Caspar Janssen - In de ban van het beest

[Dettie]

De titel van het boek kunnen we letterlijk nemen. De samensteller van dit boek, Caspar Janssen, zocht zestig verschillende onderzoekers op en interviewde hen over 'hun' dier. Met andere woorden, in dit boek vertellen deze mensen over het dier waardoor ze gefascineerd zijn en dat levert heel verrassende verhalen op.

Lees verder http://www.leestafel.info/caspar-janssen

Dettie

[Annemarie]

Het is zeker verrassend om dan dieren als de vlokslak tegen te komen. Leuk! Na de eerste paar zinnen van jouw recensie dacht ik aan mensen die over hun hond en kat vertellen. Ook leuk natuurlijk maar het is veel boeiender wanneer mensen vol vuur over insecten of vogels vertellen. Dan ga je inderdaad met heel andere ogen naar de wereld om je heen kijken!

[Dettie]

ja het is bijzonder om bijvoorbeeld een verhaal over een tweestippelig lieveheersbeestje te lezen, en wat er allemaal over te vertellen is! Zoveel!
Of over de wilde kat of het eekhoorntje. Al die mensen zijn bevlogen bezig met 'hun' dier. Erg interessant en boeiend!

Dettie

[Marjo]

De mensen zelf die zo gefascineerd zijn door één zo'n beestje, moeten ook wel heel bijzonder zijn!
Zouden ze nog wel op feestjes uitgenodigd worden?

[Annemarie]

Haha, Marjo: ik zie de mensen al met hun ogen rollen als er door Karel/Piet/Henk weeeeer een betoog over de ijsvogel/rietvoorn/kakkerlak wordt gehouden.

[Marjo]

Ja, precies, ik bedoel maar: ze zijn in de ban van...

[Annemarie]

Dat zou dan weer een interessant boek kunnen worden: een studie naar het sociale leven van mensen die 'in de ban van' zijn.

[Renate]

Sociaal leven? Wat is dat?

[Dettie]

Dat is o.a. wat wij doen Renate, gedachten met mensen uitwisselen bijv. via facebook, e-mail, forum, telefoon of live.

Dettie

[Renate]

Aan Facebook doe ik niet echt, telefoneren doe ik alleen in noodgevallen (ik betaal meer aan btw over m'n telefoonrekening dan aan gesprekskosten) en mijn sociale leven is verder vooral zeer beperkt.

[Dettie]

Maar, om even terug te keren naar het boek, de fascinatie voor de dieren zorgen er wel voor dat we en steeds bredere kijk krijgen op alles wat leeft. Alles valt, grijpt in elkaar. Het ene dier kan niet zonder zijn habitat of de andere dieren om te overleven en dat is erg boeiend om te lezen. Elk dier, plant, mens e.d. heeft zijn speciale functie.

Dettie

[Renate]

De stukken over de dieren heb ik altijd in De Volkskrant gelezen en ik lees z'n stukjes nog steeds met veel plezier.

[Annemarie]

En staat er ook in dat dieren vaak door mensen verdreven worden? Hier zijn ze bijvoorbeeld bezig met het bouwen van een school pal naast een mooi watergebied waar een ijsvogel broedt. Heel erg vind ik dat.

[Dettie]

Ja o.a. in dat verhaal over de das, de mens en zijn auto is het grootste gevaar voor dat diertje.
Maar ook dat bepaalde vogels die door de woningbouw en andere teelt op de (steeds kleiner wordende) velden verdwijnen.

Dettie

[Annemarie]

Een heel compleet boek dus! Het is enorm zonde dat steeds meer diersoorten door toedoen van de mens verdwijnen.

Het is ook zo krom vaak. Bij ons is dus eerst een mooi natuurgebied aangelegd waar veel dieren op af zijn gekomen en dan wordt er ineens een groot gebouw neergeplant.

[Renate]

Toevallig schreef hij vandaag in De Volkskrant dat er zo veel ijsvogels zijn en dat ze wel eens wat zeldzamer zouden mogen zijn.
http://www.volkskrant.nl/opinie/de-groo ... ~a4198675/
Helaas niet voor iedereen helemaal te lezen.

[Annemarie]

Te veel ijsvogels? Nou moe!

[Renate]

Nou ja, meer in de zin van dat vroeger het zien van een ijsvogel echt iets bijzonders was, een gebeurtenis waardoor je je misschien een beetje speciaal voelde terwijl je de beesten nu misschien bij elke sloot ziet.

Kijk bijvoorbeeld naar reigers. M'n ouders hadden een kennis, wier dag helemaal goed was, als ze een reiger had gezien. Nu zie je ze in iedere sloot en dan is het niet bijzonder.

[Annemarie]

Nou, ik vind ze nog steeds prachtig om te zien. Ook reigers vind ik mooi. Ze staan altijd zo statig langs het water.

[Renate]

Ik zeg ook niet dat reigers niet mooi zijn. Het is eigenlijk alleen dat je iets dat je niet iedere dag ziet misschien net wat meer waardeert.

[Dettie]

Ja het gaat dan wennen om ze te zien, en dat is dan best jammer, want het zijn gewoon prachtige dieren.
Wij kijken ook niet meer op van een reiger maar zo'n mooi ijsvogeltje vinden we nog steeds wel erg bijzonder om te zien.
Maar ja vroeger zag je veel eekhoorns hier en fazanten en nu is het wat dat betreft andersom, je ziet ze haast nooit meer en dan vallen ze wél weer op.
Ik zag overigens vorige week een vosje toen ik 's nachts uit het raam keek, Kon m'n ogen nauwelijks geloven! Prachtig, met dikke pluimstaart (met wit puntje) en al.

Dettie

[Annemarie]

Vosjes zie ik nooit helaas. Prachtige dieren, vind ik dat! Fazanten zie ik regelmatig en eekhoorntjes ook. En hier zit ook een groene specht (die maken een heel raar geluid). Of ik dieren nu vaak zie of niet, ik blijf ervan genieten!

[Renate]

Nu zie je weer zelden een mus.

[Annemarie]

Ook mussen hebben we in de mooie Achterhoek in overvloed. In het boompje in mijn voortuin zit vaak een groepje van minstens tien te "vergaderen".

[Renate]

Mijn vader klaagt altijd dat je tegenwoordig geen mussen meer ziet. Ik woon helaas in de Randstad en daar zie je meer meeuwen, duiven, eenden, nijlganzen, kauwen en halsbandparkieten.