Wil en Netty Engels-Geurts - Van moestuin tot appelmoes

[Dettie]

Fraai boek over kweken en verwerken van groente en fruit uit eigen tuin.

zie http://www.leestafel.info/wil-en-netty-engels-geurts

Dettie

[Marjo]

Dan wordt het tijd dat je ergens een stukje grond vindt en iemand aan het werk zet..

[Dettie]

haha nee, die tijd heb ik gehad. Heb jaren een moestuin gehad in Amsterdam, was erg leuk maar nee. Als ik een tuin aan huis had zou ik misschien wel weer een hoekje tot moestuin maken, maar ik ben toch meer van de bloemen heb ik ontdekt, hoe lekker zelfgekweekte groente ook is.
Maar het boek is wel een prettig boek voor moestuinders. Heel helder en duidelijk.

Dettie

[Willeke]

Klinkt goed. Ik ben opgegroeid, en nog , met wekken, invriezen, drogen en bewaren. Ontzettend veel werk, maar ook zulk leuk werk en je hebt er een leuke lekkere winter na.

[Dettie]

Ja mijn oma deed dat ook allemaal, wecken en drogen en met de Kerst aten we heerlijk aardbeien en kersen. Pure luxe allemaal. De vriezer bestond toentertijd nog niet. Ze had alles in de kelder staan.

Wat zo lekker aan dit boek is dat het heel direct is, geen frutsels en fratsels er omheen maar gewoon let hier op, denk daar aan bij het verzorgen van de groenten en dergelijke en zo kun je dat fruit of die groente bewaren. Klaar. Geen eindeloze verhalen er omheen. Bijna een naslagwerk maar dan anders

Dettie

[Marjo]

Pure luxe is dat inderdaad als een ander het er druk mee heeft (gehad)! Willeke weet dan net als ik dat het werk is dat niet altijd gelegen komt, maar waar je niet onder uit komt, leuk om te doen, zeker, maar niet als er 's avonds nog groente weggewerkt moet worden en je al een lange dag gehad hebt. Maar je hebt gelijk: het is luxe, ik moet niet zeuren.
Hoewel, aardbeien met Kerst en dan lekker? Dan zou ik wel eens willen weten hoe ze dat deed, die oma van jou! Ik vind ze altijd zo weeïg van smaak worden. Kersen gaat goed, die wel.

[Dettie]

Geen idee hoe mijn oma dat aardbeien wecken deed. Ze smaken natuurlijk anders dan verse aardbeien maar het was heerlijk, ze had kennelijk de juiste verhouding qua suiker en aardbeien of zoiets. Geen idee of ze er suiker bij deed overigens maar lekker was het!
We waren toentertijd ook weinig gewend natuurlijk, nu is alles heel normaal, zelfs verse aardbeien in de winter.
Toen ik mijn moestuin had vroor ik alles in, is makkelijker, maar wel eerst de kook erover natuurlijk. Snijbonen, sperziebonen, stapels bietjes, tuinbonen, kapucijners, erwten enz. Ze kwamen altijd tegelijk, maar oh wat was het lekker!

Dettie

[Marjo]

Ik blijf twijfelen over die aardbeien. Als je ze nu in de winter koopt zit er toch geen smaak aan?

[Willeke]

Wij vriezen ze altijd in, je hebt ze dan als siroop, maar wel heel erg lekker van smaak. Ik zag dat de AH dat tegenwoordig ook zo verkoopt.
Wekken wordt inderdaad wat weiniger.

En ik moest lachen om je post Marjo, ik heb inderdaad m n leven lang op de meest ongelegen momenten boontjes zitten haren, erwten zitten doppen, kersen zitten ontpitten ( we kregen altijd 'wrak' uit de kersenboomgaarden n de pluk, dus meestal s avonds na negen uur, vaak later).
Wat uit de tuin komt moet meteen verwerkt en kun je niet de nacht over laten.
Maar ik herinner me vooral ook een hoop gezelligheid. En dat kersen 'wrakken' was mijn favoriet, omdat je dan onbeperkt kersen kon eten.

Tot vorig jaar allemaal nog regelmatig gedaan.

[Marjo]

Het blijft een luxe probleem natuurlijk, al dat werk! Natuurlijk pluk je dubbel: eerst de echte oogst, later de vruchten.
Maar hier gaan de aardbeien eigenlijk alleen in de jam. Gelukkig zijn er veel variaties. Laatst met kokos..mmmm.

[Dettie]

In de winter zijn ze ook lekker, ze komen dan alleen uit een ander land waar wel zon in.
Het voelt altijd als een enorme luxe vind ik, aardbeien in de winter!
De geweckte aardbeien van mijn oma waren heel zacht maar hadden een heel rijke fruitsmaak, beetje wijnachtig zelfs bedenk ik me nu.
Hoewel je dat als kind natuurlijk niet herkende. Mijn oma gebruikte overigens geen alcohol bij het wecken het zal de natuurlijke gisting zijn geweest.

Grappig Willeke ik kende het woord 'wrak' niet.
" het woord ‘wrak’. Daarmee worden kersen bedoeld die ongeschikt zijn voor verkoop ten behoeve van verse consumptie. Vroeger, tot aan het eind van de 20ste eeuw, ging ‘wrak’ naar de varkens, als voer. Tegenwoordig echter maken ze er jam, sap of wijn van. "

Dettie

[Willeke]

O wat grappig, daar ben ik mee opgegroeid, en nog, kersenwrak en wrakken.
In het dorp waar ik voor kort woonde waren veel mensen met een kersenboomgaard in de buurt. 's avonds worden dan de kersen die net niet mooi genoeg zijn voor de verkoop aan kennissen en buren uitgedeeld, en dat uitzoeken, ( daar kan meestal een deel van weg) heet dan weer wrakken, voor mij een heel gewoon werkwoord.

Kenmerkend voor wrakken is dat het nú moet, want als de nacht er over gaat, is er de volgende morgen niet veel meer van over. Dus alles uit je handen laten vallen, en wrakken

[Willeke]

Ik was er altijd gek op, het zijn eigenlijk de áller lekkerste kersen omdat ze net overrijp zijn.

[Dettie]

Ik zie jullie helemaal zitten wrakken met zijn allen. Lekker op een bankje in de tuin met een schaal of pan tussen jullie in.

Dettie