Sandra Di Bortolo - Spaghetti met hutspot (debuut)

[Annemarie]

Behalve dat dit vlot geschreven debuut een interessante blik in het leven van een Italiaanse familie werpt, is het ook een boek dat ruzie over de erfenis behandelt. Dat laatste is natuurlijk geen nieuw onderwerp. Het boek is ontdekt op TenPages.com, een concept waarbij lezers na het lezen van de eerste tien bladzijdes bepalen of het verhaal publicatiewaardig is.

Lees meer: http://www.leestafel.info/sandra-di-bortolo

[Marjo]

Zit er dik in dat Sandra Silvana is. het merendeel van de debuten gaan over het eigen leven van de schrijver, dus waarom deze niet?
Toch een aanrader Annemarie? Of twijfel je?

[Annemarie]

Het onderdeel ruzie over de erfenis en aan wie dat dan ligt vind ik niet zo heel interessant. Het is natuurlijk een verhaal dat heel veel mensen meemaken. Maar degene die het daadwerkelijk meegemaakt hebben zullen wel echt genieten van de herkenning. Zo van: "Ik begrijp het helemaal meid. Het ligt niet aan jou".

Het onderdeel Italiaanse roots en hoe dat dan gaat binnen een familie vond ik daarentegen wel absoluut heel interessant.

Wil je het lezen Marjo?

[Marjo]

Nou ja, ik wil je niet op kosten jagen, maar het is dus wel een debuut...

[Annemarie]

Ik doe je graag een plezier en stuur het naar je op!

[Marjo]

Ik zou het wel erg leuk vinden!

[Annemarie]

Komt helemaal goed Marjo. Ik ben wel benieuwd wat jij hiervan vindt.

[Dettie]

je hebt er een mooie recensie van gemaakt Annemarie.
Apart dat ook de vader Marcello van Silvana voor hetzelfde dilemma stond als zoon Franco. lastig om zulke heftige familieverplichtingen te hebben. Kennelijk overheerst trots en traditie boven realiteit, of zeg ik het dan te hard?
Ben altijd benieuwd wat de fictie en wat de werkelijkheid is als een verhaal lijkt op het leven/de familie van een schrijver/schrijfster.

Dettie

[Annemarie]

Ik ben ook heel benieuwd wat fictie is in dit verhaal en wat toch wel heel erg dicht bij de realiteit komt.
Dat een bepaalde traditie of overtuiging op de volgende generatie overgaat is natuurlijk iets wat heel veel gebeurd. Hoeveel mensen nemen zich immers niet als tiener voor om nooit zoals hun ouders te worden. Om alles anders te gaan doen en dan vervolgens toch op een dag te beseffen dat ze het precies zo gedaan hebben.
In het boek merk je ook dat de waarden en normen door de hele familie in stand gehouden worden. Zoon Franco wordt door broers en zussen in die functie geduwd haast en hij wil natuurlijk geen gezichtsverlies lijden.

[Marjo]

Ik denk dat er veel biografisch is. Maar alleen de schrijfster kan ons dat vertellen.

Lees meer: http://www.leestafel.info/sandra-di-bortolo

[Annemarie]

Wat leuk dat jij het ook een fijn boek vindt. We denken dus allebei dat het voor een deel autobiografisch is. Nu is het hopen dat mevrouw Di Bortolo een tipje van de sluier op wil lichten.....

[Dettie]

Spaghetti met hutspot is autobiografisch proza; Sandra verwerkt haar eigen levenservaringen in een fictief verhaal.

Dit bovenstaande staat op haar website te lezen.

http://sandradibortolo.nl/sandra-di-bortolo

Dettie

[Annemarie]

Klopt, maar de toon van het verhaal doet vermoeden dat het verhaal en de werkelijkheid elkaar deels overlappen. Minder fictie, meer werkelijkheid.

[Dettie]

Autobiografisch proza wil toch ook zeggen dat er werkelijkheid in zit?
Je kunt bijvoorbeeld een van een tweeling zijn en dat in je verhaal gebruiken en enkele avonturen die je samen beleefd hebt erin verwerken maar het boek zelf is dan wel fictie door bijv de tweeling op een onbewoond eiland te situeren.

Dettie

[Annemarie]

Ja, je hebt gelijk. Het lukte me niet helemaal om goed te verwoorden wat ik bedoel.

[SandraDiBortolo]

De 'hutspot' slaat niet zozeer op de aangetrouwde Nederlandse familieleden, maar op de Nederlandse moeder van Silvana en de plek waar ze is opgegroeid. Italiaans wortels in Hollandse bodem. De frictie tussen beide culturen.

[Annemarie]

Leuk dat je reageert Sandra! Ergens in het boek laat je de titel terugkomen. Er moppert iemand dat ze straks bij wijze van spreken nog spaghetti met hutspot in het restaurant moeten gaan serveren. Daarmee verwoord je heel mooi hoe moeilijk het is om je aan te passen in een nieuw land en toch je eigen identiteit te behouden. Het zoeken naar de balans.

[Marjo]

Natuurlijk is dat een betere verklaring voor de titel, maar daar horen de aangetrouwden wel bij denk ik..