Nina Polak - We zullen niet te pletter slaan (debuut)

[Marjo]

Mooi. Zeker. Maar als het gaat om wie van de drie genomineerden voor mij de winnaar is, tja, dan..

Lees meer: http://www.leestafel.info/nina-polak

[Dettie]

Ook toevallig, dit boek ben ik nu aan het lezen. Je hoort van mij. ik kan al wel verklappen dat ik de zinnen minder mooi vindt dan jij. Ik vind ze, vooral in het begin, té mooi. Er worden zoveel bijvoeglijke naamwoorden en metaforen gebruikt dat je soms de zin opnieuw moet lezen. Maar ja ik houd nooit zo van deze taalvorm. Ik houd meer van kort en directe zinnen.

Het verhaal boeit me tot nu toe wel.

Dettie

[Marjo]

Ik vind het verhaal zo onsamenhangend, dat die mooie zinnen mij niet afleiden, als je snapt wat ik bedoel.

[Dettie]

Ja iksnaput

Dettie

[Dettie]

Ook mijn recensie is nu op de site te vinden

http://www.leestafel.info/nina-polak

Dettie

[Marjo]

Het is duidelijk dat we hetzelfde boek hebben gelezen, maar jouw verslag is zo totaal anders.
Jouw benadering is anders, maar zo is het meestal hè. Ik ga meer in op de manier waarop het verhaal in elkaar is gezet, terwijl jij het verhaal juist helemaal tot zijn recht laat komen.

Je hebt de andere nog niet gelezen, dus je zal vast niet kunnen aangeven of je dit een winnaar vindt. Met de bedenking erbij dat wij lezers degenen zijn die dat uitmaken.

[Marjo]

Hoe heet die broer nou? Schard of Schrad? Als ze hem nou gewoon Kees noemde...

Ik ben het overigens niet met je eens ( Ha ha, zal weer eens niet) dat Benya het boek draagt. Voor mij is het toch echt Anna..

[Dettie]

De broer heet Schard naar zijn vader die Connie Schardlijn heette. Goed dat je het zegt, ik heb het veranderd in mijn recensie.

Enne, ik zeg niet dat Benya het boek draagt, zij is degene die indruk maakt en de titel waar maakt. Ik vond het een leuke vrouw met haar grote lijf en kabaal en o zo kleine hartje. Maar alles draait natuurlijk om Anna en deels om Schard.

Ik had deze keer dankzij jouw recensie ook bewust voor de inhoud gekozen omdat jij al over de stijl vertelt.

Wat me opvalt is dat je in jouw recensie schrijft:

Als je eenmaal zo ver bent besef je dat je een prachtige roman aan het lezen bent.

Maar hier op het forum kom je meer over als niet echt enthousiast. Klopt dat?

Ik vond het een mooi boek, vooral haar schrijfstijl is prachtig. Het verhaal zelf rammelt soms vooral naar het eind toe waar nogal eens afgedwaald wordt van het eigenlijke verhaal. Het stort een beetje in vind ik. Maar de taal die ze gebruikt is erg knap. Hoewel ze in haar metaforen soms een beetje over de top was.
Ik kan nog niet oordelen want ik moet de andere twee nog lezen, maar ze is zeker een kanshebster voor de debutantenprijs.

Dettie

[Marjo]

Nee, over het geheel ben ik niet zo enthousiast en dat komt dus doordat ik eigenlijk na een tijdje het gevoel kreeg dat ik opnieuw zou moeten gaan lezen om alles ten volle te begrijpen. Zo'n rommelig begin pakt je niet echt, hoe mooi het ook is.
Het is dus wel een boek om te herlezen, maar dat is bij de andere twee kandidatenook zo.


Benya is in mijn ogen nauwelijks aanwezig dus ze heeft op mij geen indruk gemaakt.

[Dettie]

Je hebt het wel uitgelezen? (Je schreef hier op het forum eens dat je niet alles uitlas, vandaar) Want vooral op het eind is Benya nogal aanwezig. Ze vangt zowel Anna als Schard (moet iedere keer kijken hoe hij heet) op. Ze laat voelen dat ze niet alleen staan. Benya is echt zo'n moederdier vind ik. Op het eind komt ook de aap uit de mouw waarom Marie en zij uit elkaar zijn gegaan. Maar de hoofdrolspelers zijn natuurlijk Anna en haar broer.

Ik merkte wel dat ik al recensie schrijvend, steeds enthousiaster raakte over het boek.
Persoonlijk vond ik het begin juist beter dan het eind. Maar het was wel even wennen omdat het verhaal niet chronologisch verloopt en de taal zo anders is. Ben nu wel benieuwd naar de andere twee genomineerde boeken.

Dettie

[Marjo]

Ja ik heb het uitgelezen, anders staat er dat bij.
Voor mij is ze er wel, maar ook weer niet. Ze maakte geen indruk. Niet zoals bij jou.
Eern moederdier? Nou, nee, zo heb ik dat niet ervaren.

[Dettie]

Ja Benya was nogal gek op Anna en Schard vond ik. Ze mailde Schard ook elke twee weken ook al deed hij erg stug en reageerde hij zelden, alleen als hij zin had, ze liet altijd voelen dat ze er voor hem was. Moeder Marie is een totaal nietszeggend figuur die ergens ver weg op de achtergrond aanwezig is. Die gaat haar eigen gangetje en verplaatst zich weinig in de kinderen. Benya doet dat veel meer.

Ik vond Benya leuk, 'indruk maken' zei ik wel maar is wat veel gezegd maar leuk was ze wel. Geen enkele personage maakte echt indruk maar in zijn totaal is het wel een bijzonder verhaal.

Dettie

[Marjo]

Waarschijnlijk is mailen voor mij niet genoeg om er een gedegen personage van te maken..

[Dettie]

Ho even... Schrad wees alles af wat ze deed, niets was goed... maar zij bleef stug volhouden. Dat maakt haar voor mij wel een personage. En naast het mailen deed ze nog meer dingen natuurlijk, dat mailen was niet het enige.

Dettie

[Marjo]

Natuurlijk deed ze meer, maar dat deed Marie ook.Op de achtergrond. Voor mij 'was' ze er niet echt.

[Dettie]

Maakt ook niet uit hoor, juist leuk dat we het verhaal zo anders zien.
Jij vindt Anna wel goed uit de verf komt? Heb je een idee wat haar zo bezielde?

Dettie

[Marjo]

Ha ha, wat haar bezielde? Niets...
Ze zat wel in haar maag met haar verleden, maar bezieling? Nee..

[Marjo]

Vanmiddag had Arjan Peters een interview met Nina Polak in het gebouw van de kunstuitleen in Dordrecht. Het ging over het schrijfproces, hoe het uitgeven ging, het tweede boek, maar ook over de inhoud van dit boek natuurlijk.Ze wilde schrijven over onzekerheid. En dat is haar wel gelukt toch? Niets is zeker in dit boek, zelfs het einde niet.

Een vrouw die verliefd is op een man waarvan ze weet dat die onbereikbaar is voor haar; ze verdient de kost met iets waarvan haar gezegd wordt dat die fase nu wel passe is. En er is de man die opgegroeid is zonder vaderfiguur en misschien daarom nu juist zo graag een traditionele relatie wil, en daarvoor de verkeerde vrouwen uitzoekt.

[Dettie]

Een vrouw die verliefd is op een man waarvan ze weet dat die onbereikbaar is voor haar; ze verdient de kost met iets waarvan haar gezegd wordt dat die fase nu wel passe is. En er is de man die opgegroeid is zonder vaderfiguur en misschien daarom nu juist zo graag een traditionele relatie wil, en daarvoor de verkeerde vrouwen uitzoekt.

Anna lijkt verliefd op Manu ja, maar hij fascineert haar zo omdat ze niet weet wie of wat ze zelf is. Houdt ze van mannen of vrouwen? en Manu is het allebei, man én vrouw. Bij hem kan ze zijn wie ze is.
En Anna schildert veel uilen, ze krijgt het advies wat anders te gaan schilderen, maar ze verdient nog steeds de kost met illustraties maken voor kinderboeken, dat is niet passe.

Ik vraag me ineens af wat die uilen voor betekenis kunnen hebben. Zoeken naar wijsheid?

Vind je dat Schrad op zoek is naar een traditionele relatie? Dat idee heb ik eigenlijk helemaal niet. Hij wil Padma en niemand anders. Hij zoekt ook niet de verkeerde vrouwen uit, hij wilde steeds geen vaste relatie en hopte van het ene bed in het andere. Hij was de charmeur, de versierder totdat Padma, die steeds geduld had en op hem wachtte, er genoeg van had en wegging. Toen gingen zijn ogen pas open. Ik had niet de indruk dat hij stond te springen om een traditionele relatie.
Waarom denk jij van wel?

Dettie

[Marjo]

Hij wilde vader worden. Dat was met Emma mislukt, en nu hij hoteldebotel is van Padma wil hij dat met haar. Ik vind dat behoorlijk traditioneel.

Ik bedoel met passe dat Anna's uitgever vindt dat ze er mee moet stoppen, iets voor volwassenen gaan tekenen. Dat van die wijsheid zal vast wel kloppen. Aapjes zou een stuk infantieler zijn..
Bij iemand jezelf kunnen zijn, is dat geen liefde/verliefdheid?

[Dettie]

Hij wilde niet specifiek vader worden? Hij wilde Emma houden en wilde zich door het vaderschap aan haar binden, vandaar die truc die hij deed. Het is mijn ogen niet zozeer dat hij zo graag een traditionele relatie wil, hij wil zijn vriendin niet kwijt! Dat is toch wel wat anders vind ik.

Ik heb vrienden bij wie ik mezelf kan zijn maar dat noem ik geen verliefdheid. Ik geef wel veel om ze maar in een relatie is het toch een ander soort liefde dan voor een vriend of vriendin.

Dettie

[Marjo]

Inderdaad wilde hij Emma niet kwijt, maar in mijn ogen was dat omdat hij met haar een gezin wilde vormen, niet zozeer omdat hij haar zo zag zitten. Dat zag hij natuurlijk wel, maar de hoofdzaak was dat gezin. Dat kind dus.
Een soort compensatie voor zijn eigen verleden, met alleen maar vrouwen: hij wilde een 'normaal' gezin.

Over wat we ervaren in verband met verliefdheid en liefde zullen we het nooit eens worden, we hebben er al vaker over gesteggeld.

Het is bij zowel Anna als Schard zo dat ze eigenlijk niet goed weten hoe ze hun toekomst moeten inrichten. Ze hebben een ander voorbeeld gehad dan de meesten en dat speelt hen parten. Ze klampen zich vast aan een idee, en daar zit een persoon aan vast (resp Manu en Padma) Dat kan niet werken.