Voor mensen met een ander gevoel voor humor dan ik..
De dag van de jas
Nelleke Zandvliet
Een boek waarin de sfeer van de jaren '60 een rol speelt. Ik vond dat gevoel van die sfeer niet echt sterk. De namen en gebeurtenissen zijn erg minimaal, je kan er het verhaal mee plaatsen maar buiten dat zou dit overal in elke tijd kunnen plaatsvinden.
Het zijn herinneringen opgehaald door Marina, een helft van een tweeling. Hoewel dit als thema (tweeling) van het boek aangeprezen is volgens de bibliotheeknorm, speelt het feit dat ze een tweeling is nauwelijks een rol. Meer draait het om de ouders, die allebei een tik van de molen gehad hebben volgens mij. Ze doen niets op een normale manier. Een beetje een asociale familie..
De vader vindt het bijvoorbeeld leuk om onverwacht rotjes naar mensen te gooien, de moeder begint een verhouding met de buurman, dat moet kunnen vindt ze. Als vader haar dan in elkaar wil slaan, gaat ze weg bij hem. Eerder, als de buurvrouw in het ziekenhuis ligt, spoort ze haar dochters aan om in de kleren en sieraden van de buurvrouw te rommelen en mee te nemen wat ze leuk vinden.
Humor? Misschien wel, maar niet mijn soort. Volgens de flap heeft het boek de stijl van Freek de Jonge, dat is al geen aanbeveling voor mij. Een criticus zegt dat het boek wemelt van de "dwaze invallen, absurde situaties, groteske personages en geestige wendingen"..
Jawel, maar daarom is het nog niet leuk....
ISBN 9021489562 Ingenaaid, 173 pagina's Verschenen: maart 2001 Querido
© Marjo
Nelleke Zandvliet: De dag van de jas
Dit is de flaptekst:
'De dag van de jas' begint met de geboorte van de tweeling Marina en Alida Vet in het dorpje Wijvendal. Vanaf het moment dat de oudste met lede ogen toe moet kijken hoe haar tweelingzus naar buiten glijdt door een ruim gemaakt kanaal en ook nog bij vergissing door haar vader als eerste wordt aangegeven bij het bevolkingsregister, stapelen de eigenaardige gebeurtenissen zich op bij de familie Vet.
Vaders leven speelt zich af op zee, waar hij het bevel voert over een vloot. In werkelijkheid zit hij als een dode matroos in de huiskamer en snijdt hij bootjes van appelhout. Dat verandert als hij op een dag een leren jas steelt uit een winkel. Op dezelfde dag stapt de buurman met een partij nepspijkerbroeken de keuken en het leven van de familie Vet binnen. Tot ieders verbazing blijkt moeder meer over de buurman te weten dan heel Wijvendal bij elkaar.
In hoog tempo buitelt de ene scène over de andere. Vanaf de eerste bladzijde laat Nelleke Zandwijk zich kennen als een schrijver met een verrassend eigen geluid. Ze munt uit in beschrijvingen van hilarische situaties en heeft een feilloos oog voor de absurditeiten van het bestaan.
Gingen er al geen alarmbelletjes rinkelen Marjo, toen je dit las. Het dorpje Wijvendal en zo?
Als ik het zo lees dan kon je een absurd verhaal verwachten. Of had jij een ander idee toen je de flaptekst las?
Nu vind ik flapteksten vaak misleidend moet ik zeggen.
bernadet
'De dag van de jas' begint met de geboorte van de tweeling Marina en Alida Vet in het dorpje Wijvendal. Vanaf het moment dat de oudste met lede ogen toe moet kijken hoe haar tweelingzus naar buiten glijdt door een ruim gemaakt kanaal en ook nog bij vergissing door haar vader als eerste wordt aangegeven bij het bevolkingsregister, stapelen de eigenaardige gebeurtenissen zich op bij de familie Vet.
Vaders leven speelt zich af op zee, waar hij het bevel voert over een vloot. In werkelijkheid zit hij als een dode matroos in de huiskamer en snijdt hij bootjes van appelhout. Dat verandert als hij op een dag een leren jas steelt uit een winkel. Op dezelfde dag stapt de buurman met een partij nepspijkerbroeken de keuken en het leven van de familie Vet binnen. Tot ieders verbazing blijkt moeder meer over de buurman te weten dan heel Wijvendal bij elkaar.
In hoog tempo buitelt de ene scène over de andere. Vanaf de eerste bladzijde laat Nelleke Zandwijk zich kennen als een schrijver met een verrassend eigen geluid. Ze munt uit in beschrijvingen van hilarische situaties en heeft een feilloos oog voor de absurditeiten van het bestaan.
Gingen er al geen alarmbelletjes rinkelen Marjo, toen je dit las. Het dorpje Wijvendal en zo?
Als ik het zo lees dan kon je een absurd verhaal verwachten. Of had jij een ander idee toen je de flaptekst las?
Nu vind ik flapteksten vaak misleidend moet ik zeggen.
bernadet
.