João Ricardo Pedro: Jouw gezicht zal het laatste zijn

[Marjo]

Verrassend boek, over Portugal. Over een jongeman die getekend is door het verleden van zijn familie.
Geschreven in een onnavolgbare wervelende stijl.

Lees meer: http://www.leestafel.info/joao-ricardo-pedro

[Dettie]

Nou Marjo dat heb je knap verwoord, ik heb het boek net uit en vroeg me inderdaad af, wat heb ik nu gelezen?
Is het een verhalenbundel? Of toch een roman over Duarte Mendes?
Ik zat me ook al af te vragen, hoe schrijf je hier in vredesnaam een recensie over, nou zoals jij gedaan hebt.
Maar ja, ik zal toch ook een poging wagen, zit er al een paar dagen over na te denken, hoe verwoord je dit.
Echt knap zoals jij het vertelt.

Dettie

[Marjo]

Dank je, het was inderdaad lastig. Dit boek moest niet 'blijven liggen', zoals wel eens gebeurt. Nu zat het nog in mijn hoofd. Had ik het een paar dagen laten liggen dan was de samenhang weg, en die heb je toch nodig voor een verslag.
Als nu alleen de sfeer overblijft is dat niet erg.

[Dettie]

Nou ik heb ook maar een poging gewaagd, moeilijk, moeilijk.

http://www.leestafel.info/joao-ricardo-pedro

Dettie

[Marjo]

Ja. Ik heb ook dat gevoel, dat het hier Literatuur betreft; ik heb zitten twijfelen of er misschien een symboliek in zit: staan de personages en wat er gebeurt voor iets wat met het land of de geschiedenis van Portugal te maken heeft? Ik weet daar te weinig van, maar het zou me niet verbazen.
Tegelijk zou het zomaar een beginneling kunnen zijn die zich nu verkneukelt omdat hij flink heeft zitten husselen met zijn tekst en de lezer lekker laat raden.
Ook om daar achter te komen moet je het boek vaker lezen. En een tweede boek afwachten.

[Dettie]

Ja Ik vind het ook Literatuur.
Het boek roept gewoon om herlezing en dan rustig en kalm lezen met google erbij en veel opzoeken.
(Dan weten we ook gelijk of hij ons in het ootje heeft genomen.)

Dettie

[Marjo]

Tijd hè..

[WilV]

Knappe recencies dames. Lijkt me een erg moeilijk boek om te recenceren.

[Annemarie]

Ik sluit me aan bij Willeke!

[Marjo]

Zou een samenleesboek kunnen worden?

[Dettie]

Ja wat mij betreft wel, er zit zoveel in dat het sowieso vraagt om het aandachtiger te lezen.

Dettie

[WilV]

Ik vind het prima. Voor december?

[irene]

Lijkt me ook een heel mooi boek. Komt op mijn lijstje...met voorrang dus. Dit wordt namelijk nummer 321 van boeken die ik nog wil lezen!

[WilV]

Maar als we gaan samenlezen kunnen we je misschien verleiden om met ons mee te lezen Irene????

[berdine]

Tja, een stapeltje losse eindjes. Jammer dat Pedro er geen geheel van heeft kunnen maken. Door middel van anekdotes vertelt hij een familiegeschiedenis van drie generaties tegen de achtergrond van een roerig Portugal. De hoofdstukken zijn soms net korte verhalen maar het is duidelijk dat ze verband houden met elkaar. Van een aantal personen leidt het verhaal echter nergens heen. De auteur houdt nogal van opsommingen. Soms maakt dat een verhaal sterker, zoals het verhaal van de moeder die een eindeloze hoeveelheid boodschappen in huis haalt, die allemaal worden benoemd. Aan het eind deelt hij dan een dreun uit. Maar soms is het ronduit vervelend. Ik vond het een onevenwichtig boek, dat je wel aan het denken zet over hoe een en ander met elkaar in verband te brengen is. Aangezien de auteur zelf heeft gezegd dat niet alles verklaarbaar is kun je daar beter maar niet aan beginnen.

[berdine]

Ook om daar achter te komen moet je het boek vaker lezen. En een tweede boek afwachten.

En er is nu een tweede met een zeer enthousiaste recensie op Literair Nederland.
https://www.literairnederland.nl/recens ... -onderweg/