# Tineke Honingh - Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom) 10+

[Dettie]

Ik knipte het licht aan. Als ik iets had geleerd van de afgelopen
Eerste Keren, dan was het toch wel dat mijn lijf me zomaar in de
steek kon laten. Mijn arm deed waar hij zin in had, mijn mond
kon woorden weigeren, mijn benen waren onbetrouwbare
onderdanen. Daarom zwoer ik bij een goede voorbereiding.

Lees verder over dit prachtige boek, zie: http://www.leestafel.info/tineke-honingh

Dettie

[Marjo]

Lijkt wel fantasy! (grapje... maar als je alleen maar dit stukje hierboven leest?)

[Dettie]

Haha ja, dan zou het zomaar kunnen!
Maar dat is het toch echt niet.

Dettie

[Trenke]

Dat klinkt echt als een mooi boek zeg.

[Dettie]

ja dat is het ook Trenke. Ik moest zowaar een paar tranen wegpinken wat me toch weinig meer gebeurt bij een boek.
Terwijl het geen sentimenteel verhaal is. Maar wel ontroerend dus.

Dettie

[Marjo]

Nu zie ik in jouw tekst ook verschil van letters! Zie jij dat ook?

[Dettie]

Ja maar nu was het opzet! Alleen het eerste citaat uit het boek. Was weer eens wat anders.

Dettie

[Marjo]

Ik begon te lezen, en dacht: weer zo'n ik ben-niet-zielig-boek. En daar houd ik niet van.
Maar je hebt helemaal gelijk"het is een prachtig verhaal. Het maakt eigenlijk helemaal niet uit dat Bo is wie ze is.

[Dettie]

Ja, ik schrijf het al 'Het is een boek wat je bijblijft'.
Nee precies, het zijn twee kinderen die samen proberen er het beste van te maken. Gehandicapt of met 'rugzakje' of niet.
Ben blij dat jij het ook prachtig vindt! En hopelijk de kinderen ook.

Dettie

[Marjo]

Vast wel, maar voorlopig krijgen ze het niet onder ogen.