Ik had er helemaal geen erg in dat dit geen roman was, maar verhalen! Gelukkig blijft ze de rasverteller, ook in deze vorm, en hapte het boek weer heerlijk weg.
Je klinkt inderdaad heel enthousiast.
Weet jij of Rascha Peper in andere verhalenbundels ook steeds personages uit andere verhalen liet terugkomen?
Of was Wijnen de 'trendsetter' daarvoor?
Ik heb nog niet eerder verhalen van Rascha Peper gelezen, dus dat weet ik niet.
Maar ik heb wel vaker boeken gelezen die een roman in verhaalvorm waren. De personages waren dezelfde, maar je kon de 'hoofdstukken' dan ook zelfstandig lezen.
Er zijn natuurlijk meer tussenvormen mogelijk.
Prachtige verhalen, zo zorgvuldig geschreven. En ik leefde steeds mee met de hoofdpersoon. Het alleraangrijpendst vond ik het verhaal over de blinde man die stiekem door zijn eigen zoon bestolen wordt. In de vorige verhalenbundel van Peper was het volgens mij niet zo dat personages steeds weer terugkwamen in de verhalen.