Anna Llenas

Kleine Mol raast maar door
Anna Llenas

Kleine Mol is een holmol. Nee, hij zit niet steeds in zijn hol maar hij kan niet stilzitten, hij rent de hele dag in het rond.

Het begint al 's ochtends bij het wakker worden. De familie konijn, muis, vos én mol liggen heerlijk in hun eigen holletje te slapen totdat Kleine Mol wakker wordt... Dan is het met de rust gedaan. Kleine Mol raast door de ondergrondse gangen waardoor iedereen gelijk ligt te stuiteren in bed.

Ook onderweg naar school ziet Kleine Mol zo veel - bomen, een blad, appels, gras - dat hij eigenlijk nergens goed zijn aandacht bij kan houden. In de klas gebeurt hetzelfde, Kleine Mol ziet een miertje lopen en dat moet natuurlijk onmiddellijk nader bekeken worden maar ook de trampoline is leuk, net als rolschaatsen en en zo gaat het maar door. Als hij net met het ene bezig is, ziet hij weer wat anders wat onderzocht of uitgeprobeerd moet worden.

De kinderen van zijn klas willen niet met hem spelen want hij stopt toch zo weer om weer aan het volgende spel te beginnen. Kleine Mol vindt dat best erg. 'Wat doe ik fout?' vraagt hij zich af.
Iedereen heeft wel een eigen mening over het gedrag van Kleine Mol Hij krijgt van hen allerlei etiketten opgeplakt - die ook letterlijk weergegeven worden in het boek -. Kleine Mol is stout, moeilijk, brutaal, raar, hyperactief. Hij heeft ADD of ADHD. Hij is onhandig, vermoeiend, lui, vervelend, onzeker...

"Iedereen heeft wel iets over hem te zeggen.
Hij weet daardoor niet meer wie hij is."

Arme Kleine Mol, hij kan er ook niets aan doen dat zijn lijf en hoofd steeds maar door willen gaan. Doordat hij zo druk en snel afgeleid is, gaat het ook niet zo goed op school. Wat kunnen we er aan doen? denken zijn vader en moeder. Ze hebben al zoveel geprobeerd.
Maar dan... zien ze een advertentie in de Boskrant. Daarin staat dat de Drukte Dokter creatieve therapie geeft aan drukke kinderen. Dát is misschien wel wat voor onze Kleine Mol!

En zo komt het dat op een dag Kleine Mol naar Rosa de Drukte Dokter gaat, gelukkig denkt ze dat ze hem wel kan helpen. Vanaf die dag gaat Kleine Mol elke week naar Rosa, ze doet allemaal leuke creatieve dingen met hem...
Wat denken jullie, zal het helpen? Zal Kleine Mol rustiger worden? Dat kun je allemaal lezen in dit bijzondere boek.

Het verhaal maakt op een vriendelijke manier duidelijk wat bijvoorbeeld ADHD inhoudt en wat dat betekent voor de omgeving en voor het kind zelf. De oordeelloze behandeling bij Rosa de Drukte Dokter laat zien dat er nog best veel ten goede kan veranderen en dat geeft elk kind en de ouders, juffen enz. hoop en geloof dat alles in de toekomst een stuk beter zal gaan.

Naast dit hartverwarmende verhaal zijn er nog de afbeeldingen en die zijn op zich al een vermelding waard. De afbeeldingen bestaan namelijk niet uit gewone tekeningen. Nee, Anna Llenas heeft er iets heel aparts van gemaakt. Anna gebruikt veel karton en daar knipt ze vormen en figuurtjes uit. Maar ook maakt ze tekeningen op papier, ook deze knipt ze uit en en plakt ze op, naast, tussen, bij de kartonnen knipsels. Het resultaat is erg verrassend en het geeft bovendien diepte aan de tekeningen. De afbeeldingen zijn net kleine schilderijtjes. Het geheel, tekst en afbeeldingen, is prima in balans.
Kortom, van harte aanbevolen!

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het kleurenmonster
Anna Llenas

Beschrijving:
Het kleurenmonster weet niet wat er met hem aan de hand is. Hij is helemaal in de war en voelt van alles door elkaar. Hij voelt zich blij, verdrietig, boos, bang en kalm tegelijk!
Om hem te helpen laat een klein meisje hem met behulp van kleuren zien wat elk gevoel betekent.

Het meisje zegt:
"Je moet de gevoelens uit elkaar halen en
ze allemaal een eigen plek geven. Ik wil je
wel helpen om dat te doen."

Ze heeft een rek met lege potjes staan en die mag het kleurenmonster straks allemaal vullen met een kleur. Maar eerst moet het kleurenmonster leren welke kleur bij welk gevoel hoort. Ze vertelt dat geel de kleur van de blijdschap is en op de afbeeldingen zien we allemaal in vrolijk geel geschilderde vogels, bloemen, blaadjes enz.
Blauw hoort bij verdriet en woede is knalrood.

"Woede is roodgloeiend
en woest als vuur.
Het brandt hevig en is moeilijk te blussen."

Vertelt het meisje onder andere over woede. Zwart is de kleur van de angst maar gelukkig is er ook de kleur groen, die kalmte vertegenwoordigd.

Het meisje geeft alle kleuren/gevoelens een eigen potje en schrijft erbij wat de kleuren betekenen. Zo hebben al die gevoelens nu een eigen plek gekregen, dat is toch veel lekkerder? Maar dan gebeurt er iets... Die kleur kende het meisje nog niet... wat is dat nou? Dus daarom voelde het kleurenmonster zich zo in de war!

Wie het boek De kleur van emoties heeft gelezen zal in dit boek veel daaruit herkennen. De taal in dit boek is anders, meer op een kind gericht. Ondanks dat er enkele delen uit de illustraties van De kleur van emoties zijn gebruikt, wijken in Het kleurenmonster de afbeeldingen wel af van het eerder genoemde boek. Het grootste verschil is dat er geen pop-ups meer gebruikt worden. Aan een kant wel jammer want de pop-ups waren prachtig maar aan de andere kant wel handiger als je uit het boek wil voorlezen. De afbeeldingen zijn evengoed heel bijzonder zoals je in het inkijkexemplaar kunt zien. Opnieuw een fraai uitgevoerd boek zoals we van De Vier Windstreken inmiddels gewend zijn.

ISBN 9789051165906 | Hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij De Vier Windstreken | maart 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kleur van emoties
Anna Llenas

Wist jij dat emoties een kleur hebben? Maar wat moet je doen als al die kleuren door elkaar lopen? Dat overkwam het kleurenmonstertje. Toen hij vanochtend wakker werd voelde hij zich raar, onzeker, verward. Hij voelde zich alle kleuren door elkaar.
'Dat krijg je' moppert het kleurenmonsterbazinnetje 'als je een rommeltje maakt van je emoties. Die moet je scheiden en een eigen 'potje' geven'. Ze wil het kleurenmonster wel helpen en leidt hem langs allemaal heel mooie lichte en soms donkere kleuren, zodat het monster kan leren ze uit elkaar te houden.

Als eerste laat ze vreugde zien die heel vrolijk geel is. 'Vreugde is aanstekelijk. Het straalt als de zon en fonkelt als de sterren'.
Als je vrolijk bent, wil je lachen, springen, dansen, spelen... en je wilt je vreugde delen met iedereen.

En dan komen we bij blauw, de kleur van verdriet. Het bijzondere is, dat we geen gewone afbeeldingen te zien krijgen maar bij elke emotie zien we een pop-up pagina verschijnen. De blauwe pagina is zo mooi dat je er bijna vrolijk van zou worden!
Je ziet blauw met witte wolken waar grote verdrietdruppels uit vallen. Je ziet wolken die vastzitten aan echte touwtjes.
Op bed zit het kleurenmonstertje dat ook blauw van verdriet is, gelukkig is zijn bazinnetje er en die vertelt hem:
'Verdriet hunkert altijd naar iets. Het is zacht als de zee, zoet als regendagen. Als je verdrietig bent, wil je je verstoppen en alleen zijn. Je wil gewoon helemaal niets doen.'

En zo is er op elke pagina een mooie pop-up die een emotiekleur weergeeft zoals het knalrode boos, de zwarte angst en als laatste de groene rust waarbij je het kleurenmonster heerlijk in een groene hangmat tussen groene bomen ziet liggen. Bij elke emotie staat in een paar korte zinnen de beschrijving daarvan en wat je doet als je dat voelt.

Op het eind van het boek zie je allemaal potjes met een emotie-etiket, daarnaast staat of zit het kleurenmonster in de bijpassende kleur. Uit de potjes steken labeltjes die je omhoog kunt trekken. Maar op de allerlaatste pagina wacht ons nog een heel leuke, grappige verrassing! Dan snappen we gelijk waarom bij het kleurenmonstertje de kleuren zo door elkaar liepen!
Echt een superleuk boek!

Als ik een kind was dan wist ik het wel, dan vroeg ik dit boek voor mijn verjaardag!

ISBN 9789044823168 Hardcover die zacht aanvoelt 21 pagina's met 9 zeer fraaie pop-ups Uitgeverij Clavis september 2014
Vertaald door Clavis uitgeverij Leeftijd 4+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Anna Llenas