https://edwardvandevendel.wixsite.com

https://www.sanneteloo.nl

Er lag een trommeltje in het gras
illustraties: Sanne te Loo
tekst: Edward van de Vendel

Een trommeltje in de tijd
Edward van de Vendel en Sanne te Loo publiceerden voorafgaand aan de kinderboekenweek over geschiedenis (En toen…2020) het prentenboek Er lag een trommeltje in het gras. Een bijzonder prentenboek dat het idee van een tijdlijn en het verleden voor de jongste kinderen aanschouwelijk maakt.

Er lag een trommeltje in het gras is een aansprekend verhaal over een jongetje dat op een rommelmarkt een trommeltje koopt dat hem aanstaat. Hoewel dat niet met zoveel woorden wordt gezegd, kun je je door de illustraties alleszins voorstellen dat je dat trommeltje wilt hebben; het oogt exotisch en er staat een leeuw op. Waar komt het vandaan?

De lezer vindt het trommeltje aan het begin van het boek in het gras, maar Sebastiaan, de hoofdpersoon in het prentenboek, vond het eerder op de rommelmarkt. Hij verloor het echter direct weer, op weg naar huis. Het trommeltje belandt in het gras aan de kant van de weg. We zien het gebeuren op één van de prachtige prenten van Sanne te Loo (waarover later meer). En vanaf die plek in het gras neemt Edward van de Vendel ons aan de hand mee het verleden in, via de rommelige zolder van de net overleden oma Lina, waarvan we in vier stappen teruggaan naar haar vroegste jeugd: “En daarvóór was lieve oma Lina, mevrouw Lien, gewoon Lien, lieve Lientje.” We leren dat Lientje het mooie trommeltje ooit kreeg en verstopte in de kast met porselein, waarna ze vergat dat ze het had. De illustraties laten zien dat Lientje in haar kindertijd in Indonesië woonde en hoewel dit verder geen thema is, geeft het wel subtiel aan dat niet iedereen zijn roots in Nederland heeft. Gezien de huidige aandacht voor diversiteit in kinderboeken is dit een prettige bijkomstigheid.

Vanaf dat punt in het verleden van Lientje, gaat Edward van de Vendel weer vooruit in de tijd. Best ingewikkeld voor jonge kinderen, maar Van de Vendel markeert de sprongen in de tijd nadrukkelijk door herhaling van de woorden “En daarvóór” en “En daarná”. Het blijkt dat zelfs het jongetje Sebas zich bevindt in een tijd die al achter ons ligt, want we komen, ook weer in vier stappen, uiteindelijk uit in het heden bij lieve opa Bas.

Van de Vendel zet een voor een prentenboek ongewone en ingewikkelde tijdlijn neer, die het nodige zal vergen van de literaire competentie van jonge lezers (of eigenlijk luisteraars), maar dat maakt het prentenboek interessant en geschikt om het te hebben over tijd en het verstrijken daarvan en over geschiedenis.

Het is ook zeker de verdienste van illustratrice Sanne te Loo dat we de tijdlijn in het boek kunnen blijven volgen, want de teksten zijn kort, terwijl de illustraties gedetailleerd en realistisch zijn en zodoende aanvullende informatie geven. De stijl van Te Loo kenmerkt zich door toegankelijke, vriendelijke beelden in levendige kleuren. Altijd weer tekent en schildert ze een wereld waar je graag even in zou willen stappen.

Aan de illustraties is verder interessant, dat Sanne te Loo haar kleurenpalet aan lijkt te passen aan de tijd die zij uitbeeldt. De illustraties van het meisje Lientje dat in een ver verleden in Indonesië woonde, zijn in bruintinten getekend, zoals foto’s in sepia uit die tijd. De jonge man Sebastiaan zit in waarschijnlijk de jaren ‘60/’70 tegen een oranje achtergrond te drummen.
Ook aan de kleding van de personages kunnen we het tijdsbeeld aflezen; zo draagt bijvoorbeeld het jongetje Sebas een korte broek met kniekousen, zoals dat vroeger voor jonge jongens gebruikelijk was. 
De Indonesische drumstokjes en een masker die in het trommeltje zaten, vormen een telkens terugkerend motief in de tekeningen.

Om de tijdlijn van het verhaal te verduidelijken, nam Te Loo één illustratie op over twee pagina’s, die voornamelijk met zwarte pen is uitgevoerd en waarin we de verschillende episodes uit het boek in volgorde terug zien. Heel handig om met je kind of met de leerlingen in je klas nog eens goed te bekijken.

Er lag een trommeltje in het gras is een prettig en sfeervol verhaal in tekst en beeld, over het verstrijken van de tijd. Zowel de prenten als het verhaal bieden veel mogelijkheden voor gesprekken. Over vroeger, over herkomst, over spullen die je dierbaar zijn en niet te vergeten: Over mensen die je dierbaar zijn en die je je blijft herinneren. Bijvoorbeeld door een trommeltje. Een trommeltje dat de tand des tijds heeft doorstaan. Een trommeltje in de tijd.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN: 9789045124889 | Hardcover | Nu 273 | Querido | 22 september 2020
Leeftijd ca. 4-5+

© Mariska Venema, 18 oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De dokter en het leger van Davy
illustraties: Pieter Van Eenoge
tekst: Edward van de Vendel

Davy heeft de griep, hij ziet er helemaal wit van. De ene keer klappert hij van de kou en de andere keer heeft hij het heel warm.
Mama is bezorgd en belt de dokter. De dokter luistert met een apparaatje op Davy's buik. Hij hoort het al, er is een leger bezig in zijn lijf! En heel leger met alles erop en eraan, soldaten, tenten, trommels, commandant, kapitein en sergeant. Davy is diep onder de indruk. Woo, dat is nogal wat.
En dat leger vecht tegen de vijand, maar die is veel zwakker dan Davy's leger vertelt de dokter. Davy krijgt munitie - pillen - om de vijand te verslaan. 'Woo' zegt Davy nog maar een keer.
Papa, mama en Davy's zusje zijn ook al druk bezig met de vijand van Davy te verjagen. Ze zorgen goed voor Davy die in bed moet blijven want als Davy blijft rondrennen dan kan het leger zich niet opstellen. Nou dat begrijpt Davy wel dus blijft hij stil liggen.

Elke keer als de dokter komt kijken krijgt vraagt Davy naar het leger en zo krijgt het leger steeds meer vorm. De dokter vertelt welke kleur uniformen ze hebben en wat voor petten ze dragen en dat ze zelfs sterke olifanten in de strijd gooien. Davy vindt het gevecht maar lang duren en volgens hem begint de vijand flink terrein te veroveren. Maar Davy's leger is nog steeds aan de winnende hand en met die sterkere munitie zal de tegenstander zeker verliezen, weet de dokter.
Davy gaat helemaal op in het verhaal van de dokter maar weet ergens ook wel weer dat het een verhaaltje is. Of je het gelooft of niet gelooft, zegt de dokter op het laatst, mag je helemaal zelf beslissen. En dat doet hij. Als Davy bijna beter is mag iedereen naar zijn buik komen luisteren... zij horen niets, maar Davy wel! Het is feest in zijn buik, met muziek en trompetten!

Een geweldig verhaal dat vol humor zit. Het wordt zo aantrekkelijk gebracht dat je bijna de griep zou willen krijgen om dat fantastische leger in je lijf aan het werk te kunnen voelen!
Bij het verhaal staan bijzondere afbeeldingen waarop je de soldaten, enkele zittend op olifanten, aan het werk ziet in een jungle-achtige omgeving. Zij speuren naar de vijand en hebben het druk. Arme Davy, hij wordt wel heel ziek afgebeeld met zijn spierwitte snoet en dikke kringen onder zijn ogen, hij is zelfs zo wit als zijn laken. Gelukkig keert verderop in het boek ook zijn eigen, gezonde kleur weer terug.
Fantastisch boek, een dikke tien!

ISBN 9789058387240 Hardcover 28 pagina's Uitgeverij De Eenhoorn oktober 2011
Bekroond met een Boekenpluim 2012 en Genomineerd voor de Kinder- en Jeugdjury 2012-2013
Leeftijd 5+

© Dettie, 6 februari 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hallo
Prentenboek bij Kinderboekenweek 2012
illustraties: Fleur van der Weel
tekst: Edward van de Vendel

Joni kan niet slapen. Bijna is het zover: morgen gaat haar klas op schoolreisje naar de dierentuin. Maar daar in de dierentuin heerst net zo min rust: de jonge zebra ontdekt dat hij tussen de spijlen van het hek door kan, en ontmoet het jonge przewalskipaard. Vlinders kruipen uit hun cocon, en laten hun vleugels drogen; een pinguïnpapa broedt een ei uit; de wasberen zijn vol verwachting omdat ze een nieuw hok krijgen, en zo is ook de dierentuin in spannende afwachting van de nieuwe dag.
Die dag komt natuurlijk, zo gaat dat nu eenmaal. En of het een spannende dag wordt?
Joni heeft het jonge przewalskipaard en de jonge zebra niet gezien! En toch kan ze tevreden gaan slapen…

Het boek begint met een avond en eindigt met een avond, met 24 uur ertussenin, die zeer gevuld blijken te zijn. Het zal voor een kind niet meteen duidelijk zijn, maar voor de volwassen mee- of voorlezer wel: de wereld begint en eindigt niet bij het kleine individu, maar er gebeurt zoveel meer in de wereld om je heen. De dingen waar andere levende wezens op wachten, de dingen die zij meemaken zullen hun weerslag hebben op de nieuwe dag: op de belevingswereld van het kleine meisje. Niemand is alleen in de wereld, is de boodschap. Al zullen de jonge lezers en kijkers daar geen boodschap aan hebben.

De makers Edward van de Vendel en Fleur van der Weel wonnen met hun Superguppie-reeks vele prijzen, zoals twee Zilveren Griffels en de Woutertje Pieterse Prijs. De reeks is bovendien in diverse landen vertaald.

ISBN 9789020519976 | 32 pagina's | Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek |oktober 2012
Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 2 november 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER