A. F. Th. van der Heijden - De Movo Tapes

[Dettie]

De verteller, die zich tooit met de codenaam QX-Q-8, onthult hoe hij na de dood van Tibbolt 'Movo' Satink diens vol gesproken
cassettebandjes weet op te sporen.
Wekenlang beluistert hij ze, en zo ontrolt zich Movo's levensloop, die ooit door QX-Q-8 zelf ingrijpend en onherstelbaar werd
gemanipuleerd. We zien hem als jongen, in verwarring, de jeuk uit zijn moeders overvloedige littekens krabben. Als jongeman
bedient bij oudere dames. Naast het sarcastisch ophalen van herinneringen doe hij via zijn dictafoon verslag van zijn poging
een veldslag tussen hooligans uit Amsterdam en Rotterdam te organiseren.

Lees verder

http://www.leestafel.info/a-f-th-van-der-heijden

Inge

[Dettie]

Inge, ik vind het al ongelooflijk knap dat je dit boek uit hebt kunnen lezen!
Ik kon er geen touw aan vast knopen!
Alles liep door elkaar en in elkaar. Ik ben ermee gestopt want ik wist totaal niet meer waar het over ging.

Bernadet

[Inge]

Da's juist Bernadet alles lijkt door elkaar, in elkaar, over elkaar,..... Door te gaan. Enorm verwarrend en als het uit is weet je uiteindelijk nog niets
Ik ben blij dat ik het gelezen heb, nu weet ik tenminste hoe het boek in elkaar zit. Zoals ik al zei in het artikel vindt ik het boek geen aanrader maar toch iets dat je moet gelezen hebben om er over te kunnen praten. Ergens las ik:" het is een boek die iedereen in huis wil hebben, maar dat niemand uitleest". Ik zou het anders zeggen: " het is een boek dat iedereen gelezen wil hebben maar dat alleen gekken zo ver krijgt om het helemaal uit te lezen"
Ik heb eerlijk gezegd genoten van het boek, al was het maar om de absurditeit van en rond het boek

groetjes Inge

[Marjo]

Ik heb het gelezen, en vond het een boek voor mannen.
Niet helemaal vrouwonvriendelijk, maar het scheelt niet veel. Veel gezeur over auto's, wat mij dus niet interesseert. Nee, na zijn eerdere boeken viel de Movotapes erg tegen.

[Dettie]

De Movo Tapes was het eerste boek wat ik van hem las.
Ik heb altijd erge moeite met die namen als QX-Q-8 daar kan ik me niets bij voorstellen. Dat gaat dan te ver van me af staan.
Dat is ook een van de redenen dat ik zelden SF lees. Allemaal vreemde namen van wezens en sterrenstelsels enz. Ik kan me daar totaal niets bij voorstellen of bij inleven. Fantasie genoeg maar niet dit soort fantasie schijnbaar.

Bernadet

[PetraO.]

Ik heb de Movo Tapes herlezen, nadat ik het vier jaar geleden niet helemaal uitgelezen aan de kant heb gelegd. Ik vond het een rotboek, met al die mannetjestaal. Na de tweede lezing heb ik mijn mening herzien: het is heel goed. De structuur is inderdaad wat ingewikkeld als je er niet op voorbereid bent, maar na het lezen van Het Schervengericht was ik dat wel, dus nu genoot ik er juist van.
Ook dit boek bevat vele lagen, net als het Schervengericht: het zijn verhalen die in elkaar passen en om elkaar heendraaien. Aan het einde klopt alles.
Ik verheug me nu al op de volgende delen van Homo Duplex.

[Inge]

Op het einde klopt alles???? Het is al een eind geleden dat ik de Movotapes gelezen heb maar ik meende me te herinneren dat alles een open einde had, dat je moest de andere delen lezen om tot het hele verhaal te komen.

Inge

[PetraO.]

Ik vond - na tweede lezing, bij de eerste keer snapte ik niet veel van het boek - dat alles wel was opgelost. Natuurlijk blijven er open eindjes maar die vond ik niet storend. Ik zou alleen wel graag de vervolgdelen willen lezen, maar A.F.Th. kennende zal het wel een tijdje duren voor er weer een nieuw boek uit komt.

[Gast]

Ik heb ongeveer de helft van de Movo Tapes gelezen. Wel vermakelijk, en ook erg goed denk ik, maar het trekt me niet genoeg om de hele cyclus te gaan lezen. Andere boeken trekken mij meer, maar het lijkt me terecht dat A.F.Th gelezen wordt. "Leven uit een dag" vond ik een mooi boek.

Henk

[Steven]

Ik heb de Movo Tapes herlezen, nadat ik het vier jaar geleden niet helemaal uitgelezen aan de kant heb gelegd. Ik vond het een rotboek, met al die mannetjestaal. Na de tweede lezing heb ik mijn mening herzien: het is heel goed. De structuur is inderdaad wat ingewikkeld als je er niet op voorbereid bent, maar na het lezen van Het Schervengericht was ik dat wel, dus nu genoot ik er juist van.
Ook dit boek bevat vele lagen, net als het Schervengericht: het zijn verhalen die in elkaar passen en om elkaar heendraaien. Aan het einde klopt alles.
Ik verheug me nu al op de volgende delen van Homo Duplex.

Ik heb het boek dan wel in een keer uitgelezen en het was mijn eerste boek van A.F.Th. en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. Soms kostte het moeite om door bepaalde stukken heen te komen, maar door goed op te letten in de hoofdstukken zelf.

Prachtig is inderdaad dat de verhalen continue om elkaar heen draaien om uiteindelijk samen te komen aan het eind. Ook de verzonnen namen voor Feyenoord, Ajax en de stadions zijn prachtig, Erdam met de Teil.
En ja, soms raak je inderdaad even de weg kwijt en vraag je je af wat voor zin bepaalde delen hebben. Maar uiteindelijk valt het op zijn plaats, al had ik in eerste instantie het gevoel dat het verhaal 'opeens' uit was. Na de laatste 30 pagina herlezen te hebben en erover nagedacht klopt het gewoon.

Ik verheug me nu alweer op het Schervengericht, al staat er nog zoveel op de stapel.