Dit boek is totaal niet wat ik verwachtte. De omslag deed mij vermoeden dat het een chicklit was, maar verre van dat. Een psychologische roman over ene zoekende.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/marleen-schefferlie
Marjo
Marleen Schefferlie: Rozenrood (debuut)
Nou Marjo, het viel mij erg tegen, wat een gezanik en gezeur met haar kwalen. Schiet op zeg.
Van mij mag het bij dit boek blijven tenzij ze een héél ander boek gaat schrijven. Tjonge hoe vervelend kan iemand zijn...
Het door jou aangehaalde stukje
"Eros staat in een walm eau de toilet bij de receptie te wachten, hij draagt een nonchalant T-shirt met wijde hals en een inktzwarte zonnebril. Knijpend met mijn ogen vertel ik hem over de vruchteloze speurtocht naar mijn bril. Direct biedt hij de zijne aan en het wordt schemerig in mijn hoofd. Zijn konen worden voortdurend omhoog geduwd door de grijns om zijn mond. Hagelwitte scheve tanden liggen achter zijn volle lippen, wangen glad van het scheren. Zijn spitse handen toveren een aansteker uit zijn zak als ik een sigaret pak. De scherpe kin, de dunne polsen, lange armen en lange dunne benen maken hem als type niet aantrekkelijk, maar hij beweegt zich als een Arabische hengst."
Dat stoot me af, vooral die hengst, en is typerend voor het hele boek.
Dettie
Van mij mag het bij dit boek blijven tenzij ze een héél ander boek gaat schrijven. Tjonge hoe vervelend kan iemand zijn...
Het door jou aangehaalde stukje
"Eros staat in een walm eau de toilet bij de receptie te wachten, hij draagt een nonchalant T-shirt met wijde hals en een inktzwarte zonnebril. Knijpend met mijn ogen vertel ik hem over de vruchteloze speurtocht naar mijn bril. Direct biedt hij de zijne aan en het wordt schemerig in mijn hoofd. Zijn konen worden voortdurend omhoog geduwd door de grijns om zijn mond. Hagelwitte scheve tanden liggen achter zijn volle lippen, wangen glad van het scheren. Zijn spitse handen toveren een aansteker uit zijn zak als ik een sigaret pak. De scherpe kin, de dunne polsen, lange armen en lange dunne benen maken hem als type niet aantrekkelijk, maar hij beweegt zich als een Arabische hengst."
Dat stoot me af, vooral die hengst, en is typerend voor het hele boek.
Dettie