Anneloes Timmerije - Indisch zwijgen

[berdine]

Korte inhoud: Journaliste Timmerije (1955) vertelt hier het verhaal van haar grote Indisch-Chinese familie, gedomineerd door haar grootmoeder en zes oudtantes (geboren tussen 1895 en 1914), die na een welvarend bestaan in het koloniale Indie en de ellende van de Japanse bezetting in Nederland een nieuw bestaan moesten opbouwen, al schipperend tussen hun Hollandse of Indische identiteit, en wat zij als kenmerken daarvan zagen.

Beetje rommelig opgezet boek. In het begin is het vooral interessant voor de familie. Later, wanneer ze zelf in Indonesië is en meewerkt aan een film wordt het voor anderen boeiender. Ze springt heen en weer in de tijd en met al die personen en gebeurtenissen is het boek net zelf een film, die nog chronologisch gemonteerd moet worden.
Erg inconsequent verkondigt ze in het begin dat ze een familiegeheim gaat verklappen, nadat ze juist verteld heeft hoe aangeslagen ze was toen ze na zeven jaar pas hoorde dat ze de tantes beledigd had. Met dit geheim zou ze opnieuw familieleden beledigen en dit keer opzettelijk. Uiteindelijk doet ze het niet, zodat je geneigd bent te denken, dat de aankondiging bedoeld was om de spanning erin te houden en je toch vooral door te laten lezen.
Aardig, maar geen bijzonder boek.

[Marjo]

Echt niet? Ik ken haar als een schrijver die mooi schrijft. Is dat ook niet het geval dan?

[berdine]

Nee ze schrijft gewoon. Vlot, maar geen hele mooie zinnen. En het is niet echt een verhaal.