Wat bijzonder aan dit boek is, is dat Wevers voor een roman in sonnetvorm gekozen heeft. De sonnetten vormen tezamen het verhaal. In het begin is het even wennen maar na verloop van tijd lees je het als 'gewoon' verhaal. Persoonlijk vind ik het knap om dit te kunnen zonder in gekunstelde taal te vervallen omdat het moet rijmen.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/arthur-wevers
Dettie