Thema november 2023 - Radio en televisie

[Dettie]

Aaah, ik ben zo druk nog met mijn huis dat ik helemaal vergeten ben een nieuw boek te plaatsen!
Foutje! Bedankt!

Dettie

[Dettie]

Radio Popov
Anja Portin

Alfred voelt zich vaak alleen. Zijn moeder kent hij niet en zijn vader is steeds op zakenreis. Als hij op een nacht door een lege maag niet kan slapen, wordt er opeens een krant bezorgd waar ook een appel en een boterham uit vallen. Maar als Alfred daarna de deur opendoet, is de krantenbezorger verdwenen.

De volgende nacht zit Alfred weer klaar en de mysterieuze bezorger blijkt een vrouw te zijn, Amanda, die vergeten kinderen helpt. Alfred mag met haar mee en vanaf dat moment verandert alles: voor het eerst van zijn leven voelt Alfred zich ergens thuis. Bij Amanda vindt Alfred een oude radiozender en begint hij geheime radio-uitzendingen te maken voor andere Vergeten Kinderen. Maar hoe kan het eigenlijk dat Amanda zo goed is in het opsporen van deze kinderen? En wat zal Alfreds vader doen als hij eenmaal terug van zijn reis ontdekt dat zijn zoon weg is…?

Een warm en onvergetelijk verhaal over eenzaamheid en vriendschap, dat in 2020 de Junior Finlandia-prijs won - de belangrijkste literaire prijs in Finland. Met sfeervolle tekeningen van Jade van der Zalm.

ISBN 9789021682501 | Hardcover | 288 pagina's | Maven Publishing | 16 februari 2022
Vertaald door Petri Hoogendijk | Leeftijd 10+

[Dettie]

Citaat van de dag

Middelbare leeftijd is die periode dat je in de wagen stapt en meteen van radiostation verandert.

Patricia Penton Leimbach (Geb. 1927)
Amerikaans schrijfster

[PMotte]

Een warm en onvergetelijk verhaal over eenzaamheid en vriendschap, dat in 2020 de Junior Finlandia-prijs won - de belangrijkste literaire prijs in Finland. Met sfeervolle tekeningen van Jade van der Zalm.

Toen ik dat jaartal las, was ik even van de wijs. Maar hé, we zijn al NA 2020!

[Dettie]

Jawel! haha, de 24 komt er al aan.
Het gaat véél te hard hè.

Dettie

[PMotte]

Onlangs lees ik een sf-roman net op tijd uit om te verhinderen dat hij zich in het verleden afspeelde.

[Renate]

En klopte er nog iets van?

[PMotte]

Nou, zoals het traditie is in sf: helemaal niet.

[Renate]

Tja, de toekomst voorspellen is moeilijk.

[PMotte]

Het is niet de bedoeling van sf om de toekomst te voorspellen. Verzekeringsmaatschappijen houden zich veel meer bezig met het voorspellen van de toekomst. Op basis van hun voorspellingen bepalen ze de te betalen premies en zetten ze fondsen opzij.

[Renate]

Wat verzekeringsmaatschappijen doen is veel meer een risico-inschatting en dat soort dingen zijn iets eenvoudiger te bepalen op basis van statistieken. Dat heeft toch minder te maken met het voorspellen van technologische ontwikkelingen. Dat is ook veel moeilijker.

[PMotte]

Dat is een kwestie van woordenschat, vind ik. Voor verzekeringsmaatschappijen is het wel heel belangrijk dat ze een goed idee van de risico hebben, terwijl sommige sf zich helemaal niet met de toekomst bezighoudt, het lijkt alleen maar zo.

[Dettie]

Acht jaar Achtuur
Leven op het Binnenhof
Ron Fresen

Ron Fresen is al jaren het politieke gezicht van het NOS Journaal. Als de gebeurtenissen op het Binnenhof duiding nodig hebben, gaat de presentator van dienst om acht uur al snel ‘over naar Ron in Den Haag’. Vanaf een Haags dakterras legt Fresen vervolgens met zijn vertrouwde stem aan miljoenen kijkers helder en betrouwbaar uit welke politieke ontwikkelingen er die dag zijn.

Het lijkt misschien gemakkelijk, zo’n duiding van een paar minuten. Maar hoe kom je als journalist aan al die informatie? Hoe beoordeel je wat nieuws is voor het grote Journaal? Hoe, waarom en door wie wordt er gelekt? Hoe ga je om met politici, hoe zorg je dat je niet wordt gemanipuleerd? Wat doe je als je live op tv een fout maakt? En wat als intussen je persoonlijke leven op zijn kop staat?

Fresen neemt ons mee in de fascinerende wereld achter het politieke nieuws. Aan de hand van talloze anekdotes en persoonlijke verhalen vertelt hij openhartig en onderhoudend over zijn jaren aan het Binnenhof. Hij vertelt over de Haagse mores, hoe corona alles veranderde en schetst de dunne scheidslijn tussen journalistiek en politiek. Hij toont de impact van de sociale media en beschrijft van dichtbij hoe het klimaat voor journalisten nog altijd grimmiger wordt. Het resultaat is een scherp inside-portret van een Binnenhof in crisis.

ISBN 9789463821766 | Paperback | 256 pagina's | Balans | 3 januari 2022

[Dettie]

Citaat van de dag

Mijn persoonlijk bezwaar tegen het t.v.-journaal van acht uur is dat het vaak begint met een bericht over het ontslag van een paar honderd mensen, die een product vervaardigen dat de Ster je, vòòr de gongslag, nog lovend heeft aangeprezen

Simon Carmiggelt (1913-1987)
Nederlands auteur

[Renate]

Dat is een kwestie van woordenschat, vind ik. Voor verzekeringsmaatschappijen is het wel heel belangrijk dat ze een goed idee van de risico hebben, terwijl sommige sf zich helemaal niet met de toekomst bezighoudt, het lijkt alleen maar zo.

Dat is wel zo, hoewel er ook wel boeken geschreven zijn, die toch een zekere voorspellende waarde blijken te hebben gehad. Zie bijvoorbeeld 1984 van Orwell. 'Big brother is watching' is in feite al zo'n beetje staande praktijk in China. En hier gooien sommigen hun hele leven zelf op internet.

[Dettie]

En hier gooien sommigen hun hele leven zelf op internet.

Ja vooral die bloggers/vloggers of influencers zijn goed in hun héle leven te tonen, je gaat nog net niet mee naar bed maar veel scheelt het niet.
Maar sommige vertellen dingen waar anderen ook wat aan kunnen hebben en taboedoorbrekend kunnen zijn. Dat vind ik heel knap en dat is alleen maar te respecteren. Maar dit terzijde.

De boeken van George Orwell worden in deze tijd heel vaak aangehaald. Zijn verhalen beginnen op deze wereld te lijken.
Maar dan komen we meer bij de SF boeken uit dan bij de boeken over Radio en TV.

Dettie

[Renate]

Zeker, zeker.

[Dettie]

Radio verloren stad
Daniel Alarcón

Radio Verloren Stad is een enorm populair programma in een Zuid-Amerikaans land, waar honderdduizenden elkaar zijn kwijtgeraakt door oorlog en terreur.
De journaliste Norma probeert in het programma vermiste personen op te sporen door middel van oproepen.
Haar stem brengt troost aan alle luisteraars, zowel in de arme voorsteden als in de indiaanse nederzettingen in de bergen en het oerwoud.

Op een dag stapt een elfjarige jongen binnen bij de redactie van Radio Verloren Stad. Victor komt van ver, uit het ontwrichte dorp nummer 1797, en heeft een lange lijst bij zich met namen van vermiste personen. Tot haar ontsteltenis ontdekt Norma de schuilnaam van haar echtgenoot Rey, die ze al tien jaar geleden uit het oog verloren is.
Samen met Victor gaat ze hem zoeken.

ISBN 9789021009025 | Paperback | 352 pagina's | Luitingh Sijthoff | 20 november 2009
Vertaald door C. Benink

[Dettie]

Citaat van de dag

Mijn persoonlijk bezwaar tegen het t.v.-journaal van acht uur is dat het vaak begint met een bericht over het ontslag van een paar honderd mensen, die een product vervaardigen dat de Ster je, vòòr de gongslag, nog lovend heeft aangeprezen

Simon Carmiggelt (1913-1987)
Nederlands auteur

[Dettie]

Koot & Bie encyclopedie
Richard Groothuizen

De Vieze Man, Jacobse en Van Es, Meneer Foppe. Wie kent ze niet?
Tussen 1966 en 1998 creëerden Kees van Kooten en Wim de Bie op televisie een eigen universum, waarin hun typetjes een rechtstreekse afspiegeling waren van het dagelijks leven en de tijdgeest. Keek op de Week trok vijf jaar lang gemiddeld twee miljoen kijkers per uitzending.

Deze encyclopedie is het ultieme eerbetoon aan het oeuvre van Van Kooten & De Bie.
Een aantal bekende typetjes en sketches zit in ons collectieve geheugen verankerd, maar wat weten we nu werkelijk van ze?
Zoek voortaan alles op in de Koot & Bie Encyclopedie. Op alfabet in de Wim & Kees Letterreeks en keurig per aflevering gerangschikt vanuit de 323 officiële televisie-uren die Van Kooten & De Bie maakten. Dit alles overdadig gelardeerd met toelichtingen en leuke weetjes in hun enig juiste, origineel ware historische context.
Van ‘oudere jongere’ tot ‘regelneef’: de Koot & Bie Encyclopedie is hét complete naslagwerk en een feest der herkenning voor iedereen.

ISBN 9789083058603 | Hardcover | 506 pagina's | Uitgeverij JEA | 25 september 2020

[Dettie]

Citaat van de dag

De gemiddelde Nederlander maakt zich pas druk over de milieuverontreiniging wanneer de kwaliteit van zijn televisiebeeld er onder te lijden krijgt..

Van Kooten & De Bie
Nederlands cabaretduo

[PMotte]

En hier gooien sommigen hun hele leven zelf op internet.

Ja vooral die bloggers/vloggers of influencers zijn goed in hun héle leven te tonen, je gaat nog net niet mee naar bed maar veel scheelt het niet.
Maar sommige vertellen dingen waar anderen ook wat aan kunnen hebben en taboedoorbrekend kunnen zijn. Dat vind ik heel knap en dat is alleen maar te respecteren. Maar dit terzijde.

De boeken van George Orwell worden in deze tijd heel vaak aangehaald. Zijn verhalen beginnen op deze wereld te lijken.
Maar dan komen we meer bij de SF boeken uit dan bij de boeken over Radio en TV.

Dettie

De vraag is in hoeverre die b/vloggers eerlijk over zichzelf zijn.
Er is minstens één geval bekend van een jonge vrouw die zogezegd vanalles vertelde, en die heel populair was (spijtig genoeg ken ik haar naam niet). Maar ze gaf in haar laatste video toe dat alles verzonnen was. Ze kreeg een vet contract bij een tv-station, maar enkele jaren later begon ze weer een eigen YT-kanaal. Wat er uiteindelijk van geworden is, weet ik niet.

De huidige vloggers zijn ook min of meer van aard veranderd. Ze specialiseren zich meer. Vroeger hadden ze het over hun "eigen leven", nu hebben ze het over een of ander onderwerp. Michael K. Vaughan, bv., heeft het over... boeken (wat dacht je? ). Maar ik denk dat hij ook niet helemaal rechtuit is, en dat hij o.a. aan amateurtoneel doet.
Er zijn ook vloggers over computers e.d.
Een raar geval zoals Grav3yardgirl publiceert elke dag een video, en dat zijn allemaal productbesprekingen.
Er zijn waarschijnlijk wel nog mensen die het over hun echte leven hebben (zoals Gimmeabreakman / Gimmeaflakeman), maar dat zijn zeldzaamheden, en meestal houden zij zich wel op de vlakte over persoonlijke kwesties.

Wat je wel nog heel veel hebt, zijn mensen die niet goed nadenken over wat ze allemaal online gooien, en op hun FB-accounts e.d. zetten.
Er zijn echter ook heel veel mensen die pseudoniemen gebruiken, zodat je niet erg gemakkelijk te weten komt wei erachter zit.

Feit is wel dat de eigenaars van de platformen wel kunnen ontdekken wie achter die valse namen zit, en dat zij daardoor onevenredig veel macht kunnen krijgen.

Ik vraag me trouwens ook af of AI mogelijk zou zijn geweest als er niet zo veel door zo veel mensen zomaar op internet was gezet. De AI-bedrijven hebben niet eens de moeite moeten doen om zelf gegevens in te voeren om hun programma's te trainen. Miljarden mensen hebben dat gratis gedaan, zonder te beseffen hoe dat kon worden gebruikt.
Om er nog eens 1984 van George Orwell bij te halen: het tv-toestel met ingebouwde camera dat daar in alle kamers staat, is iets dat de mensen die in die kamers wonen, zelf hebben gekocht. Ze hebben zelf de appartuur betaald waarmee ze worden bespioneerd, en door allerlei toestellen zoals smartphones die constant werken - en dus altijd weten waar je bent - zijn we eigenlijk in dezelfde toestand beland. We hebben een paradijs gecreëerd voor malafide politici.

[Renate]

Ik heb geen smartphone en geen TV met camera. Het belangrijkste dat ik op internet zet zijn m'n muziek en boekbesprekingen op dit forum. Zelfs op m'n Facebookpagina staat nauwelijks persoonlijke informatie.

[Dettie]

Soms zet ik op facebook wel persoonlijke dingen. Vaak omdat ik denk dat anderen er ook wat aan hebben, zoals over het chronisch vermoeidheissyndroom (CVS) of met heel weinig geld moeten rondkomen. Ik hoop dan dat ik kan laten zien dat er wat nieuws is wat betreft CVS of hoe je ook anders naar armoede/met heel weinig rond moeten komen kan kijken. En zo zijn er nog wel meer dingen die uit persoonlijke bron komen en die ik dan naar zijn algemeenheid trek, tenminste dat hoop ik dan.

Sommige vloggers zijn gewoon heel slim, die doen alsof ze over hun leven vertellen maar worden ondertussen vet gesponsord/betaald door kledingmerken of make-up en dergelijke, ze laten dan als terloops de merknamen vallen.

Dettie
Die haar smartphone nooit bij zich heeft haha, alleen als ze foto's wil maken.

[Renate]

O nee, op Facebook zet ik niets persoonlijks, zelfs geen foto's van mezelf of van m'n huis. Je weet maar nooit wie er meeleest, of meekijkt. 'Feind hört mit.'