Paulo Coelho - De alchemist
Paulo Coelho - De alchemist
Iemand al dit prachtige boek gelezen?
Wanneer mijn mama mij dit boekje aanraadde, had ik het even moeilijk. Mijn mama zei dat dit boekje mij zou kunnen helpen. Ik dacht zoals vaak: 'yeah right'. Maar inderdaad, het dunne paperbackje was prachtig, vol symboliek en werkte zowaar therapeutisch.
Sindsdien heb ik het al een aantal keer herlezen. Ik blijf het overdonderend vinden.
Nog mensen het al gelezen?
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start?Section=BOOK&BOL_OWNER_ID=666760687
Wanneer mijn mama mij dit boekje aanraadde, had ik het even moeilijk. Mijn mama zei dat dit boekje mij zou kunnen helpen. Ik dacht zoals vaak: 'yeah right'. Maar inderdaad, het dunne paperbackje was prachtig, vol symboliek en werkte zowaar therapeutisch.
Sindsdien heb ik het al een aantal keer herlezen. Ik blijf het overdonderend vinden.
Nog mensen het al gelezen?
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start?Section=BOOK&BOL_OWNER_ID=666760687
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
Dettie schreef:Het zet je wel aan het nadenken. Voor mij kwam het over als, iedereen zoekt maar naar geluk terwijl ze niet zien dat het geluk vlakbij voor het grijpen ligt.
Inderdaad, daar komt het verhaal op neer. Maar er valt echt nog veel meer uit te leren vind ik. Ik had het de eerste keer dat ik het las moeilijk met kiezen, en dan lees ik daar een overdonderd citaat:
"Beslissingen zijn niet meer dan het begin. Wanneer je er één neemt, duik je in feite in een machtige stroom, die je meevoert naar een plek waar je nog niet van gedroomd hebt op het moment van je beslissing."
Ik heb het boven mijn bed gehangen! Het heeft mij enorm geholpen dat boekje om alles wat te relativeren toen en het op mij af te laten komen.
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
-
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
Ja "de alchemist" is de reden waarom ik Paulo Coelho ben beginnen lezen. Toen vond ik het ook fantastisch mooi, we hebben er rond gewerkt ook met een groep jongeren van de parochie waar ik vroeger woonde. Helaas heb ik nadien mezelf een overdosis Coelho toegediend: en naar het einde toe vind ik zijn boeken steeds zweveriger en gezochter worden, te gewild "esoterisch". En op een duur komt alles dan pretentieus over (en dat is iets waar ik een hartgrondige hekel aan heb in boeken, en daarbuiten eigenlijk ook wel een beetje). Desalniettemin blijft "de alchemist" een mooi boek, waar er nog voldoende evenwicht is tussen tekst en boodschap...
"leven is veel meer dan eten en vechten om de macht" (J.L. Seagull)
Is het literatuur of lectuur?
Als het literatuur is, zal het zeker niet van het kaliber Marquez zijn.
Ik heb ook over Coelho gehoord dat het een slechte schrijver zo zijn, werkelijk tenenkrommend slecht. Ik kan er niet over oordelen, heb nog niks van hem gelezen. Een tijdje terug zag ik wel iedere keer als met de trein het station binnenliep reclame voor een boek van hem.
Als het literatuur is, zal het zeker niet van het kaliber Marquez zijn.
Ik heb ook over Coelho gehoord dat het een slechte schrijver zo zijn, werkelijk tenenkrommend slecht. Ik kan er niet over oordelen, heb nog niks van hem gelezen. Een tijdje terug zag ik wel iedere keer als met de trein het station binnenliep reclame voor een boek van hem.
berdine schreef:Ik vond het ook een prachtig boekje. Ik heb daarna nog een ander van hem gelezen en toen vond ik het wel genoeg. Dit soort lectuur moet je doseren.
Zijn eerste boeken waren nog wel goed maar hij zakt steeds verder af.
Elf minuten vond ik bijna een romannetje. Hij tracht de diepere zin van het leven te verwoorden maar dat is hem denkelijk alleen gelukt in De alchemist en Veronika besluit te sterven en daarna werd het veel van het (zweverige) zelfde.
Dettie
Elf minuten vond ik bijna een romannetje. Hij tracht de diepere zin van het leven te verwoorden maar dat is hem denkelijk alleen gelukt in De alchemist en Veronika besluit te sterven en daarna werd het veel van het (zweverige) zelfde.
Dettie
-
- Berichten: 386
- Lid geworden op: 21 Mei 2005, 22:33
- Locatie: leuven
-
- Berichten: 66
- Lid geworden op: 10 Feb 2007, 15:06
Toevallig heb ik deze week dit boek gelezen. Gekregen van een vriendin en zij vond het werkelijk geweldig en heeft er in haar leven echt wat aan gehad.
Ik vond het boek wel mooi. Inderdaad bevat het wel een levensles, maar hoogstaande literatuur zou ik het niet noemen.
Ik denk dat het goed is om zoiets een keer te lezen en te kijken wat je eruit kunt halen. Heel veel zal ik echter niet meer lezen van deze auteur denk ik.
Ik vond het boek wel mooi. Inderdaad bevat het wel een levensles, maar hoogstaande literatuur zou ik het niet noemen.
Ik denk dat het goed is om zoiets een keer te lezen en te kijken wat je eruit kunt halen. Heel veel zal ik echter niet meer lezen van deze auteur denk ik.
Dat zweverige zit toch veel mensen dwars, ook hier.
Een schrijver die dit verwijt vaak naar zijn hoofd geslingerd krijgt is Herman Hesse. In Nederland heet al snel iets zweverigs als het met natuur te maken heeft. Naïviteit heeft ook iets ontwapends, iets nog niet verpests. Extatische gevoelens worden in de Nederlandse literatuur ook als iets verdacht gezien, terwijl in de rest van wereld lezers er veel ontspannender mee om gaan. Hesse heeft voor mij de natuur beschreven met een diepgang waar geen Nederlandse schrijver aan kan tippen. Daarnaast komen talloze andere thema's aan bod. Trouwens Hesse is geen optimist, melancholie overheerst bij hem. Lees Demian, lees Steppenwolf, maar ook in de eerste romans zit die donkere ondertoon. Hesse staat voor mij op hetzelfde niveau als Thomas Mann. Alle twijfelaars zou ik aanraden lees Das Glassperlenspiel (Het kralenspel), zijn meest complexe roman, anders dan De Toverberg, maar qua niveau vergelijkbaar.
Ik zal de Alchimist binnenkort eens keer lezen en dan weet ik of zijn zweverigheid diepgang heeft of niet.
Een schrijver die dit verwijt vaak naar zijn hoofd geslingerd krijgt is Herman Hesse. In Nederland heet al snel iets zweverigs als het met natuur te maken heeft. Naïviteit heeft ook iets ontwapends, iets nog niet verpests. Extatische gevoelens worden in de Nederlandse literatuur ook als iets verdacht gezien, terwijl in de rest van wereld lezers er veel ontspannender mee om gaan. Hesse heeft voor mij de natuur beschreven met een diepgang waar geen Nederlandse schrijver aan kan tippen. Daarnaast komen talloze andere thema's aan bod. Trouwens Hesse is geen optimist, melancholie overheerst bij hem. Lees Demian, lees Steppenwolf, maar ook in de eerste romans zit die donkere ondertoon. Hesse staat voor mij op hetzelfde niveau als Thomas Mann. Alle twijfelaars zou ik aanraden lees Das Glassperlenspiel (Het kralenspel), zijn meest complexe roman, anders dan De Toverberg, maar qua niveau vergelijkbaar.
Ik zal de Alchimist binnenkort eens keer lezen en dan weet ik of zijn zweverigheid diepgang heeft of niet.
Dettie schreef:Zijn eerste boeken waren nog wel goed maar hij zakt steeds verder af.
Elf minuten vond ik bijna een romannetje. Hij tracht de diepere zin van het leven te verwoorden maar dat is hem denkelijk alleen gelukt in De alchemist en Veronika besluit te sterven en daarna werd het veel van het (zweverige) zelfde.
Dettie
Hoi Roel,
De zweverigheid van Coelho is niet te vergelijken met Herman Hesse, waarvan ik van de laatste overigens niet vind dat hij zweverig schrijft.
En De Alchemist vond ik zelf wel een goed en mooi boek, de latere boeken van Coelho zakken af naar zweverigheid met als dieptepunt de roman Elf minuten Misschien zou je beiden eens moeten lezen.
(ze zijn niet dik)
Dettie
De zweverigheid van Coelho is niet te vergelijken met Herman Hesse, waarvan ik van de laatste overigens niet vind dat hij zweverig schrijft.
En De Alchemist vond ik zelf wel een goed en mooi boek, de latere boeken van Coelho zakken af naar zweverigheid met als dieptepunt de roman Elf minuten Misschien zou je beiden eens moeten lezen.
(ze zijn niet dik)
Dettie
Hoi Dettie,
Ik vind dat Hesse wel zweverig schrijft (tenminste in bepaalde werken, niet allemaal), maar een zweverigheid die literair zweverig is, met andere woorden een stevige onderbouwde ondergrond heeft, hoe contradictionair dat ook mag klinken. En dat is van een zweverigheid waar ik van hou.
Ik zal die titels van Coelho eens in de bib opsnorren, dan heb ik mooi vergelijkingsmateriaal.
Groeten,
Roel
Ik vind dat Hesse wel zweverig schrijft (tenminste in bepaalde werken, niet allemaal), maar een zweverigheid die literair zweverig is, met andere woorden een stevige onderbouwde ondergrond heeft, hoe contradictionair dat ook mag klinken. En dat is van een zweverigheid waar ik van hou.
Ik zal die titels van Coelho eens in de bib opsnorren, dan heb ik mooi vergelijkingsmateriaal.
Groeten,
Roel
-
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 22 Feb 2017, 17:07
Re: De alchemist
Bookiewurm schreef:Toevallig heb ik deze week dit boek gelezen. Gekregen van een vriendin en zij vond het werkelijk geweldig en heeft er in haar leven echt wat aan gehad.
Ik vond het boek wel mooi. Inderdaad bevat het wel een levensles, maar hoogstaande literatuur zou ik het niet noemen.
Ik denk dat het goed is om zoiets een keer te lezen en te kijken wat je eruit kunt halen. Heel veel zal ik echter niet meer lezen van deze auteur denk ik.
Hey Bookiewurm,
ik ben het met je eens. Het is inderdaad een mooi boek en de levensles(sen) erin vind ik werkelijk prachtig, maar hoogstaande literatuur zou ik het ook niet noemen. Ik vind het spijtig dat het je niet aangezet heeft om meer van hem te lezen. Ik heb veel aan de alchemist gehad en ik denk dat ik daarom nog iets meer de mening van jouw vriendin deel. De alchemist zou iedereen eens gelezen moeten hebben. Iedereen kan uit dit boek iets halen en de keuze hiervan is persoonlijk. Dat maakt het juist zo mooi, de levenslessen worden je niet opgelegd, maar gegeven, en wat je er mee doet mag je zelf kiezen. Echt een geweldig boek.
Re: Paulo Coelho - De alchemist
Hoi Kimberly
Ik ben het met je eens, De Alchemist is een geweldig boek. Ik heb het een paar maanden geleden opnieuw aangeschaft en weer met veel plezier gelezen. Het is een wijs boek, in feite een klassieker, hoewel het inderdaad niet onder de noemer hoogstaande literatuur valt, maar dat kun je van zoveel boeken zeggen die toch echt iets te vertellen hebben.
Het is gewoon op een erg prettige, toegankelijke manier geschreven en er staan dingen in die je aan het nadenken zetten op een goede manier.
Dettie
Ik ben het met je eens, De Alchemist is een geweldig boek. Ik heb het een paar maanden geleden opnieuw aangeschaft en weer met veel plezier gelezen. Het is een wijs boek, in feite een klassieker, hoewel het inderdaad niet onder de noemer hoogstaande literatuur valt, maar dat kun je van zoveel boeken zeggen die toch echt iets te vertellen hebben.
Het is gewoon op een erg prettige, toegankelijke manier geschreven en er staan dingen in die je aan het nadenken zetten op een goede manier.
Dettie
-
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 19 Mar 2018, 21:51
Re: Paulo Coelho - De alchemist
Nemesis schreef:Iemand al dit prachtige boek gelezen?
Wanneer mijn mama mij dit boekje aanraadde, had ik het even moeilijk. Mijn mama zei dat dit boekje mij zou kunnen helpen. Ik dacht zoals vaak: 'yeah right'. Maar inderdaad, het dunne paperbackje was prachtig, vol symboliek en werkte zowaar therapeutisch.
Sindsdien heb ik het al een aantal keer herlezen. Ik blijf het overdonderend vinden.
Nog mensen het al gelezen?
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start?Section=BOOK&BOL_OWNER_ID=666760687
Hallo
Ik heb het boek inderdaad ook gelezen en vond het ook een zeer mooi boek. Je vindt er veel symboliek in die ieder op zijn eigen manier kan interpreteren en dat is een van de grootste kwaliteiten van het boek. Ik ben meteen een paar andere andere boeken van Paulo Coehlo gaan kopen en ben momenteel al bezig aan De Zahir (ook een pracht van een boek). Echter hoeft het boek ook niet echt veel betekenis te hebben, zelfs als alle symboliek niks betekent voor je is het nog steeds een vlot verhaal.
Nora
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 12 gasten