Lange dagen

Eva's vader, dik veertig, is een dominante man. Thuis houdt hij Eva, haar twee jaar oudere broer Steven en haar moeder goed onder de duim, maar op zijn werk wil het maar niet vlotten. Avond aan avond zit hij op zijn collega's af te geven, terwijl de drie gezinsleden zwijgend luisteren. Zijn midlifecrisis noemt hij het midden van zijn leven, hij wordt kaal, en van de goedlachse vader blijft weinig meer over. Hij krijgt ook lichamelijke klachten en geeft de schuld aan voedsel. Niets deugt er meer van de voedingsmiddelen die op tafel verschijnen, hij verdiept zich in het alternatieve circuit, en dringt zijn gezin de vreemdste dingen op. Zij accepteren braaf.
Dan, als Eva veertien is, krijgt hij het in zijn hoofd om naar de enige plek op aarde te reizen waar de natuur nog echt natuur is: Lapland. Maandenlang duren de voorbereidingen voor de onvermijdelijke zomer. Steven, Eva en hun moeder zwijgen, zoals steeds, en laten zich meesleuren. Hun vader vindt een extra reisgenoot, de wat oudere Axel, die in een ijzersterke conditie verkeert en dol is op alles wat met survival en ontbering te maken heeft.
Met lede ogen zien Eva en Steven hoe hun vader hem de hemel in prijst. En daar is de hond Balder, die onvermoeibaar en trouw zijn baas volgt. Een vreselijke reis volgt, ze eindigen op een onherbergzame toendra, waar een kompas niet meer werkt en waar ook het laatste beetje saamhorigheid lijkt te verdwijnen. Een plek waar geen mens kan leven, waar geen uitweg lijkt te zijn. Een verhaal dat steeds meer dreiging krijgt, waar een climax onvermijdelijk lijkt.

Het is een verhaal waarin vier mensen geconfronteerd worden met zichzelf en elkaar. De onderlinge relaties worden zwaar onder druk gezet. Wat voor mensen zullen ze zijn, en dan met name Eva, als het voorbij is?
Het is dan ook een coming-of-ageverhaal. Niet alleen de vader is op zoek naar zichzelf, ook de dochter maakt dingen mee die haar zullen vormen. Het kan haast niet anders dan na deze zomer kan niets meer zijn zoals het was, maar hoe het dan wèl zal zijn, dat krijgen we niet te horen. Een prachtverhaal, al vind ik het jammer dat er weer een seksueel dramaatje in verwerkt moest worden.
Eva is de ik-figuur, die het avontuur achteraf vertelt. Daardoor zit er wat afstandelijkheid in, blijven beschrijvingen van gevoelens achterwege. Ze constateert wat er gebeurt, zonder veel uit te weiden over hoe ze het ervaart. Voor mij had het best wat uitgebreider mogen zijn, met wat meer emoties. Niettemin: een uitstekend debuut.

isbn 978 90 446 1196 0 Paperback 253 pagina's | Uitgeverij Prometheus | september 2008

© Marjo, november 2008

Lees de reacties op het forum, klik hier!