Mosselvogel
Jeanet Kingma

Riska loopt nog een beetje onwennig rond op de camping. Haar broertje Chiel heeft al een vriendje gevonden maar zij kent nog niemand, laat staan dat ze al een vriendinnetje heeft gevonden. Die vindt ze ook niet, maar wel een vriend, Sjoerd, waarmee ze de door haar gevonden haaientand ruilt voor een mossel die er nogal apart uitziet. Naderhand heeft ze spijt, een haaientand is eigenlijk veel leuker. Riska's moeder is zelfs een beetje boos om de ruil.

Maar alles verandert als de mossel opengaat en er iets roods in zit. Het is geen mossel maar een piepklein vogeltje met rode donsveertjes! Ze waarschuwt Sjoerd en samen brengen ze het mosselvogeltje naar hun geheime hut. Het beestje is hongerig, heel erg hongerig zelfs. Riska is gek op vogels maar in haar boek Vogels van Europa kan ze niets vinden over het vogeltje. Wat voor soort zal het zijn?

Op de camping staan ook twee vogelkenners maar de twee kinderen durven hen niets te vragen, ze zijn veel te bang dat ze hun vogel kwijt zullen zijn als de beide mannen hem zien. Maar de mannen hebben wel een foto gemaakt die hun voor raadselen stelt, wat is dat voor rode vlek daar op het dak van die caravan? Sjoerd en Riska weten het wel en houden hun hart vast. Gelukkig is de foto heel onduidelijk geworden. Maar toch... stel dat de vogel ontdekt wordt, wat gaat er dan met de bijzondere vogel gebeuren, wat dat hij bijzonder is, beseffen ze maar al te goed.

Er dreigt echter een nog veel groter gevaar. Er staat namelijk een vrouw op de camping die gek is op veertjes, ze heeft al een paar mooie rode veertjes gevonden van de mosselvogel en ze wil meer van die veertjes. Ze gaat daarin heel ver, de kinderen houden hun hart vast, zo direct gaat de Mosselvogel dood door die hebberige vrouw.

Ondertussen groeit de mosselvogel tegen de klippen op, hij heeft ook altijd honger. Elke keer zijn ze weer verrast als ze het dier zien.

Ik hield mijn adem in. Hij leek wéér groter geworden. Hij had nu geen donsveertjes meer, maar felrode glanzende volwassen vogelveren. De oranje vlekken onder zijn ogen gloeiden en zijn grijze snavel was stevig, net als zijn poten. Hij was, zeker weten, de allerbijzonderste vogel die ik ooit had gezien.

De kinderen verzinnen van alles om aan eten te komen voor het beestje.  Maar dan, op een dag is de vogel weg! Verdwenen! Die mevrouw zal toch niet... Sjoerd en Riska zoeken overal, waar is hij en is hij veilig?

Het verhaal is lekker spannend, vol fantasie.
Riska is de verteller. Zij en Sjoerd hebben er een grote klus aan om hun geheim te kunnen bewaren én de vogel te verzorgen want er zijn ook nog ouders die vinden dat hun kinderen mee moeten naar een museum of zo. Heel onhandig als je weet dat er een hongerige vogel zit te wachten. Ook Riska's kleine broertje wordt een probleem, hij weet van het bestaan van de hut en zeurt steeds of hij mee mag. Elke keer moeten ze wat anders verzinnen waarom het niet kan, tot ergernis van Riska's moeder.

Het verhaal zelf straalt verder de hele spannende sfeer uit die kinderen zelf kunnen oproepen. Als het al niet spannend is dan maken ze het door hun fantasie wel spannend! Er had ietsje meer vaart in kunnen zitten, enkele beschrijvingen zijn soms wat aan de lange kant maar dat neemt niet weg dat je geboeid blijft doorlezen.
Doorheen het boek staan aardige zwart-wit afbeeldingen van Myriam Berenschot, die in kleur denkelijk beter tot hun recht zouden komen.
Al met al een fijn leesboek dat kinderen zeker zal aanspreken.

ISBN 9789044827057 | Hardcover | 156 pagina's | Uitgeverij Clavis | maart 2016
Leeftijd 8+

© Dettie, 28 april 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER