Wat ik nooit eerder heb gezegd
Celeste Ng
Op 3 mei 1977 verschijnt de zestienjarige Lydia Lee niet aan het ontbijt. Haar ouders Marilyn en James, broertje Nath en zusje Hannah weten op dat moment nog niet dat haar lichaam in het meer even verderop drijft. Lydia is in het holst van de nacht in een bootje het meer op gegaan. Wat er vervolgens is gebeurd, weet niemand. Hoe is Lydia in het water beland? Ze zou nooit vrijwillig een duik hebben genomen. Lydia kon niet zwemmen.
Zat Lydia alleen in het bootje? Haar ouders geloven dat niet. Waarom zou hun keurige dochter zomaar midden in de nacht haar slaapkamer verlaten en het meer op varen? Iemand moet haar gedwongen hebben. Ze is uit haar eigen huis ontvoerd. Een andere mogelijkheid is er niet. Nath weet zeker dat hun onbetrouwbare buurjongen Jack meer weet. Tot zijn grote frustratie zag hij Lydia regelmatig bij hem in de auto stappen. Jack is gespuis en iedereen weet wat hij in zijn auto met meisjes uitvoert. De kleine Hannah, een nakomelingetje, weet zeker dat Jack onschuldig is. Zij vermoedt dat er iets heel anders aan de hand was.
Sommige gezinnen zijn na een traumatische gebeurtenis hechter dan ooit. Dat geldt niet voor het gezin Lee. Marilyn brengt hele dagen op de kamer van Lydia door terwijl James het huis ontvlucht en zich door jonge vrouwenarmen laat troosten. Nath voelt de woede in zijn binnenste groeien en kolken. Hij houdt het huis van Jack goed in de gaten maar Jack laat zich niet zien. Voor Nath is het een bevestiging: Jack weet meer over de dood van Lydia. Jack is een moordenaar. En Hannah? Hannah is zo lief, gevoelig en bedeesd dat ze voor iedereen onzichtbaar lijkt. Hannah kijkt toe en observeert, haar kinderogen zien het grote geheel.
Lydia was de spil van het gezin. Marilyn wilde dat Lydia zich aan een huisvrouwenbestaan zou ontworstelen. Zelf moest Marilyn haar studie afbreken toen ze zwanger raakte maar dat zou haar dochter niet overkomen. Lydia zou arts worden. Marilyn overstelpte haar dochter met aandacht en kennis en die lieve Lydia nam alles gretig in haar op. Aanvankelijk had James zijn hoop op Nath gevestigd maar toen hij merkte dat zijn schriele zoon gepest werd, verloor hij zijn interesse. Lydia, met haar prachtige blauwe ogen, was wél populair. Ze sprak regelmatig met haar vriendinnen af en de telefoon rinkelde geregeld. In tegenstelling tot James zelf zou Lydia met opgeheven hoofd door het leven kunnen gaan. En Hannah? Ach, soms vergaten ze haast dat Hannah bestond.
Toen James en Marilyn in de jaren zestig met elkaar trouwden en een gezin stichtten, waren “gemengde huwelijken” zeer ongewoon. In sommige staten in Amerika was het zelfs nog verboden. Toch besloten de Amerikaanse Marilyn en de Chinese James voor elkaar te kiezen. De kinderen die ze kregen werden door iedereen als “Oriëntaals” bestempeld. De in Amerika geboren James heeft zich zijn leven lang een vreemdeling in zijn eigen land gevoeld en hij ziet met lede ogen toe hoe ook zijn kinderen vanwege hun Chinese uiterlijk door mensen worden gemeden of uitgescholden. Ze zijn anders en James wil niet anders zijn. Hij wil ook niet dat zijn kinderen anders zijn.
In het melancholieke en indringende verhaal Wat ik nooit eerder heb gezegd begaan James en Marilyn een klassieke fout. Ze projecteren hun eigen wensen en gevoelens op hun kinderen. Ze vergeten dat Lydia, Nath en Hannah individuen met eigen verlangens en toekomstdromen zijn. Ze zien niet dat Nath en Hannah in de schaduw van Lydia opgroeien. Ze zien niet dat ze Lydia onder druk zetten en Nath en Hannah emotioneel verwaarlozen. Ze vormen immers een perfect gezin.
Het verhaal is doorspekt met verdriet en persoonlijk leed. Het gezin Lee vormt geen geheel, ze delen een huis maar verder staan ze er alleen voor. Dat was al zo toen Lydia nog leefde maar pas na haar dood wordt het zichtbaar. Elk kind neemt een eigen, compleet andere, plek in het gezin in. Terwijl de kinderen zich proberen te ontplooien, slepen hun ouders demonen uit het verleden met zich mee. In Wat ik nooit eerder heb gezegd schetst Celeste Ng een beklemmende familiegeschiedenis die, angstaanjagend genoeg, bij veel mensen een gevoel van herkenning zal oproepen. Een indrukwekkend en veelbelovend debuut.
ISBN 9789400506091 | paperback | 287 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | juni 2015
Vertaald door Saskia Peterzon-Kotte
© Annemarie, 21 juli 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
