Tommy Wieringa - Joe Speedboot
Tommy Wieringa - Joe Speedboot
Een heerlijk verhaal dat je met een vrolijk gevoel achterlaat
lees het verslag... klik hier http://www.leestafel.info/tommy-wieringa
Bernadet
lees het verslag... klik hier http://www.leestafel.info/tommy-wieringa
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 14 Mei 2009, 13:39, 4 keer totaal gewijzigd.
Van mij ook! Ik heb echt genoten van dit boek.
bernadet
bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 14 Aug 2005, 09:27, 1 keer totaal gewijzigd.
Fantastisch boek!! Om nog eens te lezen!
Lees verder... klik hier http://www.leestafel.info/tommy-wieringa
marjo
Lees verder... klik hier http://www.leestafel.info/tommy-wieringa
marjo
net uit
Ik heb Joe Speedboot uit. Het is een boek dat je echt uit wilt lezen, liefst achter elkaar door. Ik heb genoten van de humoristische beschrijvingen, was af en toe ontroerd, hield soms mijn adem in door de spanning en moest ook een beetje denken aan Irving door de bizarre omstandigheden.
Prachtig!!! Ik zocht nog een cadeau voor een vriend, maar heb het gevonden (hoop dat hij niet 'schrikt' vd scenes waarin Fransje en PJ de liefde bedrijven).
Groetjes, Monique
Prachtig!!! Ik zocht nog een cadeau voor een vriend, maar heb het gevonden (hoop dat hij niet 'schrikt' vd scenes waarin Fransje en PJ de liefde bedrijven).
Groetjes, Monique
Helemaal met jullie eens: wat een heerlijk boek!
De beschreven avonturen zijn spectaculair, de toon is licht, het taalgebruik bij tijd en wijle poëtisch, de metaforen fraai.
“Betlehem Asfalt is de kurk waarop Lomark drijft, zeggen ze, en elke familie staat haar eerstgeboren zoon af.”
“De zomer is overrijp nu.”
“ Op de punt van de krib zitten twee ruggen, met lange antennes vangen ze signalen uit het water op: Joe en Christof”. (Ze zitten te vissen)
“Wit is wit en zwart is zwart. Wij maken geen onderscheid hier.” (Over een kleurling wiens huidskleur lichtbruin is).
“Dirk loopt een eind voor ons uit: zijn rug schaamt zich.”
Dat alles staat in dienst van een thema dat meestal zware leeskost met zich meebrengt: hoe verder te leven na een zo ingrijpend ongeluk op jonge leeftijd? Natuurlijk zijn er de beperkingen, de teleurstellingen, de pijn en de schaamte bij het afhankelijk zijn van anderen voor primaire zaken als toiletbezoek, maar door het gekozen perspectief word je er met je neus opgedrukt, dat iemand die spastisch, verlamd en sprakeloos in een rolstoel zit NIET automatisch ook zijn verstand kwijt is. Maar gewoon een mens is met menselijke behoeften en emoties èn met mogelijkheden. En die op meer terreinen dan gedacht/verwacht een “normaal” leven kan leiden. Ik denk dat deze ontwikkelingsroman meer betekent voor de emancipatie van de gehandicapte medemens dan melodramatische verhalen zouden kunnen.
De beschreven avonturen zijn spectaculair, de toon is licht, het taalgebruik bij tijd en wijle poëtisch, de metaforen fraai.
“Betlehem Asfalt is de kurk waarop Lomark drijft, zeggen ze, en elke familie staat haar eerstgeboren zoon af.”
“De zomer is overrijp nu.”
“ Op de punt van de krib zitten twee ruggen, met lange antennes vangen ze signalen uit het water op: Joe en Christof”. (Ze zitten te vissen)
“Wit is wit en zwart is zwart. Wij maken geen onderscheid hier.” (Over een kleurling wiens huidskleur lichtbruin is).
“Dirk loopt een eind voor ons uit: zijn rug schaamt zich.”
Dat alles staat in dienst van een thema dat meestal zware leeskost met zich meebrengt: hoe verder te leven na een zo ingrijpend ongeluk op jonge leeftijd? Natuurlijk zijn er de beperkingen, de teleurstellingen, de pijn en de schaamte bij het afhankelijk zijn van anderen voor primaire zaken als toiletbezoek, maar door het gekozen perspectief word je er met je neus opgedrukt, dat iemand die spastisch, verlamd en sprakeloos in een rolstoel zit NIET automatisch ook zijn verstand kwijt is. Maar gewoon een mens is met menselijke behoeften en emoties èn met mogelijkheden. En die op meer terreinen dan gedacht/verwacht een “normaal” leven kan leiden. Ik denk dat deze ontwikkelingsroman meer betekent voor de emancipatie van de gehandicapte medemens dan melodramatische verhalen zouden kunnen.
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Het blijft altijd leuk als meerdere mensen een boek hebben gelezen.
Marjo vulde mijn verslag weer aan door het chinese boek te noemen en Librije wijst weer op de mooie zinnen.
Ik ga altijd zo op in een verhaal dat ik wel zie dat er prachtige zinnen in staan maar ik wil dan het verhaal zélf verder weten en vergeet die zinnen.
Sarah is er ook altijd zo goed in zinnen op te merken en aan te halen.
En elke keer neem ik me voor... volgende keer zal ik het aankruisen maar die volgende keer ga ik weer helemaal op in het verhaal en vergeet die zinnen aan te halen.
Dettie
die het ook een heerlijk boek vond.
Marjo vulde mijn verslag weer aan door het chinese boek te noemen en Librije wijst weer op de mooie zinnen.
Ik ga altijd zo op in een verhaal dat ik wel zie dat er prachtige zinnen in staan maar ik wil dan het verhaal zélf verder weten en vergeet die zinnen.
Sarah is er ook altijd zo goed in zinnen op te merken en aan te halen.
En elke keer neem ik me voor... volgende keer zal ik het aankruisen maar die volgende keer ga ik weer helemaal op in het verhaal en vergeet die zinnen aan te halen.
Dettie
die het ook een heerlijk boek vond.
Tip voor Dettie:
Ik gebruik als bladwijzer vaak een kladblaadje, waarop ik METEEN een zin opschrijf, als die me opvalt, of het nr. van de blz. noteer.
Maar je hebt gelijk, hoe spannender het boek, hoe eerder het er bij inschiet. Maar ook: hoe mooier de zin, hoe meer die me opvalt.
En soms, als ik weet dat er genoeg mooie zinnen in staan, lees ik het boek gewoon nog een keer: met zulke mooie zinnen is dat geen enkel bezwaar!
Ik gebruik als bladwijzer vaak een kladblaadje, waarop ik METEEN een zin opschrijf, als die me opvalt, of het nr. van de blz. noteer.
Maar je hebt gelijk, hoe spannender het boek, hoe eerder het er bij inschiet. Maar ook: hoe mooier de zin, hoe meer die me opvalt.
En soms, als ik weet dat er genoeg mooie zinnen in staan, lees ik het boek gewoon nog een keer: met zulke mooie zinnen is dat geen enkel bezwaar!
"Een mens die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Charles Darwin Engels medicus en bioloog (1809-1882)
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten