieke inslag van Kitty Loon – die in staat was om prachtige kunstbloemen te maken – was er wel altijd brood op de tafel. De Chinese arbeider Lin Ying, een vriend van de vader van Robert, bleek een speciale plaats in te nemen binnen het gezin en ondanks de minachting van een deel van de bevolking voor buitenlandse werknemers bleek hij in het huis van Kitty Loon altijd welkom te zijn.

Robert Loon stuit bij het leeghalen van het huis op tal van herinneringen en ontdekt ook steeds meer over Lin Ying en diens redenen om in Nederland geld te verdienen voor zijn gezin in het arme China. Ook als lezer kom je in de loop van het verhaal steeds meer te weten over de verschillende achtergronden en gaandeweg wordt je meegesleept in het boeiende en bij tijd zeer ontroerende verhaal. De schrijfstijl van Cherry Duyns is zeer prettig en hij weet de zinnen prachtig en moeiteloos in elkaar te laten overlopen en op zeer ontspannen wijze alle nuances van het leven van Kitty en Robert Loon in beeld te brengen. Met name voor Lin Ying krijg je al snel grote sympathie al merk je ook al snel dat er een groot tragedie op de loer ligt. Maar de vriendschap staat in het boek centraal, samen met gevoelens van trouw en eenzaamheid. Met name Kitty Loon lijkt in haar leven gevangen te hebben gezeten tussen de laatste twee emoties, maar wist dit toch grotendeels voor haar opgroeiende zoon te verbergen.

"Ver voor de Tweede Wereldoorlog verlieten vele Chinezen als zeelieden. hun door armoede en honger geteisterde vaderland. Soms strandden zij op vreemde kusten en trachtten daar een bestaan op te bouwen. In Nederland verschenen stille mannen op straat, die uit de broodtrommel voor hun buik teng teng, zoete pinda's en ander snoepgoed te koop aanboden.

In De Chinese knoop vertelt Cherry Duyns de ontroerende geschiedenis van een vriendschap tussen een Hollandse familie en de pindaverkoper Lin Ying. Een uitzonderlijke roman over trouw, eenzaamheid en het noodlottige gevolg van een belofte."


In zijn totaliteit is "De Chinese Knoop" een prachtige roman in een werkelijk schitterende uitvoering. Een klein, gebonden, boekje waaraan door de uitgever heel veel zorg en aandacht is besteed. Met slechts 155 pagina’s is het snel uit te lezen, maar zal het toch een blijvende indruk maken op de lezers. Derhalve is het een grote aanrader en misschien wel één van de mooiste Nederlandse romans van dit jaar.

Uitgever: Thomas Rap

Afbeelding

Afbeelding
Thrillers, Fantasy, Literatuur én de kans op gratis leesexmplaren: http://www.ezzulia.nl/
Dettie
Site Admin
Berichten: 45258
Lid geworden op: 01 jan 1970, 02:00
Contacteer:

Bericht door Dettie »

He Eric, leuk je hier weer te 'zien'. Mooi verslag dat erg nieuwsgierig naar het boek maakt.

Je verslag staat op de site

http://www.leestafel.info/Boekenarchief ... ple19.html

Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 28 apr 2008, 13:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Eric
Berichten: 53
Lid geworden op: 03 jan 2005, 00:19
Locatie: Almere
Contacteer:

Bericht door Eric »

Ik zie het: heel mooi.... :D
Thrillers, Fantasy, Literatuur én de kans op gratis leesexmplaren: http://www.ezzulia.nl/
bianca
Berichten: 191
Lid geworden op: 30 dec 2004, 09:57
Locatie: Capelle a/d IJssel
Contacteer:

Bericht door bianca »

Ik heb dit boek net uitgelezen. Ik vind het wel een mooi boek, maar het valt een beetje tegen. Het verhaal zal niet lang blijven hangen.
Dettie
Site Admin
Berichten: 45258
Lid geworden op: 01 jan 1970, 02:00
Contacteer:

Bericht door Dettie »

Ik zit al de hele tijd te dubben wel lezen, niet lezen. Aan een kant trekt het verhaal omdat het over een Chinees gaat en ik geinteresseerd ben in van alles wat met China en zijn inwoners te maken heeft. Maar iets aan de flaptekst houdt me steeds tegen.

Waarom viel het tegen Bianca? vertel vertel

Bernadet
Marjo
Berichten: 26390
Lid geworden op: 16 mei 2004, 21:01

Bericht door Marjo »

Cherry Duyns is een 'hij'? Verbazingwekkend..
Ik heb ooit een boek van deze schrijver geprobeerd, niet dit boek meen ik, en dat beviel mij ook niet. Maar hoe, wat, waarom? Geen idee...
Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Bericht door Roel »

Ik heb Cherry Duins leren kennen door zijn schitterende documentaire's voor de vpro, soms samen met Hans Kellerman. Hij heeft ook de perfecte stem om gedachten over onderwerpen te laten gaan.
En voor het vergeet, hij vormde jarenlang het absurdistische duo Herenleed, waar ik een keer een programma gezien had, waar hij voor God speelde. Dat was heel komisch en heel goed.
Boeken heb ik nog niet van hem gelezen.
Dettie
Site Admin
Berichten: 45258
Lid geworden op: 01 jan 1970, 02:00
Contacteer:

Bericht door Dettie »

Fragment uit Herenleed voor rotor:

Er staat een deur in het landschap. Man 2 komt uit deur en ontmoet Man1.
Man 1: Dag, meneer.
Man 2 neemt zonder iets te zeggen zijn hoed af.
Man 1 die de ander al iets voorbij is, komt terug en vraagt: O, wat deed u, liet u iets zien?
Man 2 fronsend: Hoe bedoelt u?
Man 1: Nou, met uw hoed, u tilde uw hoed op. Liet u iets zien?
Man 2: Nou, nu u het zo vraagt, inderdaad.
Man 2: Wat was dat dan, ik geloof dat het me ontgaan is.
Man 2 doet zijn hoed weer af en buigt voorover: Ik liet mijn haar zien. Mooi hè?
Man 2: Ja, heel mooi.
Man 2: Veel hè?
Man 2: Ja, mijn hartelijke complimenten
Man 2 zet zijn hoed weer op: Dank u.

Bernadet
Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Bericht door Roel »

Bedankt Bernadet!
Ik herken het fragment.
Ik vind het jammer dat ik niet meer van dit duo gezien heb.
Het was echt uniek cabaret. En ze hebben het heel lang gedaan. Ik stuitte er pas een jaar of 5-7 geleden op. Ik kan natuurlijk de dvd kopen.
Absurdistisch cabaret moet je in Nederland met een 2,5 lampje zoeken.
Tja en nu loopt "Wachten op Godot van Beckett, een van mijn favouriete toneelstukken, maar als ik dan in recensie lees van "briljante lichtheid", dan vrees ik dat de typische Beckett-sfeer grotendeels verloren is gegaan.
Dettie
Site Admin
Berichten: 45258
Lid geworden op: 01 jan 1970, 02:00
Contacteer:

Bericht door Dettie »

Ha Rotor,

Ik ben naar de voorstelling Eindspel geweest van Becket uitgevoerd door toneelgroep Hollandia en dat was geweldig!
Ook daar had het in de aankondiging lichtheid. Maar Becket zag het hele leven als een groot spel, misschien dat ze dat meer benadrukken.
Ik zou wel gaan als ik jou was. Je krijgt spijt als je niet gaat denk ik. Becket is heel bijzonder.

Groetjes
bernadet
Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Bericht door Roel »

Hallo Bernadet,
Tegen wie zeg je het? Ik heb al het toneelwerk en dichtwerk in de kast staan. Verder een stuk of zes romans. Alleen lig ik flink achter met lezen. Ik moet al die romans nog lezen. Maar Beckett romans zijn pittige boeken, in die zin, dat ze een groot doorzettingsvermogen van de lezer vergen, daarnaast moet je ervoor in de stemming zijn, want het zijn geen optimistische verhalen. Beckett belangrijkste thema was de mens die zijn beweging verliest. De toneelwerken zoals eindspel zijn makkerlijker te verteren dan de romans. Naamloos en Molloy en nog eentje, ben de even titel kwijt is een trilogie waarvan de stijl uit kaal geslagen proza en eindeloze herhaling bestaat. Maar daarmee wordt het ook weer geniaal en geweldig, omdat het juist aan die elementen zijn kracht ontleend.
Heb je toen ook gekeken naar verfilming van zijn toneelstukken die een tijd terug op tv waren?
Nog even terug komend op de lichtheid. Ja, er zit zeker een mate van lichtheid in zijn stukken, maar juist die combinatie van subtiele humor en uitzichtloosheid vormt de typische Beckett-sfeer en om die perfect te treffen moet je van goeie huize komen! Trouwens Beckett portretteert altijd voor zover ik weet mensen uit de zelfkant. Hij is een feilloos observator en doorgronder van de armoedige mens.
Een ander grote absurdist is Ionescu. Weleens van gehoord? Zijn werk heb ik ook staan.
Plaats reactie