Eleonore Dehnerdt - Anna Magdalena Bach

[Dettie]

Een biografische roman over de tweede vrouw van de grote Johann Sebastiaan Bach

zie http://www.leestafel.info/eleonore-dehnert

Dettie

[Annemarie]

Jammer dat het niet helemaal in de smaak is gevallen. Poeh, dertien kinderen...

[Dettie]

Ja en er bleven maar zes in leven, ze had ook nog eens de zorg voor 4 kinderen uit zijn eerste huwelijk.

Dettie

[Annemarie]

Wat moet dat zwaar geweest zijn.

[Dettie]

Nou het wordt allemaal nogal liefelijk gebracht. Anna Magdalena is een beetje zoet romanfiguurtje geworden, jammer want ze was een pittige dame, behoorlijk vrijgevochten die als een van de eerste vrouwen professioneel zangeres werd.
Maar ze is in dit boek vooral een engeltje. Heel schattig en lief. Niets was haar teveel

Dettie

[Annemarie]

Dat kan toch eigenlijk niet. Ze had een berg kinderen en daarnaast het verdriet om haar overleden kinderen. Dat moet gewoon effect op haar humeur en geestelijk gestel hebben gehad. Ik snap dat je zo'n zoet romanfiguurtje niet vindt passen bij dit verhaal.

[Dettie]

Het waren wel heel andere tijden Annemarie. In de 17e eeuw gebeurde het veel vaker dat een aantal kinderen de volwassen leeftijd niet haalden of stierven vlak na of tijdens de geboorte. Er was ook niet zulke goede voeding als nu, de hygiëne was slecht, er waren nog niet zoveel geneesmiddel als nu en de mensen werden sowieso veel minder oud. Als je de 50 haalde was het al heel wat.

Dettie

[Annemarie]

Dat is ook absoluut zo maar het moet toen toch ook vreselijk voor vrouwen zijn geweest om kinderen te verliezen. Er werd ook nauwelijks over gepraat dus ze droegen hun verdriet alleen. De mensen gingen er anders mee om toen maar toch denk ik niet dat iemand lief en popperig kon zijn geweest na al dat leed.

[Dettie]

Er wordt ook wel geschreven dat ze verdriet heeft om de dood van haar kinderen hoor. Maar het wordt op het laatst bijna
een opsomming. Anna Magdalena is misselijk, dus weet iedereen dat ze weer zwanger is, ze bevalt, het kind blijft leven of gaat dood, ze heeft verdriet, of is blij, ze wordt weer misselijk enz...
Tussendoor overlijden vader en moeder en vrienden, oudere kinderen enz. Ook dat vindt ze erg maar dan wordt ze weer misselijk, is weer zwanger enz. Het is geen verhaal meer maar een stroom van gebeurtenissen die genoemd worden. En Anna Magdalena blijft maar de geweldige, lieve vrouw. Het is gewoon de toon van het boek die zoetig aandoet, soms bijna een romannetje.

Dettie

[Annemarie]

Het klinkt meer als een verslag dan als een echt soepel lezend verhaal inderdaad.