Philippe Grimbert - Het jurkje van Paul

[Annemarie]

Een klein, wit kinderjurkje drijft een echtpaar uiteen.

Lees meer: http://www.leestafel.info/philippe-grimbert

[Dettie]

Heel mooie recensie Annemarie. Het is vaak dat die 'kleine' boekjes onverwachte juweeltjes zijn.
Dat had ik ook met De filmvertelster en Waarvan wij droomden, kleine boekjes, grote impact.

Dettie

[Annemarie]

Het is best een heftig verhaal en soms moest ik wel even slikken. Het knappe van dit boekje (en van veel mooie, kleine boekjes) is dat de auteur tussen de regels door ook heel veel informatie prijsgeeft.

[Marjo]

Je maakt me nieuwsgierig..

[Annemarie]

Wil je het lezen Marjo? Of jij Dettie? Geef maar een gil hoor!

[Dettie]

Nee, ik wil het niet lezen, heb veel te veel liggen en dan komt het er toch niet van.
Ik heb al een hele tijd een ander boek van je waar ik ook niet aan toe kom.
Maar bedankt voor het aanbod.

Dettie

[Marjo]

Ikke wel..
Later vandaag volgt een verslag van een ander boek van deze schrijver. Ik kwam het tegen in een opruimingsdoos, twijfelde: niet over de schrijver, maar wel over de titel. En dat klopte, het is dus een ander boek.

[Annemarie]

Ik stuur het naar je op Marjo!

[Marjo]

Het is mooi, zeker, maar anders dan jij zou ik kiezen voor dat andere boek.
Het is eenzelfde analyse van de menselijke geest, maar die jongens spreken mij meer aan dan dit echtpaar. Misschien komt dat omdat toch niet echt duidelijk wordt waarom een volwassen man in een opwelling een kinderjurkje koopt.


Lees meer: http://www.leestafel.info/philippe-grimbert

[Annemarie]

Mooi recensie Marjo! Vind je het niet duidelijk genoeg waarom hij dat jurkje kocht? Ik vind van wel hoewel de kern van het verhaal meer is wat het jurkje met hen doet.

[Marjo]

Dat laatste klopt.
Nee, waarom koopt hij het dan? Vanwege die miskraam is de meest plausibele optie, maar dan had ik eerder verwacht dat de vrouw dit zou doen. Niet een man. Die koopt dan een stuk speelgoed..

[Annemarie]

Daarom raakt die man er ook zo van in de war vermoed ik. Omdat het zo ongewoon is. Was er niet ook iets met begraven foto's in een blik?

[Marjo]

Ja, dat was zijn trauma. Bij haar was het dat ongeluk van de ouders. En dan samen nog die miskraam. Je zou voor minder, dat klopt..
Toch vind ik dat andere boek overtuigender.

[Annemarie]

Maar...in ieder geval zijn we het erover eens dat deze man kan schrijven!

[Marjo]

Klopt. Ik ga op zoek naar meer.

[Willeke]

Mijn nieuwsgierigheid is ook gewekt. Ik moest bij de titel al aan Claudel denken en jij al lezend dus ook Marjo?

[Marjo]

Ja, de stijl ook een beetje. Opsturen??

[Willeke]

O als je wilt, heel graag!

[Marjo]

Vandaag speel ik voor postvrouw.

[Willeke]

Je bent geweldig, dank je wel!

[Marjo]

Heb je het eigenlijk gekregen Willeke???

[Willeke]

Oh, já, ik had je een mail gestuurd via het berichtensysteem, maar die is niet aangekomen blijkbaar.

Moet het snel terug, of mag ik het nog even hier houden?

[Marjo]

Nee nee, je mag er mee doen wat je wil. Maar die melding had ik inderdaad niet gezien. Gelukkig heeft de post zijn werk wel gedaan!

[Willeke]

Ah, dat is fijn, dank je wel. Dan bewaar ik het voor de vakantie. Past mooi in mijn tas als ik naar een bankje ga wandelen.

[Marjo]

Zeg, hoe lang duurt die vakantie van jou?