Robert Verkaik - Jihadi John

[Marjo]

Het zal wel heel fout klinken, maar door dit boek heb ik toch sympathie voor de jongen Mohammed gekregen.

Lees meer: http://www.leestafel.info/non-fictie

[Annemarie]

Ik snap wel wat je bedoelt. We wijzen in onze maatschappij graag met een vermanend vingertje en hebben ons oordeel overal over klaar. Wat als we eens kijken wat we zelf kunnen bijdragen aan een betere maatschappij? Wat als we niet de gevolgen maar de oorzaken onder de loep nemen? Dit boek lijkt me erg boeiend.

[Marjo]

Dat is precies waar Verkaik ons op wijst: dat we de oorzaken moeten bepalen en ons daarop moeten richten!
Zoals ook de vluchtelingenkwestie: naast de hulp aan de mensen die hun land reeds ontvlucht zijn, moeten wij als westerse landen er aan werken dat het niet nodig is dàt zij vluchten.

[Renate]

Je kunt je ook afvragen waarom niet iedereen die in even beroerde omstandigheden leeft, of die ook veel met discriminatie te maken heeft gehad, deze heilloze weg kiest. Veel van de jongeren die deze heilloze weg kiezen, hebben zich hiervoor ook bezig gehouden met kleine criminaliteit, dus je kunt je ook afvragen of het niet om mensen gaat die toch al wat minder last van een geweten hebben.

Is het misschien ook niet al te gemakkelijk om altijd alleen maar de maatschappij de schuld te geven?

[Marjo]

Nee, dat vind ik niet. Natuurlijk maakt het ook uit wat voor karakter je hebt, en er zullen er zeker zijn die in de criminaliteit zitten. Maar dan kun je verder gaan: waarom doen ze dat? Hoe komt het dat ze in de criminaliteit verzeild zijn geraakt?
Ik geef toe dat je ontsporingen niet altijd kunt voorkomen, maar dat de maatschappij het verergert dat geloof ik zeer zeker.

[Renate]

Dat kan wel zijn, maar ik vind dat toch wel wat te gemakkelijk. Niemand is meer verantwoordelijk voor z'n eigen daden, want het is allemaal de schuld van de maatschappij.

Ik heb ook veel te maken gehad met discriminatie, pesterijen en dergelijke en ondanks het feit dat ik al meer dan 30 jaar van een uitkering leef heb ik nooit de neiging gehad om een ambtenaar van de sociale ook maar over z'n bureau te trekken, laat staan dat ik de neiging heb gehad om me bij de een of andere terroristische groep aan te sluiten.

Ik moest denken aan deze tekst uit West Side Story
http://www.westsidestory.com/site/level ... movie.html

[Marjo]

Ik ben blij dat jij sterk genoeg bent geweest, maar dat is niet iedereen.
En je kan mij er niet van overtuigen dat mensen die er duidelijk niet westers uit zien zijn niet meteen al met een ander oog bekeken worden. En dus ook behandeld.
Deze Emwazi was geen kleine crimineel.

[Annemarie]

Natuurlijk is niet alles de schuld van de maatschappij maar soms doen we met ons allen wel heel hard ons best om iemand in een bepaalde richting te duwen. Vooral jongeren zijn hier heel gevoelig voor. En laten we eerlijk zijn: er wordt door veel mensen nog altijd onderscheid gemaakt tussen Westers en niet-Westers. Jongeren beginnen dat te merken op een leeftijd dat ze heel beïnvloedbaar zijn. Als ze een (bij)baan zoeken bijvoorbeeld of als ze opvallend veel vaker dan blanke leeftijdsgenoten door de politie worden aangehouden. Natuurlijk is het altijd zijn of haar eigen keus te radicaliseren maar om nou net te doen of we er als maatschappij niet aan bijdragen, vind ik niet kloppen. Als we iedereen eens echt gelijkwaardig behandelen, kan een boel leed voorkomen worden. Natuurlijk is dan niet alles opgelost maar het zou een goed begin zijn!

[Renate]

Op zich begrijp ik best dat mensen het moeilijk kunnen hebben, maar ik blijf me afvragen of mensen dan helemaal geen eigen verantwoordelijkheid meer hebben. Het is natuurlijk allemaal heel leuk en aardig om streng gelovig te worden, maar om dan maar mensen het hoofd af te hakken, daar zijn wat mij betreft toch echt geen excuses voor.
Iedereen moet tegenwoordig voorrang krijgen op de arbeidsmarkt.
Veteranen, ex-topsporters, gehandicapten, allochtonen, raddraaiers en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ik wil ook dolgraag een betaalde baan en heb daar ook hulp bij nodig, maar ja, het komt altijd op hetzelfde neer. Op een gegeven moment krijg je weer een op hoge toon gestelde uitnodiging van de sociale dienst voor de een of andere bijeenkomst, waar je vervolgens te horen krijgt wat je verplichtingen zijn en waar men je dan ook nog even vertelt dat men nu toch echt iets voor je gaat doen en vervolgens hoor je niets meer, tot na een paar jaar weer een vergelijkbare uitnodiging krijgt, met uiteindelijk exact hetzelfde resultaat. Je moet je c.v. bij een e-mail opsturen en vervolgens hoor je ook niets meer. En zo gaan we maar door tot ik eindelijk de behoefte krijg om me op te knopen. Maar ja, dat wil ik ook niet. ik zou bijna een boek kunnen schrijven over het een en ander, beginnend met het moment waarop ik te horen kreeg dat ik er niet op hoefde te rekenen dat ik ooit aan een betaalde baan zou komen. Dat was in een tijd waarin de meesten in mijn situatie afhankelijk waren van een uitkering of in de prostitutie zaten, met een paar uitzonderingen, zoals een kapster in Kurhaus en een wiskundige aan de universiteit in Amsterdam, maar de laatste had die baan al, voor de situatie zich voordeed. Op z'n minst een heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd.

Soms kun je je afvragen of je niet beter een ambtenaar van de sociale dienst in elkaar kan slaan. Dan krijg je misschien wel hulp. Dat is misschien ook wel overdreven, maar ik kan me ook wel voorstellen dat mensen op een gegeven moment zo gaan denken.

Voor alles is op een gegeven moment wel een excuus te bedenken, maar ik vraag me ook wel af hoe ver je daar nu eigenlijk in moet gaan.

Ik zeg ook niet dat de maatschappij helemaal geen schuld draagt. Lees ook maar eens het eerste boek uit de Amsterdam trilogie van Britta Bolt:
https://www.hebban.nl/boeken/heldhaftig-britta-bolt waarin ook een aantal allochtone jongens voorkomen. Een paar zitten vermoedelijk in een terroristisch netwerk, maar dit heeft ook negatieve gevolgen voor een vriend, of broer of iets dergelijks, die zonder iets gedaan te hebben, of zelfs maar die ideeën te delen, ook in de problemen komt.

Maar ik blijf er bij dat mensen toch ook wel een beetje een eigen verantwoordelijkheid hebben voor hun daden. Er is een verschil tussen een geloof omhelzen en in het kader van dat geloof meedoen aan de meest verschrikkelijke daden.

En ja, ik vind het best belangrijk dat mensen niet gediscrimineerd worden en dat ze hulp krijgen. Maar ik vind ook dat andere mensen daardoor niet het gevoel moeten krijgen dat zij ineens maar aan de kant moeten blijven staan.

[Annemarie]

Als ik Marjo's recensie zo lees, gaat het er niet om dat mensen niet zelf verantwoordelijk voor hun daden zijn maar wel dat het radicaliseren een optelsom van meedere factoren is. Het lijkt mij in ieder geval een boeiend boek.

[Renate]

Het lijkt me inderdaad een boeiend boek.

Maar mensen kunnen niet maar alle verantwoordelijkheid voor hun gedrag afschuiven op de maatschappij, hun ouders of anderen. Het kan invloed hebben, maar mensen maken ook zelf bepaalde keuzes.
Willem Holleeder had geen prettige jeugd, maar is dat een rechtvaardiging voor het ontvoeren van de heer Heineken en alles wat hij daarna heeft gedaan?

[Annemarie]

Nee, natuurlijk niet. Ik denk ook niet dat zijn daden in het boek gerechtvaardigd worden. Toch, Marjo?

[Marjo]

Absoluut niet. Er wordt zeker niets afgeschoven!
Het is het verhaal over hoe het zover heeft kunnen komen. Hadden we (= Britse verantwoordelijken, maar geldt voor alle westerse landen) het kunnen voorkomen?

Deze man heeft zelf helemaal geen stem in het boek, want het is niet hijzelf die het verhaal vertelt.

[Annemarie]

Dank voor je toelichting, Marjo!

[Lezer100]

Ik ben in elk geval niet van plan dit boek te lezen. Mijn redenen vallen buiten het bestek van dit forum, maar ik wil ze eventueel wel kwijt via een pb.