Sayaka Murata - Buurtsupermens

[berdine]

Samenvatting: De 36-jarige Keiko Furukura heeft al haar halve leven een uitzichtloos baantje als medewerkster van een Japanse buurtsupermarkt, en is daar volkomen tevreden mee. Van de mensen om haar heen begrijpt ze weinig, maar gelukkig heeft ze haar werk. Dáár heeft ze een functie, een handleiding om te volgen en collega's wier gedrag, kledingstijl en manier van praten ze kan imiteren.
Hoewel Keiko zelf geen vuiltje aan de lucht ziet oefent haar omgeving steeds meer druk op haar uit om toch vooral een échte carrière na te jagen, of anders in elk geval snel een man te vinden, met alle gevolgen van dien.
Buurtsupermens is een hartverwarmend, tikje nerdy en bevreemdend verhaal over een onvergetelijke outsider die zich afvraagt waarom normaal zo normaal is. Met veel humor en een scherpe pen bevraagt Murata de alomtegenwoordige druk om te conformeren – in een wereld vol ingewikkelde sociale conventies en vakjesdenkers.

Heerlijk absurd boek over een volslagen wereldvreemde jonge vrouw. Keiko spoort niet met de "normale" maatschappij. Haar denken is rechtlijnig, rationeel en zonder gevoel. Tegelijkertijd is ze ontroerend en een beetje griezelig. In haar werk in de buurtsuper voelt ze zich veilig, want daar zijn strikte regels en niemand valt haar lastig met vragen over haar privé omstandigheden. Maar familie en vriendinnen vinden haar ondanks al haar inspanningen om het "normale" te imiteren, nog altijd vreemd. Halverwege de dertig heeft ze nog steeds geen vaste baan en is ze niet getrouwd. Een ontslagen collega zonder woning biedt uitkomst, maar dat blijkt toch geen gelukkige zet. Goed boek!

[Marjo]

De samenvatting trekt me niet. En dan komt jouw stukje, en denk ik: lijkt me toch wel een goed boek. Onthouden dus .

[Dettie]

Bij mij sprak de titel me niet aan, maar nu ik de beschrijving én jouw commentaar heb gelezen ben ik erg benieuwd geworden naar dit boek. Weer een voor op mijn lange lijst.

Dettie

[berdine]

Dit is maar een dunnetje, Dettie. Ik denk wel dat je het onderliggende thema kunt waarderen: het in hokjes stoppen van mensen en ze niet voor vol aanzien als ze nergens in passen. Van de andere kant is de ontslagen collega bijzonder vrouwonvriendelijk, maar daar heeft Keiko geen last van. Dat soort gevoelens heeft ze niet, ze wordt ook nooit kwaad. Ze neemt gewoon alles zoals het is. Dat maakt de situatie dan weer geestig. En triest..

[Dettie]

ja ik ben heel benieuwd Berdine. Misschien dat ik hem bij de bieb aanvraag.

Dettie

[Dettie]

Zo het boekje is uit.
Het geeft natuurlijk prachtig weer hoe mensen moeten voldoen aan de wensen van de maatschappij.
Keiko is gewoon helemaal gelukkig in haar baantje, ze wordt daar gewaardeerd, ze heeft een doel in haar leven, ze functioneert prima zo.
Maar haar omgeving vindt het maar niets. Ze is al in de dertig en ongetrouwd. Schande! en dan nog zo'n baantje bij een buurtsuper ook! Ook al schande.
En dan komt er iemand werken die de kantjes ervan afloopt en enorm profiteert van de maatschappij én later van Keiko, maar als hij met Keiko een verstandshuwelijk wil sluiten dan is de hele omgeving in de wolken! Dat de man inderdaad, zoals Berdine al meldde, zeer vrouwonvriendelijk, en sowieso zeer onvriendelijk naar alles en iedereen is, maakt niet uit. Keiko voldoet nu aan de normen van de maatschappij.
Gelukkig weet ze zichzelf te hernemen...

Keiko is tegen het autistische aan maar ze functioneert prima in de buurtsuper. Grappig is haar praktische kijk op alles. Eten is bijvoorbeeld gewoon voer dat je nodig hebt. Niets meer of minder. De buurtsuper is haar wereld. Het is dan ook bizar dat ze haar niet gewoon haar gang laten gaan.

Dettie.

[berdine]

Het is dan ook bizar dat ze haar niet laten.

En dat is precies de boodschap!

[Dettie]

haha die zin was nog niet af, maar de bel ging en er kwam iemand even wat regelen, dus de boel maar even afgesloten.

Dettie

[Renate]

En nu heb ik een bespreking geschreven. Moet ik daarvoor een apart draadje maken, of kan dat hier?

http://www.leestafel.info/sayaka-murata

-

[Renate]

Shiraha is inderdaad een enorme zak. Vreselijk arrogant en hij kijkt op iedereen neer.
De mensen in de winkel zijn losers en de vrouwelijke klanten die een baan hebben deugen ook niet.

[Dettie]

Die recensie kan dus gewoon hier Renate.
Mooi verhaal heb je ervan gemaakt.

Je schrijft:
Het is een mooi boekje over een vrouw die niet goed weet hoe ze aan de eisen van haar omgeving moet voldoen. Ze neemt het gedrag van anderen over en lijkt in de buurtsupermarkt op haar plaats te zijn. Je kunt je afvragen wat normaal is en of ze misschien toch niet gewoon het beste af is in de situatie waarin ze nu al 18 jaar leeft. Een groot deel van het boekje gaat over het werk in de supermarkt en de andere mensen die ze daar ontmoet.

Dat is juist het erge. Ze voelt zich helemaal happy in die buurtsuper. Maar haar omgeving is er niet happy mee. In plaats van haar in haar waarde te laten en te accepteren zoals ze is, mag ze dat niet zijn.

Ik vond ook heel apart dat ze heel goed oplette hoe mensen handelden en welke kleding ze droegen waarna zij zich daaraan aanpaste.
Maar ook dat werd niet goed bevonden door haar omgeving. Het is eigenlijk een verhaal over jezelf zijn maar dat dát nou net niet mag van de maatschappij. Iets om over na te denken.

Dettie

[Renate]

Tja, maar ze doet dit in feite alleen maar om zich aan te passen aan haar omgeving, omdat ze, als ze reageert zoals haar gevoel haar ingeeft, in de problemen komt. Je kunt je dus ergens ook afvragen in hoeverre ze zichzelf is. Ze heeft min of meer geleerd een kameleon te zijn. Ik denk niet dat haar oplossing om de baby van haar zus stil te krijgen op prijs gesteld zou worden, mocht ze die uiten.
Haar reactie op Shiraha is ook vreemd. Ze neemt hem in huis, zodat ze door de buitenwereld als normaal wordt gezien, maar de manier waarop het een en ander functioneert is toch een beetje vreemd. Nu ligt dit ook wel aan het gedrag van Shiraha. Ze beschouwt hem ergens meer als een soort huisdier, dat ze moet voeren.
Maar in de buurtsupermarkt is ze duidelijk op haar plaats, omdat daar duidelijke regels zijn. Ze functioneert het beste in een structuur. Zodra dit wegvalt, gaat het mis, zoals te zien is als ze, omdat Shiraha dat wil, ontslag neemt. Zonder buurtsupermarkt functioneert ze niet. Het is dus niet zo zeer dat ze zichzelf is, maar het is de manier ze zich staande kan houden. Ze is gelukkig, omdat ze op die manier een schijn van normaliteit op kan houden. Ze wordt geaccepteerd en gewaardeerd in de supermarkt en zo kan ze functioneren.

[Dettie]

ja je hebt gelijk. Het is inderdaad zo dat 'als ze reageert zoals haar gevoel haar ingeeft, in de problemen komt. Je kunt je dus ergens ook afvragen in hoeverre ze zichzelf is.' Ze heeft geleerd wat het meest wenselijke gedrag is en past dat toe.
Keiko heeft in feite een heel logische gedachtegang maar weet dat als ze zou doen wat ze denkt, zoals met de baby van haar zus, niet kan. Op zich is ze best slim. Ze heeft zich een leefwijze aangemeten waarmee ze uit de voeten kan, alleen haar omgeving wil het zo niet zien.

Dettie

[Renate]

En toch is Keiko op deze manier het beste af. Je kunt je afvragen hoe het met haar verder zou moeten als ze niet meer mee kan komen in de buurtsupermarkt, maar ze doet er alles aan om dit moment uit te stellen.

Indertijd was er een documentaire over een autistische jongen, die nog bij z'n ouders woonde, die eigenlijk alle problemen voor hem uit de weg ruimden. Als z'n ouders er niet meer zouden zijn, zou hij ook dood willen zijn, omdat hij zonder hen niet kon functioneren. In dat opzicht is Keiko beter af (waarbij het de vraag is of haar 'stoornis' als autisme gezien moet worden). Keiko heeft geleerd zich aan te passen, zodat ze in ieder geval niet in de problemen komt. Beter geen initiatief, dan het verkeerde initiatief kun je bij haar misschien zeggen, hoewel ze in de buurtsupermarkt wel degelijk initiatief toont, zelfs in die mate, dat ze in een andere buurtsupermarkt adviezen geeft.

[Dettie]

ja precies, Keiko heeft het prima voor elkaar. Die baan is precies wat goed voor haar is.

Was die documentaire over die jongen die heel beschaafd sprak, keurig in het pak en zeer intelligent, en uitstekend tekenen kon? Erg indrukwekkend was dat.
Ik denk dat Keiko wel een vorm van autisme heeft of een autismegerelateerde 'stoornis' maar ze hanteert het prima. Het is ook soms wel ene verademing om te lezen hoe dingen gehanteerd worden. Eten is gewoon voer. Dit en dat moet je doen en daar houd je je aan enz.
Heel helder en simpel maar ja, om een kind met haar manier van denken stil te krijgen is wel effectief maar te extreem natuurlijk.

Dettie