Flaptekst : "Aan het eind sterft zij en blijft hij eenzaam achter, al was hij eigenlijk al jaren voor haar dood, voor Emilia's dood, eenzaam. Laten we aannemen dat zij Emilia heet of heette en dat hij Julio heet, heette en altijd zal heten. Julio en Emilia. Aan het eind sterft Emilia. En Julio sterft niet. De rest is literatuur."
Zo begint Bonsai, Alejandro Zambra's debuut. Julio en Emilia ontmoeten elkaar tijdens hun studie. De liefde bloeit op, en verbrokkelt. Beetje bij beetje. Totdat de relatie over is. En nadat de twee geliefden uit elkaar zijn, volgt Zambra ze tot waar je een relatie niet meer zou willen volgen.
Een mooie novelle, die zich niet in een hokje laat duwen. De stijl is kort en zakelijk, met een vleug humor. Het is een gemakkelijk leesbaar verhaal, dat volgens de auteur net zo goed anders had kunnen zijn. Maar Zambra bepaalt. Hij snoeit het als een bonsai en dwingt het langs door hem gewenste takken. Erg moeilijk uit te leggen wat het zo bijzonder maakt!