Janne IJmker: Afscheid van een engel

[Marjo]

Erg mooi boek!

Lees verder: http://www.leestafel.info/janne-ijmker

[berdine]

Klinkt goed. Zal ik dan eerst maar eens 38 Nachten gaan lezen. Dat ligt er nog.....

[Marjo]

Goed begin, maar het is niet nodig voor deze, al is het een soort vervolg in de zin dat het verhaal nu over de zoon gaat. Ik vind deze overigens beter. Meer diepgang.

[Annemarie]

Die verwijzingen naar Bijbelse verhalen klinken mij niet heel aanlokkelijk. Ik ben bang dat dit niet mijn smaak is.

[Marjo]

Het is zo: Janne IJmker laat heel duidelijk blijken dat ze van christelijke bloede is. Al komt ook het jodendom aan bod. Ze hebben Jezus en Jozef en zo wel gemeen tenslotte.

[Annemarie]

Oké, dat is duidelijk. Maar nee, niet mijn smaak.

[berdine]

Ha, Annemarie, probeer dan eerst 38 nachten maar. Heel meeslepend al wordt gaandeweg de bijbel - met name Job - er steeds bijgesleept. Ik wil meteen door met Afscheid van een engel. Aaargghhh, het is nog in bestelling op onze bieb!

[Annemarie]

Bedankt voor de tip Berdine!

[berdine]

Je hebt helemaal gelijk Marjo! Wat een prachtig boek! Als ik niet af en toe eens diep adem moest halen en het een beetje laten bezinken, had ik het in één ruk uit kunnen lezen. Ik ben wel blij dat ik eerst "Achtendertig nachten" heb gelezen. Dit gaat inderdaad nòg dieper en je komt al veel dingen te weten over Roelfs moeder, zodat het eerste boek (als je dat nog zou willen lezen) wel wat aan spanning verliest
Wat kan ze schrijven die IJmker! Ze bouwt het verhaal prachtig op tot de verhaallijnen precies bij elkaar komen en nergens verliest het spanning. Dat ze er wat geloof in verwerkt is helemaal niet storend. Het is nergens prekerig. In dit boek komt ook het joodse geloof aan bod, naar mijn idee zelfs meer dan het christelijke.
Wat mij betreft mag ze nog wel iemand van die Drentse familie fictionaliseren....

[Dettie]

hè wat ben je heerlijk enthousiast. Ik vond het eerste deel ook nogal heftig en heb dat ook weggelegd, maar het was wel goed geschreven. Ik kan me goed voorstellen dat dit boek ook bijzonder pakkend is.

Dettie

[berdine]

Nou, dit is nog heftiger Dettie. Ook vanwege de passages waarin de zoon vertelt over de veldtochten met Napoleons leger. Geen boek voor jou....

[Dettie]

Nee denkelijk niet, het gekke is dat ik waargebeurde heftige dingen dan wel weer lees. Maar fictie maakt het altijd nog een tikje erger, het 'akelige' wordt dan ook nog eens smeuïg verteld zodat je het voor je ziet. In non-fictie zijn het toch meer droge feiten en niet zo beeldend gebracht, dat kan ik veel beter hebben dan de smeuïge fictieverhalen.

Dettie

[berdine]

Nou, die oorlogsverhalen zijn wel echt gebeurd. Die heeft ze uit brieven en verslagen. En Achtendertig nachten, het verhaal van Elsjen, dat was ook echt gebeurd.
Maar ik begrijp dat je met non-fictie bedoelt: meer algemeen, zonder dat je daarbij een voorstelling van een bepaald persoon in je hoofd hebt.

[Dettie]

Maar ik begrijp dat je met non-fictie bedoelt: meer algemeen, zonder dat je daarbij een voorstelling van een bepaald persoon in je hoofd hebt.

Ja, dat is het, bij fictie leef je mee met het personage en bij non-fictie, ook als is het een biografie, dan is het toch vaak afstandelijker zonder allerlei heftige gevoelens e.d.
Je snapt wel wat ik bedoel.

Dettie

[Marjo]

Als je even afwacht met het eerste boek, valt het best mee met hetgeen je al weet.