Mike Unwin

Migratie
Wonderbaarlijke dierenreizen
illustraties: Jenni Desmond
tekst: Mike Unwin

Bijna iedereen weet wel dat vogels tegen de winter naar warmere oorden vliegen. Dit wordt migratie genoemd. In dit boek wordt migratie als volgt omschreven:

"Dieren migreren omdat hun omgeving met de seizoenen verandert. Ze reizen naar nieuwe plaatsen om voedsel te vinden en veilig jongen te kunnen krijgen. Onderweg moeten ze barre weersomstandigheden en hongerige roofdieren trotseren. Dat is vermoeiend, maar als deze reizigers op één plek zouden blijven, zouden ze het niet overleven."

We kunnen dankzij dit boek twintig migrerende dieren volgen. Nu had ik al veel verbazingwekkends in documentaires op tv gezien rond dit onderwerp en vol bewondering gekeken naar al die volhardende dieren. Maar toch werd ik evengoed regelmatig verrast bij het lezen van dit boek. Het blijft ongelofelijk welke enorme afstanden dieren kunnen afleggen en welke bizarre situaties ze moeten trotseren om hun soort te laten voortbestaan.

Het begint al met de Bultrugwalvissen, sowieso al wonderbaarlijke bijna prehistorische dieren, die bijna vijfentwintigduizend kilometer per jaar zwemmen. De tekst bij de getekende afbeelding is in verhalende, informatieve vorm geschreven.

"[...] Ze beviel afgelopen winter in de warme Stille Oceaan in de buurt van Australië. Er waren daar veel bultrugwalvissen samengekomen om hun kalveren te beschermen. Ze aten niet. In plaats daarvan teerden ze op het vet dat hun lijf tijdens de vorige zomer had opgeslagen.
Nu hebben de walvissen honger. Ze reizen zuidwaarts naar Antartica, waar ze hun voedsel zullen vinden. [...]"

De keizerspinguïn heeft weer heel andere zorgen. Op tv had ik al eens gezien hoe op Antartica de mannetjes, dicht tegen elkaar aan, staande in ijzige storm en wind hun eieren beschermen door ze op hun voeten te houden (die warm zijn). In dit boek wordt daar o.a. ook over verteld met daarbij een mooie afbeelding van in een lange rij marcherende pinguïns.

Maar als je leest welke enorme afstand de noordse stern vliegt - van Noordpool naar Zuidpool - valt het hele verhaal rond de pinguïns daar bij in het niet. Het kleine vogeltje vliegt maar liefst 77.000 kilometer per jaar!

Ook stond ik perplex over het verhaal van de monarchvlinder, dat frèle fladderende beestje kan 100 km per dag reizen en zij migreren van o.a. Canada naar de Mexicaanse bossen!

"Wetenschappers begrijpen nog steeds niet helemaal hoe de vlinders hun weg kunnen vinden naar een verborgen bos, duizenden kilometers ver weg, dat ze nog nooit eerder gezien hebben."

En zo lezen we de meest wonderlijke verhalen over dansende trompetkraanvogels, insecten zoekende zwaluwen, kruispuntkrossende kariboes, wereldzwervende libelles, samenscholende sardines, dwalende reuzenalbatrossen, massaal rondkrabbelende krabben, over zee zoemende kolibri's, over bergen gakkende ganzen, oceaanmigrerende hongerige haaien, Kalahari overlevende olifanten, zwoegende zalmen, met de vissers vissende visarenden, met de regen reizende gnoes, fruitvlerkende vleermuizen en vermoeide groene zeeschildpadden...
En allen maken, op een heel eigen manier, hun bijzondere tocht om te kunnen overleven. Het blijft fascinerend om te lezen over het hoe en waarom dit gebeurt.

Bij elk verhaal staat een grote afbeeldingen verspreid over twee pagina's die een indruk geven over de reis van de dieren. De ene keer zien we een stoet olifanten die keurig achter elkaar lopen, voorafgegaan door het oudste vrouwtje die precies de weg weet. De andere keer zien we een enorme school sardines die door zo dicht bij elkaar te zwemmen een enorm zeedier lijken. Om hen heen dolfijnen en andere zeedieren die wel een lekker sardientje lusten. En zo is er steeds wat bijzonders te zien.

De tekst is wat stijfjes en had van mij iets vlotter gemogen, maar dat kan ook aan de vertaling liggen. De delen van de Engelse tekst die ik kon vinden zijn vloeiender en meer jongerengericht. Zoals bijvoorbeeld bij de Kariboes: They spend summer on the open Artic plains wordt vertaald als zij vertoeven tijdens de zomer op de Noordpoolvlakten. Vertoeven is geen woord voor kinderen/jongeren. Maar sommige woordspelingen zijn wel weer leuk toegepast.

Achterin het boek is een wereldkaart te zien waarop de trajecten van alle genoemde dieren weergegeven is.
Alles bij elkaar vormt het een interessant en informatief boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Mike Unwin