Peter Schaap: Mistwereld (12 +)

[Marjo]

Fantasy-sciencefictionmix.
Ik heb er een redelijk genoegen aan beleefd.

Lees meer: http://www.leestafel.info/peter-schaap

[Annemarie]

Dit is toch echt mijn genre niet maar je weet het wel heel boeiend te brengen!

[Marjo]

Dat was het ook wel, boeiend, op die enkel saaiere stukjes na.
Ik dacht dat jij ook wel fantasy las?

[Annemarie]

Ik lees wel fantasy maar ik vind het een heel moeilijk genre. Ik vind maar heel weinig mooi. Een verhaal als dit is mij weer te veel science-fiction.

[Dettie]

Ja hier nog zo een. Ik snap het hele verhaal vaak ook niet vanwege de rare namen die ik niet onthoud en ook omdat ik me zo weinig bij zo'n wereld kan voorstellen. (denk ik) En het zijn vaak ook best wel gewelddadige verhalen waar ik ook nooit kapot van ben.

Dettie

[Annemarie]

Dat met die namen heb ik ook. En soms lijken ze erg op elkaar waardoor ik de personen niet uit elkaar kan houden. Ik vind heel gewelddadige fantasy ook niet zo prettig. Maar sommige fantasy-verhalen zijn zo mooi bedacht en daar geniet ik dan wel heel erg van.

[Marjo]

Afgezien van het feit dat er in dit verhaal geen lastige namen zijn, storen namen mij niet.

Toevallig had ik het er laatst over met een dochter die moeite had met een Scandinavische thriller: ik blijk woordbeelden te kunnen vormen, ik hoef die namen niet echt te lezen om te weten wie wie is. Dat houdt wel in dat ik ze desgevraagd niet kan uitspreken, maar dat maakt voor het lezen niet uit.

Echt gewelddadig vind ik deze ook niet. Het is meer en stelling tegen de algemene deler: zo gauw je afwijkt van de norm worden er maatregelen tegen je genomen, ben je dan sterk genoeg om terug te vechten en te blijven wie je bent? En dan in de vorm van een toch spannend verhaal.

[Dettie]

Dus als er Swerdibreu als naam staat en een ander heeft Swadeleu dan kun je dat goed uit elkaar houden omdat je een bepaalde letterreeks opslaat? bedoel je dat met woordbeelden? Daarom kun je denkelijk ook zo snel lezen.

Dettie

[Marjo]

Ik weet niet precies hoe het werkt, maar ik hoef die woorden niet letter voor letter te lezen of in gedachten uit te spreken. Ik denk dat ik dan inderdaad een bepaalde lettervolgorde, of een ander kenmerk opsla.

[Dettie]

Zelf heb ik dat ook wel, als personages Brammie en Guurtje heten dan lees ik niet telkens dat hele woord. Maar dat komt ook door de Nederlandse taal. Buitenlandse namen zoals Zweedse of Japanse namen vind ik toch lastiger omdat bijv, veel Japanse namen met Ya of Yo beginnen en dan moet ik écht opletten en de naam volledig lezen wil ik weten wie het is.

Dettie

[Annemarie]

Handig hoor Marjo. Dat heb ik dus niet en als namen veel op elkaar lijken dan haal ik personages door elkaar.
Met Scandinavische thrillers heb ik dat trouwens niet vaak.

[Marjo]

Dat is dan wel typisch, want juist daar komt het veel voor, die vreemde namen!

[Annemarie]

Klopt. Maar voor mijn gevoel lijken ze niet op elkaar.