Leestafel forum

Verhalenbundel. (er zijn er nogal wat dit jaar!)
Nu met als gemene deler Curaçao.

Lees verder: http://www.leestafel.info/elodie-heloise

tja wat zal ik erover zeggen..Het is mijn terrein compleet..Ik woonde vanaf 1950 tot 1963 op dit super eiland, als zoon van een olieboer, mijn vader werkte op isla op de raffinaderij, en inderdaad wij woonden achter een hek, beschermd door een kabrietenval bij de ingang..Voor ons Shellmensen was het zoals beschreven een paradijs.. Maar buiten het hek was er diepe armoede.. Knoekoehutjes tussen huizenhoge cactushagen leefden soms een moeder, met elf kinderen, van elf verschillende vaders..

Iemand die regelmatig naar Curaçao gaat zei tegen me, Curaçao is alleen mooi onder water. Daarmee bedoelde hij dat Curaçao zelf niet het paradijs was zoals iedereen denkt, maar de wereld onder water rondom Curaçao moet prachtig zijn.
De bewoners waren geweldig maar het land verpauperde zo en dat vond hij erg om te zien.
Zo te lezen gaat dat ook deze schrijfster aan het hart.

Dettie

Maar tegelijk blijft ze positief, en heeft duidelijk liefde voor het eiland.

Ja die liefde spreekt wel uit je verslag!

Dettie

ja dit is echt een eiland om lief te hebben..Op mijn 10de mocht ik pas met aqualon duiken en genieten van de schoonheid van het koraal rif en de vele exotische vissoorten..Op veel plaatsen is het eiland ernstig vervuild door reststoffen van de raffinage.. Maar als je op de top van de christoffelberg staat en aan alle kanten de omstuimige Caraibische zee ziet, dan voel je je super...Om nooit meer te vergeten..

Dat wil voor mij wel eens de doorslag geven om een boek positief te beoordelen: de liefde van een schrijver die zo voelbaar is. Jammer dat het in dit boek niet continue aanwezig was voor jouw gevoel.

Denk je dat mensen die Curaçao bezocht hebben positiever zullen zijn dan jij? Dat de herkenning er wel is?

Vast wel. Ik weet het niet.