Leestafel forum

Korte inhoud van Louteringsberg canto 5 :


Dante en Vergilius gaan verder, maar Dante’s schaduw wekt overal beroering.

Uit een grote schare negligenten komen hen twee verkennerschimmen tegemoet.
Na uitleg keren deze weer en voor Dante en Vergilius er weet van hebben zit de hele massa hen op de hielen.
De schimmen willen hen schijnbaar doen vertragen en lanterfanten.

Jacob del Cassero spreekt uit naam van de menigte en doet zijn verhaal.

Buonconte da Montefeltro doet ook zijn verhaal.
Dante vraagt hem waar zijn op aarde onvindbaar stoffelijk overschot wel mag wezen.
Buonconte vertelt dat hij zich met zijn allerlaatste zucht “Santa Maria!” bekeerde,
dat er theologisch grensconflict volgde waarbij een engel en een duivel om zijn zieltje vochten.
De duivel riep de mist op, en de guurste weerelementen ( merk hoe Grieks-mythologisch deze kerkelijke canto wordt!), en het gure weer sleurde zijn zware lijk mee het gezwollen slijk in, terwijl de engel er met zijn vederlicht zieltje vandoor zweefde.

Ten laatste staat spreekt ook dame Pia de’ Tolomei.

Zij vragen allen eigenlijk hetzelfde aan Dante : hen op de wereld met gebeden indachtig te zijn.

Dante kreeg het nog druk met al dat bidden..

Ik blijf er moeite mee houden hoe 'simpel' je tot de louteringsberg toegelaten kan worden. Roep op je sterfbed Sancta Maria en ziet je hoeft de hel niet in.
Maar als ik het goed begrijp hebben deze schimmen niet zelf gedood maar zijn ze gedood en zijn ze niet begraven, omdat ze het heilige sacrament niet ontvangen hebben moeten ze naar de louteringsberg of omdat ze pas heel laat zich bekeerden tot het geloof?

Er staat bij mij als de schimmen verbaasd staan over de ondoorzichtigheid van Dante.

Mijn leidsman vroeg: 'Maar waarom blijf je staan?
Hindert het jou dat je werd onderbroken?
Het hoort je eigenlijk niet aan te gaan

Wat door die lieden ginder wordt besproken.
Sta als een toren recht waarvan de spits
Niet buigen zal als stormen haar bestoken.

Men kan een moeilijk doel bereiken mits
Het lukt om de gedachten te weerstreven
Die elkaars kracht verzwakken,' zei mijn gids.

Dit snap ik dus niet helemaal. hij moet zich niet laten afleiden?
Vooral de laatste twee regels snap ik niet.


Professor Jom weet u een antwoord?

Bernadet

Ik denk dat het zo simpel was, Bernatrice, maar je moest het wel menen, en de strafmaat blijft natuurlijk groot, niet meer levenslang, maar toch een goed stuk van de eeuwigheid.

Wat je tweede vraag betreft,
daar speelt je vertaler je parten denk ik.
Hij heeft nogal veel aan zijn rijmvermogen moeten opofferen.

Vergilius port Dante gewoon aan om niet op die schimmengossip acht te slaan en stevig door te gaan als een torenhoge boom die veel wind vangt maar toch beslist blijft.

Dante schrijft dan, vers 16-18 :
"ché sempre l'omo in cui pensier rampolla
sovra pensier, da sé dilunga il segno,
perché la foga l'un de l'altro insolla."

"dat dikwijls de mens in wie de ene gedachte
over de andere springt, zich verwijdert van het doel,
omdat de daadkracht van de ene gedachte die van de andere tenietdoet."
Zoiets.

g

dankjewel Jom het is duidelijker nu

Bernatrice
die nu gaat beginnen aan Canto 6