Bibi Dumon Tak

Zie ook de Leestafel-recensies over boeken van Bibi Dumon Tak in de categorie Non-ficitie (volwassenen).

Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda
Illustraties: Annemarie van Haeringen
Tekst: Bibi Dumon Tak

Na het lezen van dit boek, begrijp ik helemaal waarom het genomineerd is voor de Woutertje Pieterseprijs 2023.
Het is origineel, humoristisch, spitsvondig en je leert er ook nog veel van. De spreekbeurt genoemd in de titel wordt namelijk gehouden door steeds een ander DIER.
Ze staan als het ware voor de klas en vertellen over het dier welke ze uitgekozen hebben.

Het boek begint al bijzonder met de spreekbeurt van de poetsvis over de haai. De poetsvis vertelt over dieren die hij 'poetst'. Hij heeft als het ware een hele wasstraat waar vissen soms liggen te wachten tot ze aan de beurt zijn om schoongemaakt te worden. Hij maakt zelfs haaien schoon!

"Als een haai door ons gepoetst wil worden, gedraagt hij zich superbeleefd. Tegenover ons poetsvissen dan, hè? Hij blijft op één plek voor onze wasserette hangen. Soms is er een wachtrij van wel vijf haaien. Vijf supertamme gasten die ineens heel geduldig lopen te doen."

De haaien krijgen een All Inclusive behandeling van kop tot staart, van tanden tot hun vinnen, kieuwen en huid. Geen wonder dat ze liggen te wachten!

Een fantastische vondst is ook de spreekbeurt van de regenworm over... de anaconda, want ze lijken wel een beetje op elkaar. Allebei hebben ze geen poten, ze kronkelen over de grond en hun huid is glad. Maar daar houdt de gelijkenis ook mee op.
Waar de regenworm, in tegenstelling wat zijn naam doet vermoeden, verdrinkt in water, leeft de anaconda juist in het water. Dan kan hij lekker ongezien zijn prooi bespieden. Hij kan zijn bek zo groot maken dat er wel een hert in past! De anaconda legt ook geen eieren maar baart zijn jongen levend. Ze zijn bij hun geboorte al tachtig centimeter! Dat zijn wel tien regenwormen achter elkaar! De dieren die naar de spreekbeurt luisteren hebben nog een heleboel vragen waardoor de spreekbeurt nog interessanter wordt.

En zo lezen we een heleboel spreekbeurten o.a. de spreekbeurt van de zebra over zwart-witte dieren. Het grappige is ook dat de spreekbeurten soms ook door en over dieren gehouden worden die niet echt bekend zijn, bijvoorbeeld het gilamonster, schoenbekooievaar, de Picasso doktersvis enz. Gelukkig kunnen we door de aansprekende en grappige afbeeldingen van Annemarie van Haeringen zien hoe deze er uitzien!
Heerlijk onderhoudend boek.

ISBN 9789045128276 | Hardcover | 120 pagina's | Querido | 25 oktober 2022
Leeftijd 9+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De eik was hier
Bibi Dumon Tak

In de middenberm van de A58 bij Ulvenhout staat een bijzondere eik. Een zomereik, die er al 180 jaar staat, en dus al heel wat heeft meegemaakt. In 2018 werd hij zelfs verkozen tot boom van het jaar!
Maar nu wordt zijn bestaan bedreigd. De mens die niet zoals de eik kan stilstaan, maar altijd maar sneller en harder wil, zou meer asfalt nodig hebben. De snelweg wordt verbreed. En ja, dan staat de eik hinderlijk in de weg.
Zou het nu echt zover komen dat de onnadenkende mens deze prachtige bijzondere boom gaat vellen?

Hij – of zij, want de boom is geen mannelijk dan wel vrouwelijk wezen – vertelt aan de gaai die steeds in de takken gaat zitten, en helpt om de schadelijke rupsen en kevers weg te eten.

Toen de eikel ontkiemde en langzaam begon te groeien bevond de eik zich in een bos waar herten, eekhoorntjes en zwijnen op bezoek kwamen. Later werd er een landhuis gebouwd, op het landgoed Anneville. De boom zag fraai uitgedoste dames en koetsen met paarden die over de oprijlaan naar fraaie stallen in een groot park gereden werden.
In de eerste wereldoorlog was er een vluchteling: een uil kwam nestelen in de boom, het was hem te druk in België! Zo hoorde de boom de verhalen over de dodendraad. Gelukkig ging de oorlog voorbij. De uil verdween en eventjes waren er goede tijden. Tot er opnieuw een oorlog uitbrak, en er heel ander volk in het park en in het landhuis bivakkeerde: de Duitsers, de vijand!
Er kwamen ronkende auto’s, en de boom dreigde zelfs te verbranden toen er brand uitbrak. Gelukkig gebeurde dat niet, en werd de vijand weer verdreven.
Een korte periode woonde prins Bernard in het landhuis, en later Koningin Wilhelmina. Tot heel Nederland bevrijd was, toen vertrokken ze weer.

We weten het: het aantal auto’s groeide, groeit nog steeds, en er kwamen snelwegen. Door een toeval bleef de Troeteleik staan terwijl er om heen alle bomen gekapt werden.
De A58 loopt aan weerskanten van de boom. Ter bescherming is er een hek omheen gezet, maar nu dreigt er alsnog een kapvergunning afgegeven te worden. De regels rondom de stikstofuitstoot houden het voor nu nog tegen.
Hoe lang nog?

Het is de eik die vertelt. Over zijn verleden, over nu, in korte hoofdstukken.
De boom staat stil en heeft alle tijd om overal over na te denken. Dat geduld wordt afgezet tegen de haast die de gaai heeft. Die leeft immers niet zo lang als de boom. hij moet een nest bouwen zorgen voor nageslacht. Hij heeft geen tijd om te gaan zitten filosoferen. Want dat doet de eik: over tijd, over de bedreigingen. Over de hulp die hij kreeg, bijvoorbeeld toen geconstateerd werd dat het niet goed ging. Er werd nieuwe grond aangevoerd, een watersysteem aangelegd.
De eik accepteert: het is zoals het is. Waarom zou hij sombermans spelen?

Bibi Dumon Tak (Rotterdam, 1964) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Ze schreef voor de Boekieboekiekrant, maar was meteen enthousiast toen haar werd gevraagd een boek te schrijven: Het koeienboek waarvoor ze meteen een Zilveren Griffel kreeg!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt We gingen op krokodillenjacht
Bibi Dumon Tak

Bibi Dumon Tak is vrijwilliger bij de dierenambulance in Amsterdam. Ze heeft er al eerder een boek over geschreven. Ook in dit boek vertelt ze weer avonturen die zij als bijrijder meegemaakt heeft. En over haar collega’s.

Er is het verhaal over de mevrouw die belde dat haar hond waarschijnlijk een kip heeft doodgebeten bij de buren. Ze durft er zelf niet naar toe. Wat blijkt: die buren, dat is een woonwagenkamp. De ambulance rijdt uit, en ze zien inderdaad een stil hoopje veren liggen op het pad bij het kamp. De kip is dood. Maar de woonwagenbewoners reageren heel laconiek. Ach, die kip is van niemand, loopt er zomaar rond. En nee, ze willen hem niet houden voor de soep of zo...

De ambulance rijdt uit voor alle dieren, ook voor spinnen (!) en muizen. Zolang het maar geen wilde dieren zijn, die redden zichzelf wel. Tenzij ze gewond zijn. Daarom zitten er mensen aan de telefoon die eerst allerlei vragen stellen, voor ze besluiten er een ambulance op af te sturen. De krokodil? Dat was echt een melding: in de stad vind je de vreemdste dieren: leguanen, parkieten, vossen.
Maar natuurlijk ook zwanen en eenden. Vooral in het voorjaar zijn er veel meldingen over jonge eendjes en pulletjes (jonge zwanen) of andere vogeltjes die uit het nest gevallen zijn. De ambulance haalt ze allemaal op. Meestal om ze naar de vogelopvang te brengen. Katten en honden gaan naar het asiel als ze van niemand zijn. Of natuurlijk terug naar de eigenaar.

Vaak komt er een dierenarts aan te pas. Voor gewonde dieren, maar zijn ze eenmaal in het asiel, dan worden ze ook nagekeken.
Katten kunnen in de boom klimmen, of onder een motorkap kruipen; spinnen kunnen meeliften in een zending uit de tropen. En auto’s rijden katten of honden aan. Er gebeurt altijd wel iets. Natuurlijk lopen niet alle verhalen goed af, daar worden geen doekjes om gewonden. Het zijn levensechte verhalen.

Bij ieder hoofdstuk wordt in verhaalvorm verteld over een bepaalde gebeurtenis. Leuk: onder aan de pagina staat een afbeelding: een kat; een zwaan; een kreeft. Na het verhaal waar ook al veel wetenswaardigheden in staan, volgt er nog een stukje informatieve tekst. Over botulisme; over hoe je dieren kunt helpen. Over straffen die mensen kunnen krijgen als ze hun dieren niet goed verzorgen.

ISBN 9789045118284 | Hardcover| 144 pagina's | Uitgeverij Algemeen Fonds | september 2015
Leeftijd vanaf 9 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Bibi Dumon Tak