Aangenaam verrast..
minstens!! Ik ben dol op dit heerlijke Vlaamse taalgebruik.
Lees meer: http://www.leestafel.info/jan-vantoortelboom
Marjo
Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Ook ik heb genoten van dit boek. Prachtig geschreven, kon het haast niet wegleggen, echt een aanrader
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Nou helaas, ik ben geloof ik de enige die dit boek niet kan waarderen.
Ik heb je recensie nu gelezen Marjo en dat prachtige Vlaamse taalgebruik vond ik in dit boek juist zo ergerlijk. Het was rauw en negatief. In het beste geval was het meisje inderdaad "een hoopje molligheid op dikke kuiten", maar de meeste vrouwen waren monsterlijke vetkwabben en roddelheksen. Zelfs grootmoeder werd beoordeeld op de hoeveelheid vet die over de rand van haar kousen stulpte. Verhulst kan dergelijke dingen ook wel zeggen, maar die verpakt het dan in humor. Bij hem wordt zoiets ook met mededogen gezegd. In dit boek zit geen sprankje humor of mededogen met de mensen.
Tijdens de eerste helft van het boek zat ik voortdurend mijn wenkbrauwen te fronsen vanwege de vreemde woordcombinaties. Een meisje dat zingt als een nachtegaal, had een "zalvende" stem. Een Duitse herdershond "trippelde". Allemaal van die woorden die het nèt niet waren. Daardoor las het ook niet vloeiend. Dit werd minder naarmate het boek vorderde. Alleen begon het me toen te irriteren dat er alleen maar laatdunkend en verbitterd over alles en iedereen werd gesproken en gedacht.
Jij noemt het het opgroeien van twee echte jongens. Nou ik vind eentje in elk geval een halve crimineel. En opa eveneens.
Ik vond dit b.v. een gruwelijke zin: "Een gevoel van verlegenheid kwam koud op mijn dak terecht, als een wolk natte sneeuw, die vanuit de lucht door een stel engelen met een trechter op mijn hoofd werd gemikt." Maar het is ook waar dat er bij tijd en wijle ook hele mooie passages staan.
Kortom ik vond het een matig geschreven, onevenwichtig boek.
Ik heb je recensie nu gelezen Marjo en dat prachtige Vlaamse taalgebruik vond ik in dit boek juist zo ergerlijk. Het was rauw en negatief. In het beste geval was het meisje inderdaad "een hoopje molligheid op dikke kuiten", maar de meeste vrouwen waren monsterlijke vetkwabben en roddelheksen. Zelfs grootmoeder werd beoordeeld op de hoeveelheid vet die over de rand van haar kousen stulpte. Verhulst kan dergelijke dingen ook wel zeggen, maar die verpakt het dan in humor. Bij hem wordt zoiets ook met mededogen gezegd. In dit boek zit geen sprankje humor of mededogen met de mensen.
Tijdens de eerste helft van het boek zat ik voortdurend mijn wenkbrauwen te fronsen vanwege de vreemde woordcombinaties. Een meisje dat zingt als een nachtegaal, had een "zalvende" stem. Een Duitse herdershond "trippelde". Allemaal van die woorden die het nèt niet waren. Daardoor las het ook niet vloeiend. Dit werd minder naarmate het boek vorderde. Alleen begon het me toen te irriteren dat er alleen maar laatdunkend en verbitterd over alles en iedereen werd gesproken en gedacht.
Jij noemt het het opgroeien van twee echte jongens. Nou ik vind eentje in elk geval een halve crimineel. En opa eveneens.
Ik vond dit b.v. een gruwelijke zin: "Een gevoel van verlegenheid kwam koud op mijn dak terecht, als een wolk natte sneeuw, die vanuit de lucht door een stel engelen met een trechter op mijn hoofd werd gemikt." Maar het is ook waar dat er bij tijd en wijle ook hele mooie passages staan.
Kortom ik vond het een matig geschreven, onevenwichtig boek.
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Als je je begint te ergeren, dan valt ineens al het negatieve op. Dat werkt bij mij ook zo.
Maar hier zijn mij meer de goede dingen opgevallen en heb ik over die andere heen gelezen. Denk ik.
Maar hier zijn mij meer de goede dingen opgevallen en heb ik over die andere heen gelezen. Denk ik.
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Nou Marjo, je wens is uitgekomen.
Het tweede boek van Vantoortelboom is inmiddels uit...
Schrijver Jan Vantoortelboom uit Ossenisse is blij en verrast over het succes van zijn tweede roman 'Meester Mitraillette'. Het boek kwam in februari uit en er ligt nu al een zesde druk in de winkel. In twee maanden zijn er zo'n twintigduizend exemplaren van verkocht.
Schoolmeester
Het boek gaat over een schoolmeester die vlak voor de Eerste Wereldoorlog in het Belgische Elverdinge voor de klas komt te staan. Schoolmeester David Verbocht probeert zijn hart en zijn principes te volgen in de harde buitenwereld, maar is te gevoelig om er goed tegen opgewassen te zijn.
Dettie
Het tweede boek van Vantoortelboom is inmiddels uit...
Schrijver Jan Vantoortelboom uit Ossenisse is blij en verrast over het succes van zijn tweede roman 'Meester Mitraillette'. Het boek kwam in februari uit en er ligt nu al een zesde druk in de winkel. In twee maanden zijn er zo'n twintigduizend exemplaren van verkocht.
Schoolmeester
Het boek gaat over een schoolmeester die vlak voor de Eerste Wereldoorlog in het Belgische Elverdinge voor de klas komt te staan. Schoolmeester David Verbocht probeert zijn hart en zijn principes te volgen in de harde buitenwereld, maar is te gevoelig om er goed tegen opgewassen te zijn.
Dettie
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Jo! op de lijst!
Re: Jan Vantoortelboom: De verzonken jongen (debuut)
Mooie recensie, Ria!