Pagina 1 van 1

Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 29 jan 2007, 21:38
door Marjo
Aangrijpend verhaal over een jongen die plots volwassen wordt..

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/niccolo-ammaniti

marjo

Geplaatst: 30 jan 2007, 13:10
door Dettie
Het verhaal komt me zo bekend voor, geen film van gezien en ook het boek niet gelezen maar toch staat me bij dat ik er al eens een verslag van gelezen heb.

Dettie

Geplaatst: 30 jan 2007, 13:22
door kim
lijkt me wel iets dit boek...hupsakee: weer een titel genoteerd!
Nog een vraagje wel: wat is de filmtitel?

Groetjes, Kim

Geplaatst: 30 jan 2007, 13:34
door Marjo
In het italiaans 'Io non ho paura'. De Nederlandse titel zal denk ik hetzelfde zijn als het boek, een letterlijke vertaling dus.
Dettie, misschien heb je het ooit in een thema ondergebracht?

Geplaatst: 30 jan 2007, 13:49
door irene
Ik ben niet bang is een prachtig boek Kim. Mijn exemplaar maakt momenteel een rondje Nederland. Als het terug is mag je het best van mij lenen.

Geplaatst: 30 jan 2007, 22:05
door kim
Hey irene,

als ik het boek bij ons in de bib niet kan vinden zou ik het graag eens van je willen lenen!

groetjes, kim

Geplaatst: 30 jan 2007, 22:24
door tiba
Is wel een heftig verhaal, Marjo!
Het erge is dat af en toe zo iets in het nieuws komt: iemand die jarenlang ergens werd vastgehouden.
ik pijnig nu mijn hersens in welk boek iemand in een stal werd vastgehouden: was het in 'het meisje dat van lucifers hield'?

Groetjes.Tiba.

Geplaatst: 30 jan 2007, 22:28
door Marjo
In dat boek waren er twee kinderen vrij en een derde was inderdaad opgesloten. Of dat in een stal was? Een of ander bijgebouw..

Geplaatst: 30 jan 2007, 22:30
door tiba
Een bijgebouw kan ook... vreselijke vond ik dat.

Geplaatst: 30 jan 2007, 22:32
door Marjo
Gruwelijk zelfs..eigenlijk is "io non ho paura" dat ook, maar hier is de toon meer positief. Een open einde, min of meer, maar toch positief.
Dat boek van Soucy had dat niet, dat is een 'donker' boek, hoe moet ik dat zeggen..

Geplaatst: 16 nov 2009, 23:09
door PetraO.
Ik heb een week geleden Zo God het wil gekregen en dat ben ik nu aan het lezen. Ik keek dus op leestafel of meer mensen deze schrijver kennen, want ik had nooit van hem gehoord. Op de cover stond een aanbevelingszin van Kluun, en daarom dacht ik zou het wel wat zijn. Maar het is een mooi boek. Niet mooi wat taalgebruik betreft, wel mooi vanwege de schildering van het leven van mensen aan de zelfkant van de Italiaanse samenleving.

Geplaatst: 17 nov 2009, 21:03
door Ellen
PetraO. schreef:Ik heb een week geleden Zo God het wil gekregen
Die heb ik al een tijdje op mijn 'te reserveren bij die bibliotheeklijst' staan, want dat lijkt mij ook een mooi boek. Maar er staan meer dan 30 boeken op die lijst en ik leen er maar 1 of 2 per maand, dus hij is nog niet aan de beurt geweest. Ben benieuwd naar je reactie!

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 21 feb 2012, 12:42
door kenzo
Het is een zeer mooi boek, de film heb ik helaas nog niet gezien.
Maar wat ik niet begrijp is of dat de jongen op het einde van het boek, de schietpartij overleeft of niet ?
Weten jullie dat ? Ik zou het heel graag weten.

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 21 feb 2012, 14:51
door Dettie
Wekom kenzo,

Ik heb het boek niet gelezen maar misschien kunnen Marjo of irene je verder helpen.

Dettie

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 21 feb 2012, 20:42
door Marjo
Ik herinner me nooit hoe een boek afloopt..

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 23 feb 2012, 13:35
door kenzo
Jammer dat je dat niet onthoud.
Maar als jullie dit zouden lezen

Ik wil niet dood. Ik wil niet.
Ik deed mijn ogen open.
Om me heen een werelwind van stro en lampen.
Er was een helikopter.
En papa was er. Hij hield me in zijn armen. Hij zei
iets maar ik verstond het niet. Zijn haar glansde, bewo-
gen door de wind.
De lampen verblindden me. uit het donker doemden
zwarte wezens en honden op. Ze kwamen naar ons toe.
De bazen van de heuvels.
Papa, ze komen, weg, weg!
Overstemd door het geronk ging mijn hart als een bezetene tekeer.
Ik gaf over.
weer deed ik mijn ogen open.
Papa huilde. Hij aaide me, zijn handen waren rood.
Er kwam een donker gestalte op ons af. Papa keek
naar hem.
Papa, je moet weg.
In al dat lawaai zei papa: 'Ik herkende hem niet. Help me, alsjeblieft, het is mijn zoon. Hij is gewond, ik wist niet...'
Toen was het weer donker.
Papa was er.
En ik was er.

Als jullie dit zouden lezen, wat denken jullie dan ? Zou hij nog leven of zou hij dood zijn ?

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 23 feb 2012, 14:32
door Dettie
Voor mijn gevoel leeft hij nog.

Dettie

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 23 feb 2012, 16:01
door Marjo
Dat denk ik ook, maar ik herinner me niet eens dit stukje.
Wat mij is bijgebleven uit dit boek is hetgeen er rondom de schuilplaats gebeurde.

Re: Niccolo Ammaniti: ik ben niet bang

Geplaatst: 23 feb 2012, 19:25
door kenzo
Oke, ik vond het zo een raar einde.
maar ik wou het toch weten.

Bedankt.