Hans de Bruijn - Framing

[Dettie]

Dit boek gaat over de macht van taal in de politiek. We dénken vaak dat we objectief naar de dingen kijken, maar vaker dan we door hebben blijkt `taal` de bril te zijn waardoor we naar de werkelijkheid kijken. Reclamemakers maken daar volop gebruik van, maar ook in de politiek is taal een bewust ingezet wapen.

Lees verder, zie http://www.leestafel.info/hans-de-bruijn

Willeke

[Annemarie]

En zo denken we een eigen mening te hebben terwijl we in feite heel vaak worden beïnvloed.

[WilV]

Ja zo is dat. Al is het vaak ook wel zo dat de mening die je al hebt wat wordt uitvergroot of zwart wit wordt gemaakt, jouw mening wordt dan extra groot gemaakt en spreekt je dan nóg meer aan.

Wel grappig om te zien welke theorieen daar achter zitten. Ook de speeches van bv Barack Obama worden in het boek nader bekeken, die blijken in opbouw vaak allemaal op een bepaalde manier in elkaar te zitten.

Willeke

[Annemarie]

En het is natuurlijk ook vaak dat er heel hard iets wordt geroepen wat een grote doelgroep aanspreekt. En dan hoort deze zelfde doelgroep niet wat er nog meer gezegd wordt.

Dit soort onderwerpen zijn boeiend omdat het laat zien hoe de mens in elkaar zit.

[WilV]

Ja ik vond het tegelijkertijd érg boeiend, omdat het politieke spel en de politiek me intresseert,
maar tegelijkertijd maakte het me ook wel treurig, meer dan ooit lijkt het dat degene die het handigst is in framing en het meest mediageniek is en goed is in oneliners, het wint van degene die een wat genuanceerder mening hebben, en die de complexiteit van de problematiek willen benoemen.

[Annemarie]

Dat gevoel herken ik. Het gaat helemaal niet meer om de inhoud maar of je een beetje vlot van je af kunt bekken en goed overkomt op de camera. Een spel is het. Een recent voorbeeld is natuurlijk het vertrek van Cohen. Dat vond ik een dieptepunt.

[WilV]

Ja dat vond ik ook. In het boek word hij ook als voorbeeld aangehaald, maar zijn uiteindelijke vertrek staat er net niet in.
Hij is typisch het voorbeeld van een bestuurder die de nuance zoekt en een groot verhaal wil vertellen,
maar voor de camera in een paar uitgeschreven oneliners je verhaal doen was niet aan hem besteed.
In het boek wordt er onderscheid gemaakt tussen bestuurders en mensen met veel politiek gevoel die het spel goed kunnen spelen, en hij behoorde duidelijk tot die eerste groep.

[Annemarie]

Inderdaad! En dat is iets wat mij blijft frustreren. Dat het niet om de inhoud gaat maar om de manier van hoe het gebracht wordt. Het kan natuurlijk ook heel enge vormen aannemen. Mensen kunnen enorm meegesleept worden. Denk maar aan die toespraken van Adolf Hitler en het juichende volk.

[Lezer100]

Het lijkt misschien overdreven, maar volgens mij is er nog nooit een policitus geweest, die een boodschap bracht, die ook maar enige inhoud had. Taal kan een heel gevaarlijk wapen zijn.

[Dettie]

oei Lezer100 dat is een heftige uitspraak. Daar geloof ik niet in als ik aan iemand die enorm veel inhoud heeft, zoals Nelson Mandela, denk.
Maar waar ik wel in geloof is wat in dit boek staat dat goedgebekte mensen die een boodschap met mindere inhoud brengen meestal veel verder komen dan mensen mét inhoud die niet goedgebekt zijn. Met een vlotte babbel kom je een heel eind, ook al is die babbel vrijwel inhoudsloos.

Dettie

[Annemarie]

Er zijn zeker wel politici met een boodschap. En die boodschappen verdienen het ook om gehoord te worden. Wel is het heel belangrijk dat wij ons als burgers niet mee laten slepen door een bepaald charisma of mensen die het mooi weten te brengen. Luister naar de boodschap maar verlies je eigen waarden en normen niet uit het oog.

[WilV]

Ik zag net een item bij de wereld draait door
waarin Felix Rottenberg een betoog hield over dat het bij politici steeds vaker gaat om hoe ze iets scherp en in één oneliner kunnen zeggen,
Terwijl het er eigenlijk over zou moeten gaan over wát je eigen vind, ook al is het complex,
Want al die oneliners dekken de complexiteit niet,
Aldus Felix,

Kortom helemaal waar dit boek, en deze discussie, over gaat.