Eoin Colfer - De supernaturalist (13+)

[Dettie]

De supernaturalist

Volgens de achterflap:
Opnieuw een betoverend hightech avontuur met een fantastische hoofdpersoon: de wees Kosmo Heuvel. In de niet al te verre toekomst, in Satellietstad, staat de veertienjarige Kosmo er helemaal alleen voor. Hij heeft zijn ellendige jeugd doorgebracht in een instituut en bereidt een ontsnapping voor. Wat staat hem te wachten in de buitenwereld? Hij ontmoet de Supernaturalisten, met wie hij jacht maakt op Parasieten. Maar algauw komen ze in een gecompliceerder web terecht dan ze ooit hadden gedacht. Ze ontdekken een verschrikkelijk geheim, dat hen dwingt vraagtekens te zetten bij alles waarin ze geloven...

Mijn mening
Ik weet niet goed wat ik hiervan moet vinden. Enerzijds heb ik iets van totaal ongeloofwaardig maar toch wordt je zodanig het verhaal ingetrokken dat je het boek geen seconde kunt neerleggen. De beschrijvingen van de toekomst, technische uitleg enz. Is er zo nu en dan “over”. Een ver-van-mijn-bed-beschrijving. Zelfs met de grootst mogelijk verbeelding kun je je niet voorstellen hoe het eruitziet maar de personages voel je dan weer aan net alsof je zelf in het verhaal meespeelt. De emoties, spanning, wanhoop, hulpeloosheid,… is goed voelbaar.
Dit is nu bij veel jeugdboeken mijn probleem: Het verhaal op zich vind ik over het algemeen beter dan bij veel volwassenenboeken. Je wordt vlugger in het verhaal getrokken, het spreekt veel sneller aan. Maar toch heb je altijd iets van “nou”?????
Misschien moet ik leren minder als een volwassene te lezen. Dan zouden die “ongeloofwaardige” stukken misschien minder irriteren.
Het is een nogal open einde en juist daardoor vraag ik mezelf af of ik een eventueel vervolg zou lezen. Het antwoord is:”ik ben er van overtuigd van wel al was het maar om te weten wat de supernaturalisten verder nog ontdekken en meemaken.”
Als ik de “ongeloofwaardigheden” buiten beschouwing laat is het een goed boek. Het lezen de moeite waard.


ISBN 9050006558 Gebonden, 223 pagina's Verschenen: oktober 2004 Vassallucci
Vertaler: Mireille Vroege

© Inge mei 2006

[tiba]

Mooi verslag, Inge.
Ik heb dat gevoel soms ook, dat ik een jeugdboek te veel als volwassene lees en er me dan vaak ongeloofwaardigheden of toevalligheden irriteren (bv. bij Dirck Bracke), waar een kind of een jongere misschien geen punt van maakt.
Anderzijds had ik dat veel minder bij bv. "De oorlog van Adriaan" van Gaston van Camp (historisch over de oorlog). De jongen in het verhaal had wel een zeker naïviteit, maar je weet dat dat in die tijd echt
zo was.

Groetjes. Tiba.