Liesbeth Elseviers

Een creatieve reis door de wereld van Magritte
Vogel, bolhoed, wolk
Concept en Nederlandse tekst: Liesbeth Elseviers

De manier waarop ik schilder is heel gewoon. Wat interessant is, is wat ik laat zien

De titel van een schilderij moet ons niks leren, maar moet ons verrassen en betoveren.

Deze uitspraken van de Belgische schilder René Magritte zijn typerend voor zijn werk. Want inderdaad lijken zijn schilderijen 'heel gewoon' maar dankzij de titels die hij ze heeft gegeven worden ze bijzonder en laat hij ons nadenken. Magritte speelt met beeld en taal. Neem bijvoorbeeld een van zijn beroemdste schilderijen waar een pijp op staat weergegeven, toch heeft het schilderij de titel Ceci nést pas une pipe (Dit is geen pijp). Het maakt dat je wakker geschud wordt en extra gaat opletten. Een gewone geschilderde pijp is saai zei Magritte daarover maar door de titel wordt het toch weer interessant. Zo schilderde hij bijvoorbeeld ook een omgekeerde zeemeermin met een vissenkop en mensenbenen.

Bij voorkeur schilderde deze kunstenaar een bolhoed, een vogel en een wolk/wolken maar zijn vogels vliegen niet in de wolken maar de wolken staan op de vogels. En in zijn schilderij La clef des songes (De sleutel der dromen) schildert hij een bolhoed die hij de titel sneeuw geeft. Het werkt vervreemdend en het maakt dat je je gaat afvragen waarom Magritte dat gedaan heeft, waarom hij het die titel gaf. En o.a. dát staat in dit kinderboek te lezen.

Wat extra leuk is aan dit drietalige 'activity book', is dat het op een wel heel speelse manier kinderen laat kennismaken met deze bijzondere kunstenaar.
Als eerste maken we in een biografietje kennis met hem, lezen we over de stijl die hij gebruikte en wordt verteld waarom hij alles zo omkeerde en vreemde namen aan zijn werk gaf. En dan begint het!

Kinderen worden namelijk aan het werk gezet, ze kunnen van papier-maché zelf de 'appel met masker' namaken die op een kunstwerk van Magritte te zien is. Er wordt ook verteld hoe ze een eigen schilderij kunnen maken naar aanleiding van dromen die ze gehad hebben. In het boek is daarvoor ruimte vrijgemaakt.
Eveneens krijgen ze de kans om de ontbrekende delen van een schilderij aan te vullen en collages en een mobile te maken dankzij de erg mooie bijgeleverde stickers en sjablonen.
Dankzij ze de tien verschillen moet opzoeken in een schilderij van Magritte leren ze dàt schilderij heel goed te bekijken én door het prachtige memoryspel met schilderijafbeeldingen zien ze wat voor werk Magritte allemaal gemaakt heeft.
Kortom, na het lezen, bekijken en werken met dit boek weten vragen kinderen nooit meer wie was Magritte? (Je kunt hem misschien ook wel de naam Parkiet geven, dat had hij vast leuk gevonden.)

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Liesbeth Elseviers