Karel Glastra van Loon: Ongeneeslijk optimistisch

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Eric
Berichten: 53
Lid geworden op: 03 Jan 2005, 00:19
Locatie: Almere
Contact:

Karel Glastra van Loon: Ongeneeslijk optimistisch

Berichtdoor Eric » 22 Okt 2005, 17:31

Karel Glastra van Loon: Ongeneeslijk optimistisch
Strijd tegen de dood

Begin 2004 werd er bij Karel Glastra van Loon een hersentumor ontdekt. De populaire schrijver van onder andere de romans “Lisa’s Adem” en “De Passievrucht” besloot in zijn column voor het weekblad Margriet regelmatig verslag te doen van zijn strijd tegen de naderende dood. Over zijn zoektocht naar genezing, over de waarde van het leven, over het geluk in kleine dingen en over zijn onvoorwaardelijke liefde voor zijn vrouw en drie jonge kinderen. Maar ondanks een zeer positieve instelling en verschillende strohalmen die door Glastra van Loon telkens met volle kracht werden gegrepen, bleek de auteur niet opgewassen tegen een op voorhand al ongelijke strijd. Na een gevecht van ruim anderhalf jaar overleed hij op 1 juli van dit jaar.

Opgedragen aan zijn kinderen Bobbie, Noa en Dante is “Ongeneeslijk optimistisch” enigszins vergelijkbaar met het eveneens zeer ontroerende “Schaduwkind” van P.F. Thomése, die een schrijnende document schreef over zijn overleden dochtertje. Maar waar “Schaduwkind” zeer intiem en moeilijk leesbaar was, koos Glastra van Loon ervoor om in zijn columns vooral de hoop en zijn liefde voor het leven centraal te zetten. Beide boeken zijn natuurlijk vanuit een heel ander perspectief geschreven en in dat opzicht dus per definitie niet te vergelijken, maar vormen samen toch twee zeer belangrijke documenten binnen de Nederlandse literatuur. Tijdens het lezen van de verschillende, korte hoofdstukken van “Ongeneeslijk optimistisch” merk je heel subtiel alle veranderingen in het ziektebeeld van de auteur. Hoewel de hoop op een wonder tot het eind blijft, merk je ook dat Glastra van Loon weet dat hij het niet gaat redden. Hij probeert zijn kinderen zoveel mogelijk herinneringen mee te geven en de korte tijd die hij nog met ze heeft zo optimaal mogelijk te benutten. Maar tegelijk blijkt hij ook nog tijd te maken voor andere belangrijke mensen in zijn leven en toont de auteur zich een krachtige en bewonderenswaardige persoonlijkheid.

Maar plotseling is het afgelopen met de columns en moet Karin Kuiper, zijn dierbare vrouw, de laatste zinnen op papier zetten. Net als haar man doet ze dat op zeer indrukwekkende wijze en schrijft ze een teder afscheid die de lezer doet snakken naar adem. Karel Glastra van Loon was ongeneeslijk optimistisch en weigerde zich neer te leggen bij zijn aanstaande dood. En met dit mooie boek (en zijn eerdere romans) heeft hij in wezen zijn eigen onsterfelijkheid ondubbelzinnig bewezen.

Afbeelding

Afbeelding

Bron: http://www.ezzulia.nl
Thrillers, Fantasy, Literatuur én de kans op gratis leesexmplaren: http://www.ezzulia.nl/

tiba
Berichten: 1559
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 23:58

Berichtdoor tiba » 22 Okt 2005, 18:14

Dit lijkt me inderdaad een ongelooflijk mooi en moedig boek, Eric.
Bedankt voor je mooie verslag.

Groetjes. Tiba.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 01 Nov 2005, 17:35

Heel mooi verslag Eric.
Ik had Karel Glasstra van Loon vlak voor zijn dood op t.v. gezien en schrok enorm toen ik hoorde dat hij overleden was. Het ging toen 'goed' met hem en het was zo'n opgewekt en vrolijk gesprek. Ongelooflijk gewoon dat zo iemand weg is.

Ik heb de beginbladzijden van dit boek gelezen en daar straalt het optimisme al van af.
Bedankt voor je verslag, ik heb het op de site gezet

http://www.leestafel.info/karel-glastra-van-loon

Dettie


Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten