Thomas Enger - Familiewapen

[Annemarie]

In deel 4 van de Henning Juul-reeks leert de lezer ook zijn ex-vrouw Nora beter kennen. Het wisselende perspectief levert een spannend verhaal op.

Lees mijn recensie hier: http://www.thrillers-leestafel.info/thomas-enger

[Dettie]

Het lijkt me een snoeispannende thriller. Echt zo'n verhaal waarbij je door moet lezen omdat je wil weten hoe het zit.

Dettie

[Annemarie]

Ja, deze hele reeks is goed. Wel is het een goed idee om bij deel 1 te beginnen, dan komt de rode draad het beste tot zijn recht.

[Marjo]

Volgens mij heb ik al eerder een boek uit deze reeks gelezen, maar dat kan ik niet terugvinden.
Jouw verslag klinkt spannender dan het boek zelf, Annemarie!

http://www.thrillers-leestafel.info/thomas-enger/

[Annemarie]

Vind je? Jij komt inderdaad een stuk minder enthousiast over. Ik vind dit een heel goed boek.

[Marjo]

Er zitten hele stukken in waarbij het verhaal een beetje kabbelt, met dingen die er niet toe doen. Maar dat zul je zeker niet met me eens zijn. Jij houdt er van als er op de achtergrond dingen doorlopen, maar wat kan mij het schelen als Henning een jaloerse man blijkt?
En of het is niet goed vertaald, of de man is niet goed van de tongriem gesneden. Het komt geregeld voor dat ik een zin opnieuw moet lezen omdat het niet goed loopt.

[Annemarie]

Die ervaringen heb ik totaal niet maar ik begrijp je helemaal. Dit is echt boek dat niet bij jouw smaak past.

[Marjo]

Ik bedoelde 'vertaald' dat is even iets anders.

[Dettie]

Je houdt ook niet van Noorse - Scandinavische - schrijvers toch? Speelt dat ook mee in je oordeel?

Dettie

[Marjo]

Nee. Ik wil daar van af dat ik per definitie niet van Scandinavische schrijvers houd. Het is niet zwart-wit. Dat is het nooit.
Als er de namen niet waren dan zou ik gezegd hebben dat het een Amerikaans boek was.

[Dettie]

Ik zal het niet meer zeggen, bij deze beloofd. Het is omdat je dat vroeger altijd riep, vandaar dat ik het vroeg.

Ook bijzonder dat het Amerikaans lijkt. Weet eigenlijk niet zo goed wat ik me erbij voor moet stellen.
Als ik een 'thriller' kijk dan valt me bij de Amerikaanse series vaak als eerste de taal (knauwerig) op. En de verhalen zijn nogal spectaculair, lawaaierig, niet dat ingetogene wat Engelse series vaak hebben. Bedoel je dat?

Dettie

[Renate]

Bij Amerikaanse thrillers (boeken, series kijk ik nauwelijks) heb ik het idee dat er meer wapens in voorkomen, ook bij burgers. Ook vind ik de verhalen vaak meer zwart-wit. De daders zijn monsters en de mensen van de politie helden. Ook zijn ze vaak conservatiever.

[Marjo]

Het is ook lastig om aan te geven waarom ik het Amerikaans genoemd zou hebben. Misschien was het een kwestie van afstrepen.

Ook hier is het niet zwart-wit: op de een of andere manier vind ik Engelse schrijvers meer aandacht hebben voor het neerzetten van een sfeer, en Amerikaanse schrijvers meer op actie gericht. Dat is in dit boek het geval.