https://www.oneworld.nl/personen/kees-broere

Irma
Een mikado van boze geesten
Kees Broere

Irma was gewaarschuwd: toen zij naar Sint-Maarten vloog, wist ze dat er een orkaan op komst was. Hoe hard die het eiland zou treffen, wist ze natuurlijk niet, maar zich daar bevinden was niet verstandig. Waarom gaat ze dan toch?

Irma Weever is een rationele, slimme vrouw. Ze is van Surinaams-Curaçaose afkomst, toen ze drie jaar was verhuisden haar ouders naar Curaçao. Haar vader was werkzaam bij de Shell, haar moeder beheerde een eigen restaurantje, dat goed draaide.
Zij wilden graag dat hun dochter het Lyceum zou doen op het eiland, om dan in Nederland te gaan studeren.

‘In een wereld waarin anderen meenden te bepalen wat zij wel en wat zij niet moest weten, waarin anderen de bovenmeesters van haar samenleving dachten te zijn, wilde zij haar eigen lessen leren.’

Haar ouders vertellen haar dat misschien de boeken die op de Antillen gebruikt worden dezelfde zijn als die in Nederland, maar in Nederland leerde je zelf nadenken.
Als Paul, een Bonaireaan met Libanese wortels, haar maatje, vertelt ook naar Nederland te gaan, besluiten ze samen te gaan.
Maar dan is er het laatste uitstapje dat Irma maakt met haar schoolvriendinnen. Maria had een paar Nederlandse jongens aangesproken om wat lekkers bij hen te bietsen. Wat er precies gebeurd is, dat weet niemand, maar die avond overleed zij in het ziekenhuis. Vergiftiging, zeiden de doktoren. Irma zweert op dat moment dat ze wraak zal nemen.
Hadden die blanke jongens een rol bij het overlijden van de donkere Maria? Precies hoe en wat weet ze niet, maar de gedachte dat ze wraak moet nemen voor Maria zal haar verdere leven in het achterhoofd blijven. Als huidskleur bepalend is voor de plaats die je in de wereld inneemt, dan deugt de wereld niet.

Als Paul haar zijn plannen uiteenzet (waarvan de lezers nog lang niet weten wat die inhouden) belooft ze hem haar hulp. Zij gaat rechten studeren in Amsterdam, hij doet biochemie in Nijmegen.
Zij wordt via verschillende omwegen een advocaat strijdend voor het onrecht dat mensen aangedaan wordt, hij een wetenschapper in de biochemie.
Zij weet dat het in de wereld niet zozeer gaat om de echte waarheid, maar om wie zijn argumenten het beste kan brengen. Hij beweert dat je de wereld niet aan anderen moet overlaten als je het ook zelf in de hand kan nemen.
Het is Irma die vertelt: hoe Paul, ook als hij er niet is, toch altijd een bepalende factor is in haar leven.

Ieder hoofdstuk begint met een stukje verhaal over Irma en haar naamgenoot de orkaan die flink huis zal houden op Sint Maarten. Dat staat in de tegenwoordige tijd, het enige onderscheid met de rest van het hoofdstuk, dat het verhaal van haar leven vertelt.
Over hoe allerlei invloeden haar maken tot wie zij is. Met welke mensen zij te maken krijgt, en wie er meer of minder invloed zal hebben op de gebeurtenissen.

Maar er is meer. Veel meer.
Kees Broere kan zich soms verliezen in ellenlange zinnen, waarin hij de lezer probeert mee te sleuren in een bepaald idee. Filosofisch, sociaal, of zelfs economisch. Er valt ook niet een specifieke genreaanduiding op dit boek te plakken, hoewel de term ideeënroman misschien het meest op zijn plaats is.
Een groot deel van de thematiek raakt aan het onderscheid tussen huidskleur en afkomst, maar er zijn ook ‘normalere’ zaken, die meer met de tijdsgeest te maken hebben: drugs, over de uitbuiting door Shell, over het leven op kamers in Amsterdam. En over de zelfstandigheid die Curaçao en Sint Maarten kregen binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
Bepaalde gebeurtenissen worden niet uitgewerkt, omdat slechts een klein onderdeel van wat er gebeurt ook onderdeel uitmaakt van Irma’s leven. Het gaat om haar, niet om de bijfiguren.

Je zou dit boek vaker moeten lezen om alles te kunnen doorgronden, want ook al valt op het einde veel op zijn plaats, vragen blijven er. 
De titel is een vergelijking met ‘de orkaan die alle voorwerpen over het wegdek heeft geworden als een mikado van boze goden’.
Zo heeft ook Broere van alles door elkaar geworpen, bij monde van Irma.

Kees Broere is sinds 2017 correspondent Caribische regio van de Volkskrant met als standplaats Curaçao. In 2018 verscheen de roman Pom, die zich afspeelt in Nairobi in Kenia, zijn vorige thuisbasis als Afrika-correspondent. Irma, een mikado van boze goden is zijn eerste ‘Caribische’ roman.

ISBN 9789493214361 | paperback| 276 pagina's | Uitgeverij in de Knipscheer | oktober 2021

© Marjo, 17 december 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER