Rich Cohen - De zon en de maan en de Rolling Stones

[Renate]

Rich Cohen - De zon en de maan en de Rolling Stones

In 1994 wordt Rich Cohen gevraagd om verslag te doen van de repetities van de Rolling Stones, voor het blad Rolling Stone. Hij is vanaf z'n jeugd een fan van deze groep, maar als hij in 1989 een kaartje voor een concert van de groep krijgt, is de magie er een beetje af. Tijdens de repetities raakt hij bevriend met Keith Richards, Charlie Watts en Mick Jagger, misschien ook omdat hij zich niet opstelt als een fanatieke fan, maar hij stil in een hoekje gaat zitten om aantekeningen te maken. Tijdens de repetities en optredens in kleine zaaltjes, blijkt de magie er nog steeds te zijn.

lees verder http://www.leestafel.info/rich-cohen

-

[Dettie]

Mooie recensie Renate, ik denk dat de Roling Stonesfans erg blij met dit boek zullen zijn.

Dettie

[Renate]

Zeer zeker. Ik ben geen fan van de Rolling Stones, maar heb het boek met veel plezier gelezen. Het had ook een hele goede bespreking in De Volkskrant.
http://www.volkskrant.nl/boeken/zon-en- ... ~a4469743/
Ik had m'n oordeel al klaar, voor ik de bespreking las, dus ik heb me hier niet door laten beïnvloeden. Ik kan me overigens ook wel in de bespreking vinden.

[Willeke]

Wat een mooie recensie Renate.
Klinkt als een boeiend boek, fijn ook dat het de mindere kanten van de band niet uit de weg gaat, met van die heerlijkverklarings-boeken heb ik meestal weinig.

Dit boek is erg "hot" volgens mij, ik kom het prominent in alle boekenweekfolders tegen

[Renate]

Dat kan toch wel eens een probleem zijn bij schrijvers van boeken over rockmuzikanten. Ofwel het boek wordt een soort heiligverklaring, of het wordt een afrekening, omdat het onderwerp gewoon een mens blijkt te zijn, waardoor de schrijvende fan teleurgesteld wordt.

Ik ben nu bezig in een boek over The Velvet Underground en dat vind ik ook wel een aanrader, hoewel ik wel een paar slordigheidjes ontdekt heb.
Lou Reed blijkt niet altijd zo'n sympathiek figuur te zijn.