Neil Young Autobiografie

[Dettie]

En wie 'kent' hem niet... Neil Young, de jongen met het lange haar, de gitaar en mondharmonica die in de jaren zeventig o.a. wereldberoemd werd met zijn liedjes Heart of gold en Old man (look at my life).

Hij heeft nu een autobiografie geschreven, zie http://www.leestafel.info/non-fictie

Dettie

[Marjo]

Wie? Ken ik niet hoor..

Ha grapje! Ik ken hem wel, maar veel jongeren niet..

[Dettie]

Maar had jij een beeld van hem zoals in de recensie gegeven wordt? Ik niet namelijk.

Dettie

[Marjo]

Joh, ik had geen beeld. Ik ken de muziek en dus de naam. Maar verder? Zijn muziek was niet mijn smaak, dus dan kijk je niet verder.

[WilV]

Maar had jij een beeld van hem zoals in de recensie gegeven wordt? Ik niet namelijk.

Dettie

Nee ik ook niet. Ik ben een liefhebber van zijn muziek , en ik zit jouw recencie met stijgende verbazing te lezen.
Heeft toch ook wel weer wat, zo'n heel ander boek dan je zou verwachten, of niet?

Groetjes Willeke

[Dettie]

Ja ergens heeft het ook wel wat, maar in feite kom je heel weinig over Neil Young zelf te weten. De term autobiografie is in mijn ogen dan ook misplaatst. Het is meer een dagboek of brieven wat hij schrijft. Hij babbelt er vrolijk op los en vertelt verhaaltjes over die en dat en zus en zo.
Moest wel een beetje lachen dat iemand na een leven van zwaar blowen en drinken ineens stopt omdat hij (na zo'n 40 jaar) bang is voor de gevolgen. Het blijkt ook dat hij dan helemaal niet kan componeren. Een helder hoofd, helder kunnen denken en muziek schrijven gaat niet samen ontdekt hij.

Dettie

[WilV]

En mijn hele beeld van een diep filosofische man aan duigen

Het klinkt inderdaad wat naief allemaal, meer als een dagboek dan als een biografie.
Maar het heeft ook wel weer wat grappigs.

Volgens mij is na 40 jaar blowen en drinken ineens stoppen gevaarlijker dan gewoon nog even door gaan.

[Dettie]

Misschien was hij met drank en wiet in zijn lijf wél diep filosofisch

Dettie

[WilV]

Ha.. já...dat zal het zijn natuurlijk!