Francesca Sanna

Mijn vriendje Bang
Francesca Sanna

In dit boek laat de schrijfster van dit boek op een abstracte, speelse en toegankelijke manier een kind leren omgaan met angst. Dit doet zij door middel van het lieve, kleine, witte figuurtje met een rond lijfje en grote nieuwsgierige blauwe ogen dat Bang heet.

Bang is heel goed bevriend met een meisje. 'Bang heeft altijd voor me gezorgd en beschermd,' vertelt ze. We zien het meisje en Bang samen allerlei leuke dingen ondernemen. Zoals een beetje griezelbang onder het bed kijken om te zien of daar niets engs zit of samen wat bibberig tegenover blaffende honden gaan staan.
En zo hoort het ook, een beetje bang zijn, is prima. Dan let je ook op goed op bij de dingen die je doet.
Met zijn tweeën hebben ze op deze manier al heel wat geleerd. Bang en het meisje houden elkaar prima in evenwicht.

Maar nu woont het meisje in een nieuw land en ineens begint Bang flink te groeien. Zij wordt zo groot dat het meisje nauwelijks voorbij Bang kan komen en daardoor pas met veel moeite de deur uit kan...
Bang vindt het verder helemaal niet leuk op school en wil ook niet dat het meisje in de pauze met iemand gaat spelen, het meisje zelf wil dat wel... Bang zegt ook dat niemand het meisje leuk vindt en het meisje gelooft dat ook wel een beetje, daardoor staat ze steeds alleen. Kortom, Bang begint het hele leven van het meisje flink te overheersen.

Uiteindelijk stapt er een jongetje op het meisje af en al snel zijn ze samen heerlijk aan het tekenen en schilderen. Daarna gaan ze buiten spelen en Bang klampt zich aan het meisje vast, Bang durft niet zo goed, maar het meisje duwt hem vooruit en draagt hem uiteindelijk naar buiten. Het leuke is... We zien dat Bang steeds kleiner wordt!
En dan... schrikt de jongen en ziet het meisje dat het jongetje zich verschuilt achter iets. Wat blijkt? Hij heeft ook een vriendje Bang! Alleen is zijn vriendje voor andere dingen bang. En als ze daarna goed kijkt dan ziet het meisje dat alle kinderen uit de klas hun eigen vriendje Bang hebben... dat maakt voor haar alles een stuk makkelijker!

Door gebruik te maken van Bang als een apart figuurtje wordt de innerlijke tweestrijd van het meisje heel mooi weergegeven. Het feit dat Bang groter wordt en daardoor zelfs de deur blokkeert is voor kinderen die dit verhaal voorgelezen krijgen of zelf lezen misschien wel een eye-opener. Ze zien dan dat als je vriendje Bang té groot laat worden je geblokkeerd wordt in de dingen die je graag wilt doen. Je wil dan graag dat je vriendje Bang weer krimpt tot hij weer het fijne vriendje van vroeger is, dat terecht, door een klein beetje angstig te zijn, je waarschuwt als er nieuwe dingen ondernomen worden, maar meer ook niet.
Er zit verder geen oordeel of bestraffend vingertje in het verhaal. Het is zoals het is.
De afbeeldingen bij dit verhaal zijn mooi van kleur en niet angstaanjagend, alles is mild en vol begrip weergegeven.

In haar Nawoord zegt de schrijfster: "Om te beginnen wil ik graag elk kind bedanken dat ik tegenkwam op scholen en in bibliotheken en dat bereid was zijn of haar angsten me me te delen [...] Ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn eigen angst de baas bleef!" En zo weet je dat iedereen, klein of groot, een vriendje Bang heeft, zelfs de schrijfster!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Francesca Sanna