Leestafel forum

Het waargebeurde verhaal van Waldemar, een Surinamer, en zijn blanke Hollandse vrouw. Sonny Boy is hun zoon.


http://www.leestafel.info/annejet-van-der-zijl

Marjo

Mooi verslag Marjo,
Ik ben heel benieuwd,
hoop het snel te kunnen lezen.

groetjes,

Wil

En ik heb het ook uit. Erg mooi boek!
Nu ik het uit heb zie ik helemaal hoe goed je verslag in elkaar zit Marjo.
je vertelt het wel maar wat je zelf moet lezen tip je even aan.
Vooral deze zin is mooi: Waldemar ontdekt dat het water ook zijn vijand is..

Aangrijpend verhaal vond ik het en inderdaad over Sonny Boy zelf gaat het boek niet. Ik ga een dezer dagen wel even dat filmpje van Nova bekijken. Ben wel benieuwd hoe het Sonny Boy verder vergaan is.

Bernadet

Op verzoek van Marjo heb ik ook een verslag gemaakt van Sonny Boy

http://www.leestafel.info/annejet-van-der-zijl

Ben benieuwd!

Bernadet

Jehebt het lekker uitgebreid gedaan Bernadet. Ik heb het hele boek weer voor me! Makkelijk straks voor LN!

Vergeet jij zo snel het verhaal Marjo?
Ik heb dat niet. Soms schrijf ik een verslag na een week zoals bijv. bij het boek van Maarten 't Hart.

Tiba ik zou het echt lezen als ik jou was. Het is een erg mooi boek.

Bernadet

Als een boek van mezelf is kan dat wel, maar ik ben erg ruimerig: is een boek uit dan lever ik het weer in. Dus doe ik het verslag zolang het boek er nog is. Op zich vergeet ik het verhaal niet, maar wel de finesses.
En omdat jouw verhaal toch weer anders is dan het mijne, heb ik daar wat aan.

Ja leuk is dat he, dat uit één boek verschillende verslagen komen. De een legt de nadruk op dit de ander op dat.
Jij schrijft meer over Waldemar en ik meer over Rika.


Bernadet

Een link naar het interview met Sonny Boy uitgezonden door Nova

http://www.novatv.nl/index.cfm?FUSEACTI ... GE_ID=3149

Bernadet

Ik heb Sonny Boy net uit... Binnen 2 dagen uitgelezen (de bladopmaak is ook vrij klein).

Ik vind het een indrukwekkend verhaal, zeker omdat je weet dat het verhaal anders had kunnen eindigen. Zeker voor Waldemar. De dramatiek van zijn dood geeft echt kippevel. Annejet van der Zijl is er ook zeker in geslaagd om een mooie familiegeschiedenis te achterhalen en het interessant genoeg neer te schrijven....

Alleen, er blijft bij mij toch wel iets knagen. Van der Zijl geeft het zelf ook aan in haar nawoord: ze heeft zich naar hartelust bezondigd aan wat Kees Fens ooit treffend omschreef als

het plunderen van de gereedschapskist van de fictieschrijver

Het blijft haar interepretatie van gesprekken met familie en vrienden en papieren uit het archief.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik met haar interpretatie nog eens kan zijn, ze heeft een berg met werk verzet en tuurlijk zal dit boek niet de hele waarheid bevatten, maar ze is er zeker in geslaagd een beeld neer te zetten van een familie in oorlogstijd.

Toch blijft het boek doordat het niet hét verhaal is, ietwat afstandelijk. Logisch, je kunt geen uitgebreide dialogen neerzetten etc... En toch is dit jammer, want af en toe ben je vanaf de zijkant een beschouwer en zit je niet in het boek!

Wat mij mateloos intrigeert is waarom Rika en Waldemar joden opvingen. Dit is niet zomaar een beslissing geweest... dus waarom? En dat wordt in het boek helaas niet duidelijk (ja, rika was het al gewend om mensen in het pension op te vangen en Waldemar had een groot hart, ja zo ken ik er nog wel meer.)

Op Literair Nederland (http://www.literairnederland.nl) is in de online-leesclub een interessante discussie bezig over Sonny Boy.
Ik zal proberen de juiste link te geven:
http://www.literairnederland.nl/web/for ... ID=1001&lt

Groetjes. Tiba.

In het begin kregen mensen geld als ze joden in huis namen, dat was voor hun ook de reden, naderhand lieten ze ze écht onderduiken.

Bernadet

Gisteravond Sonny boy uitgelezen, leest inderdaad als een trein dit boek.
En wat een vrouw die Rika zeg,
kreeg al lezend steeds het gevoel van..wat leuk als je die in levende lijve tegen was gekomen.

de foto s erbij (en de wetenschap dat het echt gebeurt is ) maken het verhaal zo bijzonders. Vooral de foto s waar Waldemar op staat vond ik zeer intrigerend.....op de een of andere manier staat hij op alle foto s alsof hij er per ongeluk op terecht is gekomen, en op als je het verhaal leest klopt dat gevoel denk ikook wel.

Nog even over dat onderduiken,
wimpelvis schrijft

Wat mij mateloos intrigeert is waarom Rika en Waldemar joden opvingen. Dit is niet zomaar een beslissing geweest... dus waarom? En dat wordt in het boek helaas niet duidelijk (ja, rika was het al gewend om mensen in het pension op te vangen en Waldemar had een groot hart, ja zo ken ik er nog wel meer.)

ik vond dat helemaal niet zo n onlogische wending van het verhaal..ik vond het wel passen bij de manier waarop ze in het leven staan, en in die periode kwam rika ook veel in de kerk waar het verzet contakt mee had,
en ik kan me voorstellen dat haar manier van (praktisch) geloven daar ook mee te maken had,
het kwam in mijn beleving niet als een onlogische beslissing, wat niet weg neemt dat het een zeer bewonderswaardige beslissing was natuurlijk.

ik vond het in ieder geval een erg mooi boek.
maar dat moge duidelijk zijn.

groetjes,
Wil

Ja prachtig boek he Wil.
Die Rika leek me ook zo'n leuk mens, bruisend van energie, vrolijk, optimistisch.
De foto's heb ik een paar keer onder het lezen bekeken en je zegt het erg mooi, alsof waldemar per ongeluk erop terecht is gekomen.

Ook nog even over het onderduiken. Zoals ik al schreef, ze kregen er eerst voor betaald om Joden te huisvesten, naderhand niet meer maar ze bleven er wel mee doorgaan. Toen werd het écht onderduiken. Dit was in het interview te zien bij Nova. De link naar dat interview staat hier op het forum.
En ik ben er van overtuigd dat ze dit eigenlijk ook heel normaal vonden om te doen. Zo zaten ze in elkaar.

Ja frapant dat Rika zo gelovig werd. Zij was weggeaan bij haar man, leefde samen met waldemar, had ene onwettig kind, maar toch zeer gelovig na het herstel van Sonny Boy. In feite erg tegenstrijdig. Zou het een vorm van boete doen zijn geweest?

Bernadet

Zou het een vorm van boete doen zijn geweest?

Ja daar lijkt het wel op...toen Waldie zo ziek had ze berouw van alle "zonde" en maakte ze toen ook geen belofte dat als hij gezond werd ze de kerk weer trouw zou blijven?

Het hoorde ook wel weer een beetje echt bij haar zoals ze dat dan deed zoals ze alles deed vond ik.....met hart en ziel en handen, niet half maar dan ook helemaal.

Groetjes,
Wil

Ja die belofte maakte ze inderdaad. Ik heb het boek uitgeleend dus kan het niet even nakijken. Ze was werkelijk iemand van alles of niets. Moest Sonny-Boy daarna ook niet naar een christelijke school?


Bernadet

Ja volgens mij wel,
maar later - in de oorlog- is hij volgens mij toch naar een andere school gegaan omdat hij daar toch niet paste.


Groetjes,
Wil

(Het lijkt bijna of we chatten Wil)

Dat kan ik me niet meer herinneren van die school in de oorlog.
Vond jij het ook geen raar verhaal dat na de oorlog iedereen maar aannam dat er voor Sonny Boy gezorgd werd? Niemand deed de moeite om te kijken of het daadwerkelijk zo was!

Bernadet

Vond jij het ook geen raar verhaal dat na de oorlog iedereen maar aannam dat er voor Sonny Boy gezorgd werd? Niemand deed de moeite om te kijken of het daadwerkelijk zo was!

Hij is toch altijd een beetje "dat kind van die zwarte man'gebleven vrees ik,
of "het kind van de misstap van Rika"

Zo werkt dat helaas soms.
Maar misschien was iedereen na de oorlog wel veel te druk met zijn leven weer op te bouwen, dat kan ook natuurlijk.

Wil

Ik vind dit een prachtig boek. Ik had regelmatig kippenvel op mijn armen tijdens het lezen van dit boek.

Ja mooi hè Bianca. Wat vond jij het mooiste gedeelte oftewel waar kreeg jij kippenvel van?

Bernadet

Van de gedeelte wat beschreven wordt over de concentratiekampen. En hoe sterk Rika is.