Thema september 2016 - LEVEN en lezen

[Dettie]

Berdine heeft weer fraaie titels geleverd over het thema LEVEN.

elke dag een nieuw boek over dit thema op de thuispagina

http://www.leestafel.info/

Dettie

[Marjo]

Dat wordt dan vrij filosofisch of wetenschappelijk denk ik? Dit eerste al wel tenminste.

[berdine]

Ik geloof dat dit de enige filosofische titel op de lijst is, maar misschien weet Dettie er nog wel een paar.
Toevallig is dit een boek dat mij - al zoekende voor de lijst - dusdanig interesseerde, dat ik het als e-book bij de bieb leende. Het viel een beetje tegen. Ik begrijp wat Seneca wil zeggen over de mens, die, druk, druk, druk, alleen maar bezig is geld en goed te verzamelen, maar om nou te zeggen dat je helemaal voor je zelf moet leven en je medemens aan de kant schuiven, dat gaat me toch te ver. Nog afgezien van het feit dat niet iedereen rijk genoeg is om op zijn achterste te gaan zitten om de grote filosofen te bestuderen en de zin van het leven te ontdekken. Of daar de hersens niet voor heeft, dat kun je iemand ook niet kwalijk nemen. Het stoorde mij dat hij daar minachtend over doet.

[Renate]

Er is natuurlijk sinds de tijd waarin Seneca leefde ook wel het nodige veranderd.

[berdine]

De boodschap is van alle tijden. In zijn tijd waren er ook wel mensen die keihard moesten werken, puur om in leven te blijven, en geen tijd hadden om over het leven te gaan zitten filosoferen. Misschien nog wel meer dan nu. Maar ik neem aan dat je bedoelt dat de inzichten zijn veranderd. En misschien sprak Seneca met dit traktaat alleen tegen zijn "soortgenoten".

[Renate]

Ik denk dat Seneca alleen sprak tegen zijn "soortgenoten", die inderdaad de tijd hadden om de grote filosofen te ontdekken.

[Dettie]

Hehe Mijn leven was even chaotisch. Ik had een hulpprogrammaatje gedownload en kwam toen nergens meer in, dus virusscan eroverheen, en van alles geprobeerd en nu maar systeemherstel gedaan... vandaar dat ook het citaat er nog niet op staat. Ben net (het is 5 uur 's middags) klaar vanaf 1 uur! Pffff maar... het is gelukt, gelukkig.

Nee hoor Marjo, schrik maar niet, het wordt geen filosofisch wetenschappelijke maand. Maar net als bij Berdine sprak dit boekje me gelijk aan. Ik heb meerdere boekjes van Seneca staan en deze leek me ook prettig om te lezen. Ik heb het vanochtend ook besteld Berdine!
Als het goed is krijg ik het morgen al.
Je hoort nog van me.

Dettie

[berdine]

Ik hoop dat het jou niet tegenvalt!

[Marjo]

Ik had er geen problemen mee gehad hoor. Het zou weer eens heel andere boeken laten zien. Een maand lang is ook wel veel, maar ik heb het in ieder geval liever dan dat het de alternatieve kant in gaat. Maar: jullie zijn aan zet, ik zie het wel!

[berdine]

Wat bedoel je met de alternatieve kant? Allemaal levenslessen of zo?

[Dettie]

De lengte van het leven
Seneca


Druk, druk, druk. Dagen en jaren vliegen voorbij. Wat is het leven toch kort! Het zijn veel gehoorde uitspraken, maar de Romeinse filosoof
Lucius Annaeus Seneca vindt ze absolute onzin.
In De brevitate vitae (‘Over de kortheid van het leven’) verklaart hij zich nader. Het leven te kort? Welnee, het duurt lang genoeg. Maar dan moet je je tijd wel goed gebruiken, bijvoorbeeld door grote denkers te lezen: zo krijg je letterlijk eeuwen erbij. Maar de meeste mensen verspillen hun tijd en komen niet toe aan werkelijk leven.
In fraaie anekdotes over beroemde en minder beroemde Romeinen gaat het over tomeloze ambities en winstbejag, over domheid en verveling.
En over het eindeloos uitstellen van goed leven tot ‘later’. De kritiek klinkt soms verrassend modern. Zo is Seneca streng voor mensen die de hele dag alleen maar bezig zijn met ‘balspel’. Of in de zon liggen. Gebruik je tijd verstandig, blijf zelf de baas ervan, kies voor het hier en nu. Wie De lengte van het leven leest heeft geen cursus timemanagement meer nodig.


Recensie
Een klein juweeltje van de hand van Seneca, de stoïcijnse filosoof die tweeduizend jaar geleden met groot psychologisch inzicht levenslessen gaf die onverminderd actueel zijn (zijn werk staat niet voor niets centraal op het vwo-examen Latijn 2013). Dit boekje is bedoeld voor mensen die vinden dat het leven te kort is. Volgens Seneca pakken die mensen hun leven niet goed aan: zij haasten zich van het verleden naar de toekomst en verspillen daarbij het kostbaarste dat ze hebben: tijd.
De vertaler, Vincent Hunink, heeft een tekst geleverd die van de regels spat alsof hij gisteren geschreven is: vrijer dan de eerdere vertaling van Tjitte Janssen, met alle aandacht niet alleen voor de denker Seneca, maar tevens voor de taalvirtuoos die hij ook was. Met een kort nawoord en een verklarend overzicht/register van de in de tekst genoemde personen. Gebonden uitgave in pocketformaat; normale druk.
Dr. D.G. van der Steen


ISBN 9789025369576 | Paperback | 80 pagina's | Singel uitgeverij | augustus 2012
Vertaald door Vincent Hunink

[Dettie]

Citaat van de dag

Zij leven niet, zij nemen zich alleen maar voor te gaan leven: alles stellen zij uit.

Seneca

(toch maar even een citaat erbij gezocht)

[Dettie]

Leven en lot
Vasili Grossman

In februari 1961 verschenen er twee agenten van de KGB aan Grossmans deur met een huiszoekingsbevel. Het appartement van de schrijver werd grondig doorzocht en alles wat verband hield met de roman Leven & lot werd in beslag genomen: alle uitgetypte exemplaren, het oorspronkelijke manuscript, de kladversies en de aantekeningen voor het boek.
Vasili Grossman stierf in 1964 in de overtuiging dat zijn levenswerk Leven & lot verloren was. Het zou nog bijna twintig jaar duren tot een exemplaar van het boek naar Zwitserland werd gesmokkeld, waar de roman in 1980 voor het eerst verscheen. Het werd een in alle grote Europese talen vertaalde bestseller, en geldt inmiddels ook in Rusland als één van de grootste romans van de twintigste eeuw.


Leven & lot is een breed opgezet epos over de Russische Tweede Wereldoorlog, naar het voorbeeld van Tolstojs Oorlog en vrede.
De lezer leeft mee met Mostovskoj, de bejaarde bolsjewiek van het eerste uur die in Duitse krijgsgevangenschap vasthoudt aan de onbuigzame overtuigingen waarvoor hij geleefd heeft; met Ljoedmila, de vitterige echtgenote van hoofdpersoon Viktor Strum, die nadat haar zoon gestorven is haar man, dochter en moeder verwaarloost; en met Nikolaj Krymov, de doorgewinterde partijfunctionaris die de hypocrisie en de terreur van de partij pas begint te doorzien als hij er zelf het slachtoffer van wordt.
Grossman schrijft meesterlijk over het leven van gewone, bange, onvergetelijke mensen die door de staat en hun tijd - het 'lot' - verleid worden tot allerlei kleine, banale vormen van verraad. De ironie van het lot wilde dat eenzelfde door angst ingegeven daad van verraad zijn meesterwerk bijna voorgoed had doen verdwijnen.


ISBN 9789460037511 | Hardcover | 960 pagina's | uitgeverij Balans | maart 2014
Vertaald door Froukje Slofstra

[Dettie]

Citaat van de dag

Hier stond ze dan, een oude vrouw, die leefde en wachtte op het goede en bleef geloven, die bang was voor het kwaad en vol zorg om de levenden, die geen onderscheid maakte tussen de levenden en de doden. Hier stond ze en keek naar de ruïne van haar huis en bewonderde de lentehemel zonder zelfs maar te weten dat ze hem bewonderde. Hier stond ze en vroeg zich af waarom de toekomst van de mensen van wie ze hield zo vaag was en waarom ze zoveel vergissingen gemaakt hadden in hun leven. En ze merkte niet dat in die onduidelijkheid, in die nevel, dat verdriet en die verwarring ook een antwoord lag, en duidelijkheid, en hoop, en dat ze wist en met haar hele ziel begreep wat de zin was van het leven dat haar en haar dierbaren ten deel was gevallen.


Vasili Grossman
Uit: Leven en Lot

[Dettie]

Alleen al door dit citaat zou je het boek willen lezen. Zo mooi.

Dettie

[berdine]

Haha, heb je het aantal pagina's gezien?

[Dettie]

Ja dat is ook wat me tegenhoud! Maar het gedeelte uit het citaat is een juweeltje.

Dettie

[Dettie]

Oh Berdine, je maakt het me moeilijk deze maand. Dit boek Een heel leven lijkt me ook weer zo'n juweeltje, heb het besteld, zei ze zachtjes

Dettie

[berdine]

Ja, lijkt mij ook. Deze is niet zo dik! Ik heb het geluk dat onze bieb het heeft!

[Dettie]

Een heel leven
Robert Seethaler

Een heel leven gaat over de arbeider Andreas Egger. Een man die liefheeft, treurt en droomt, en die aan het eind van zijn leven met verbazing terugblikt op alles wat hij heeft meegemaakt. Sinds verschijnen staat de roman onafgebroken in de bestsellerlijsten en Robert Seethaler werd door de Duitse boekhandel verkozen tot auteur van het jaar.

Wanneer Andreas Egger in het dal wordt afgeleverd, is hij een jaar of vier. Niemand weet het precies. De boer Kranzstocker neemt hem met tegenzin in huis en Egger groeit op tot een knecht die zich van zijn eerste jaren niet veel meer herinnert dan een vaag gevoel van warmte.
Als jongeman sluit hij zich aan bij een groep arbeiders die de eerste kabelbaan in de omgeving aanleggen en daarmee ook voor het eerst elektrisch licht en lawaai naar het dal brengen. Op de dag van een tragisch ongeval staat Egger ineens oog in oog met de liefde van zijn leven, Marie, die hij evenwel snel weer zal verliezen. Pas vele jaren later, wanneer de wereld een andere is geworden en Egger zijn laatste pad bewandelt, zal zij nog één keer bij hem zijn.


Recensie
Beschrijving van het leven van A. Egger, die als vierjarige als pleegkind bij zijn oom op de boerderij komt. Hij moet veel werken en wordt zelfs kreupel geslagen. Het hele leven van deze man die eenvoudig leeft, veel werkt, de liefde vindt en ook weer verliest, passeert de revue. Daarnaast wordt verteld over de vooruitgang en de veranderingen in het leven van alledag.

De Oostenrijkse auteur R. Seethaler (1966) weet in een betrekkelijk korte roman een heel leven samen te vatten en te presenteren op een bijzonder indrukwekkende manier. Hij weet de lezer te boeien met zijn rake beschrijvingen van situaties en van mensen. Altijd straalt er een zeker begrip, ook voor de hardvochtigste personages, uit de zinnen, omdat het leven vroeger was zoals het was en er pas vanaf de jaren dertig iets begint te veranderen, qua denken, techniek en mentaliteit.
De schrijfstijl is ingetogen en eenvoudig. Deze roman, in een uitstekende vertaling zal grote groepen lezers aanspreken vanwege de literaire en inhoudelijke kwaliteiten.
M.B. Malm


ISBN 9789023497813 | Hardcover | 160 pagina's | De Bezige Bij| maart 2016
Vertaald door Liesbeth van Nes

[Dettie]

Citaat van de dag

Laat het leven ook eens van jou genieten.

Anoniem

[Dettie]

Roemloze levens
Pierre Michon

Roemloze levens (Vies Minuscules, 1984) wordt wel het magnum opus van Pierre Michon genoemd. Dat is opmerkelijk want het was zijn eerste, op 39-jarige leeftijd voltooide boek. Hij vestigde er onmiddellijk zijn reputatie mee als een van de meest opmerkelijke talenten in de hedendaagse Franse literatuur. Had Michon tot voor kort de naam een writer's writer te zijn, nadat Roemloze levens in 1996 in Gallimards Folio-reeks verscheen, nam zijn bekendheid bij het grote publiek exponentieel toe. Inmiddels werden er van de roman in Frankrijk meer dan 50.000 exemplaren verkocht, en is hij opgenomen in de lijst van de 100 belangrijkste boeken van de twintigste eeuwse Franse literatuur.


Roemloze levens bevat acht levensverhalen. Michon voert hierin personages ten tonele uit het departement van de Creuse, waar hij geboren en getogen is. De levens van merendeels ongeletterde boeren worden in die verhalen aan de vergetelheid ontrukt. Op de achtergrond van deze hedendaagse legenden verschijnt het zelfportret van de bezeten schrijver 'zonder geschrift' die Michon tot zijn vijfendertigste was, opgesloten in een haat-liefde verhouding tot de grote literatuur die hem lokte en tegelijkertijd uitsloot. Maar Michon overwon zijn uitsluiting door de letteren aan zich te onderwerpen: op meeslepende wijze, in een bezwerende stijl, verwoordt hij zijn literaire onmacht. In die paradox ligt de schoonheid van Roemloze levens besloten.


Door gezaghebbende Franse recensenten (Patrick Kéchichian in Le Monde, Jean-Baptiste Harang in Libération) is Roemloze levens inmiddels gewijd tot hedendaagse klassieker.


Recensie
Acht verhalen over grootouders, vrienden, kennissen van de Franse schrijver (1945) die allemaal gemeen hebben dat ze iets groots met hun leven wilden, maar die allen roemloos eindigen. De ik-figuur krijgt gaandeweg de verhalen ook steeds meer reliëf, waaruit in een ontluisterend portret blijkt dat hij uiteindelijk de minst geslaagde van allemaal is. Een roman die qua sfeer en zinsbouw, met al zijn associaties en poëzie, doet denken aan Proust. Goede vertaling met veel noten. Een verzorgde uitgave van een belangwekkend boek. Kleine druk.
(Biblion recensie, P. Boone)


ISBN 9789028250567 | Paperback | 234 pagina's |Van Oorschot | februari 2007
Vertaald door Rokus Hofstede

[Dettie]

Citaat van de dag

Wie zich werkelijk verdiept in de levens van hen die op deze aarde iets gepresteerd hebben, wordt telkens getroffen door het verschijnsel dat de eigenlijke kracht van die mensen een gebrek is geweest tot een kwaliteit omgebogen.

Godfried Bomans

[Dettie]

Het verstoorde leven van Etty Hillesum heb ik vroeger gelezen en ik was er kapot van. Zowel vanwege het verhaal als de prachtige manier van schrijven.

Dettie

[Willeke]

Ik sluit me bij je aan, zo'n prachtig boek vol wijsheden! Mooi dat ze in de schijnwerpers staat vandaag!