Pagina 1 van 1

# Jeanette van Dithuijzen - Enith Brigitha

Geplaatst: 02 Nov 2017, 16:02
door Dettie
Enith Brigitha wordt in 1955 op CuraƧao geboren. Als kind zwemt ze al als de beste, op haar elfde wordt ze, zonder zwemdiploma, al kampioen op de vijftig meter rugslag en de vijftig meter vrije slag...

Lees verder http://www.leestafel.info/jeanette-van-dithuijzen

Willeke

Re: # Jeanette van Dithuijzen - Enith Brigitha

Geplaatst: 03 Nov 2017, 09:47
door Annemarie
Mooie recensie, Willeke! Het lijkt me absoluut een heel boeiend verhaal.

Re: # Jeanette van Dithuijzen - Enith Brigitha

Geplaatst: 24 Nov 2017, 12:06
door Willeke
Ja bizar he, heb je zo lang gesport zonder een echte eerlijke kans. Blijft een actueel verhaal helaas. Als je nu leest hoe de Russen een systematisch dopingprogramma hebben....

Re: # Jeanette van Dithuijzen - Enith Brigitha

Geplaatst: 24 Nov 2017, 13:07
door Annemarie
Het houdt niet op inderdaad. Ik snap dat niet. Doping heeft toch niks meer met sporten te maken?!

Re: # Jeanette van Dithuijzen - Enith Brigitha

Geplaatst: 24 Nov 2017, 15:15
door Renate
Tja, sport heeft met presteren te maken en doping kan daarbij helpen.

Er zijn mensen in de sport, die er voor pleiten om doping vrij te geven. Topsport is per definitie al niet gezond, dus waarom zou het gebruik van doping dan uit moeten worden gesloten? Zeker als dit onder medische begeleiding gebeurt. Musici gebruiken ook wel eens drugs omdat ze menen daardoor beter te kunnen presteren.

Toch ben ik het niet eens met die redeneringen. In de eerste plaats is er de grens tussen de amateursporters en de topsporters. Amateursporters hopen misschien door te kunnen dringen tot de top, maar daarvoor moeten ze eerst presteren. Als de topsporters onder medische begeleiding doping gebruiken, dan zal de amateur die tot die wereld door wil dringen, verleid worden om ook doping te gebruiken, maar dan via een illegaal circuit, zonder begeleiding, hetgeen natuurlijk de nodige risico's met zich meebrengt. (Dit heb ik niet zelf bedacht, maar ook gelezen in een Duitse thriller over dit onderwerp.) De redenering van de amateursporter is dan, dat hij wel doping moet gebruiken, omdat de enige manier om tot de kringen van topsporters door te dringen, het leveren van een vergelijkbare prestatie is.
Een ander argument is dat je je af kunt vragen waar dan de grens ligt. Als sporter A een bepaalde hoeveelheid stimulerende middelen gebruikt, dan voelt sporter B zich misschien geroepen om nog net wat meer te gebruiken en waar houdt dit dan op?