Adam Ciccio

Dit boek is saai
Uit de serie Mijn kop is top: ADHD
Illustraties: Barbara Bongini
Tekst: Adam Ciccio

Je wordt gewaarschuwd... zelfs in de titel. Dit boek is saai! zelfs niet gewoon saai maar doodsaai.
Waarom zul je denken? Nou, het gaat over taken die je elke dag moet doen maar helemaal niet leuk zijn., zoals tandenpoetsen, of je bed opmaken, of je huiswerk maken, of... opruimen!
Dat is toch saai! Waarom zou je daarover gaan lezen?
Dat vraagt het meisje uit het boek ook steeds aan je. Ze is zelfs verbaasd dat je het boek nog aan het lezen bent!

Maar die saaie dingen leveren wel heel leuke ideeën en afbeeldingen op. Je kunt bedenken dat je bed een springkasteel is, je ziet het meisje bijna zweven n je kunt ook dansen als je aan het opruimen bent, dan is het veel leuker! - Alle knuffels van het meisje dansen en zingen zelfs mee! -
Maar op gegeven moment is de dag om en dan moet je slapen gaan. Dat is het allersaaiste van alles. Toch? Maar niet als je lekker in je opgemaakte bed ligt tussen al je knuffels!

Het idee is superleuk, alleen snapte ik aanvankelijk niet wat het verhaal met ADHD te maken heeft. Pas achterin het boek staat een uitleg van de Adam Ciccio die een praktijk heeft voor poliklinische geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en volwassenen. Hij vertelt dat kinderen met ADHD moeite hebben om taken af te maken, waardoor ze gefrustreerd kunnen raken. Maar omdat ADHD kinderen ook heel creatief en veel verbeelding hebben, kunnen ze ook leren de saaie klussen af te maken door een dansfeestje te houden als je opruimt, of een toneelstukje te verzinnen als je sokken sorteert.
Door die toevoeging wordt het boek een begrijpelijk geheel.

Maar ook kinderen zonder ADHD zullen vast lachen om het meisje dat maar niet snapt dat iemand zo'n saai verhaal wil lezen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Ik kan het!
illustraties: Myriam Berenschot
tekst: Adam Ciccio

Het verhaal gaat over Bange Bram. Hij durft niet met de andere kinderen mee te spelen want stel bijvoorbeeld dat hij valt en zijn knie bezeert. Als kinderen hem vragen om samen te voetballen wil hij ook graag meedoen maar zijn angst is groter, dus zegt hij nee. Hij vindt het zo akelig dat hij al die dingen niet durft dat hij het liefst in een diepe kuil zou willen weg kruipen.

Na schooltijd loopt hij dan ook boos en verdrietig naar huis, hij zou wel willen schreeuwen uit frustratie. Hoe kan hij zijn angst laten verdwijnen?
Het bos wordt steeds donkerder en mistiger, Bange Bram ziet het steeds somberder in. De dieren proberen hem te helpen maar helaas, de angst blijft. Zij vinden het ook naar om Bram zo droevig rond te zien lopen.
Uiteindelijk komt Bram bijna huilend thuis en zijn moeder vraagt bezorgd wat er is.
Als Bange Bram vertelt wat hem dwars zit dan geeft mama hem een wijze les.

'Een prentenboek dat een sleutel wil aanreiken om voluit te leven. Voor dappere kinderen en kinderen die dapper willen worden, staat op de cover te lezen.' Op zich is het thema van het verhaal ook goed. Maar helaas is de gebruikte taal hoogdravend en de zinnen zijn veel te lang.
Een kind van vijf zal dan ook niet gauw begrijpen wat mama zegt. Vermoedelijk is de vertaling niet erg geslaagd want boeken van Adam Ciccio zijn juist vaak vrij speels. Clavis vertaalt regelmatig zelf prentenboeken en dat is helaas voor het merendeel geen succes. De vertalingen ontaarden vaak in vrij stijve teksten en in een niet kindvriendelijke taal geschreven. Het zou een goed idee zijn echte vertalers in te schakelen want dit is echt zonde van het boek. De taal slaat het verhaal dood.

De afbeeldingen van Myriam Berenschot zijn gelukkig wèl erg aansprekend en zij geven de gebeurtenissen prachtig en beeldend weer. We zien de angst in de ogen van Bram en de opluchting als mama gesproken heeft. De afbeeldingen vormen zelfs bijna een verhaal op zich.
De kleuren in de illustraties geven precies de stemming van Bram weer, het wordt steeds donkerder door het verdriet van Bram en de mist toont dat hij niet helder ziet wat hij moet doen. Gelukkig zorgt mama ervoor dat alles weer helemaal licht wordt!
Kortom, mooie prenten maar jammer van de tekst.

Adam Ciccio heeft een praktijk voor poliklinische geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en volwassenen in Marblehead, Massachusetts, dezelfde stad waar hij momenteel woont. Hij is de auteur van verschillende prentenboeken die focussen op ontwikkeling en zelfvertrouwen tijdens de vroege kinderjaren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alles kan
Tekst: Adam Ciccio
Illustraties: Nina Podlesnyak

Alles kan, dat slaat op wat je worden kan. Het kiezen van een beroep.

Het jongetje dat ons zijn dilemma voorlegt is een vrolijk joch, ondernemend en fantasierijk. Zijn zusje wil astronaut worden, vertelt hij, haar kamer weerspiegelt inderdaad die droom. Maar wat wil hij zelf?
Hij kijkt of hij inspiratie kan opdoen, bijvoorbeeld met de spulletjes die hij toch al op zijn kamer heeft en zo passeren allerlei beroepen de revue: dokter misschien? We zien hem bezig: alle (zieke) knuffels zitten op een rij, dokterstas open. De eerste patiënt is de hond, een grappig beestje dat steeds een rol speelt als de jongen zijn mogelijkheden bekijkt.

Of goochelaar? Zeiler? Technicus? Loodgieter? Er zijn zoveel mogelijkheden. Het lijkt allemaal wel leuk, maar steeds heeft hij een ander idee.
Grappig is dat intussen de stapel spullen op zijn kamer groeit.
Zou hij iets kunnen bedenken dat hij echt zal worden? Want het is echt wel moeilijk nu al te kiezen, er is zoveel!
Want als je weet dat àlles kan…

Terwijl de jongen van alles bedenkt, heeft de hond ook steeds een andere rol. Het leukste is die als hij voor de rechter (de jongen dus) staat. Arme hond…

De tekst is in rijmvorm, maar het duurt even voor je dat ontdekt, omdat het verspreid over de pagina’s loopt. De zin die rijmt staat dan pas op de volgende pagina, dan is je aandacht meer gericht op het nieuwe beroep dat de jongen bedenkt.

Vrolijk gekleurde illustraties, steeds passend bij de tekst, zijn verdeeld over de pagina’s. Ze vertellen meer dan de tekst en stimuleren zo de fantasie van een kind. Ook kan je er zoekopdrachten bij verzinnen. Maar vooral is het een mooi kijkboek, waarbij de titel alles al zegt!

Adam Ciccio (Boston, Massachusetts) deed een kunstopleiding, Engels en psychologie.
Hij heeft diverse kinderboeken op zijn naam die vaak als thema het opgroeien van een kind hebben.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Adam Ciccio