Brad Thor- Geheime orde

[Annemarie]

Voor wie van actiethrillers houdt is dit een uitstekende keus.

Lees mijn recensie hier: http://www.thrillers-leestafel.info/brad-thor/

[Renate]

Ik ben persoonlijk niet zo'n liefhebster van complot-achtige thrillers, dus ik denk niet dat dit boek aan mij besteed is.

[Annemarie]

Stiekem vind ik dit altijd een beetje mannen-thrillers. Het is allemaal wat harder en er wordt niet op een dode meer of minder gekeken. (Mochten er nu mannen beledigd zijn: sorry!) Toch weet deze auteur er ook echt een verhaal in te brengen. Het is niet puur actie en schieten, het politieke en persoonlijke gedeelte van het verhaal geeft wat meer diepgang. De kwaliteit van deze actiethriller ligt hoger dan gemiddeld.

[Renate]

Stiekem vind ik dit altijd een beetje mannen-thrillers. Het is allemaal wat harder en er wordt niet op een dode meer of minder gekeken. (Mochten er nu mannen beledigd zijn: sorry!) Toch weet deze auteur er ook echt een verhaal in te brengen. Het is niet puur actie en schieten, het politieke en persoonlijke gedeelte van het verhaal geeft wat meer diepgang. De kwaliteit van deze actiethriller ligt hoger dan gemiddeld.

Ach, ik kijk ook niet op van een dode meer of minder (boeken over seriemoordenaars (echt of fictief)), maar op het moment dat het over complotten gaat, krijg ik altijd de kriebels.

[Annemarie]

Van mij mag een boek wel over complotten gaan maar het moet wel te volgen zijn. Sommige verhalen gaan over een complot binnen een complot binnen een complot. Dan raak ik de draad kwijt. Als er sprake is van een complot dan moet het heel goed uitgewerkt zijn. In dit boek is dat het geval gelukkig.

[Renate]

Ik houd in principe absoluut niet van boeken met complotten. Dingen als 'De Da Vinci code', of 'Het Bernini mystery', zijn aan mij ook niet besteed. Zodra ik op de achterflap lees dat het over een complot gaat, laat ik het boek onmiddellijk staan.

[Annemarie]

Tja, ik heb de boeken van Dan Brown met plezier gelezen. Veel Leestafel-lezers vinden die boeken maar niks maar ik heb ervan gesmuld. Gelukkig maar dat smaken verschillen, nu zijn er veel verschillende boeken voor veel verschillende mensen!

[Renate]

Tja, ik heb de boeken van Dan Brown met plezier gelezen. Veel Leestafel-lezers vinden die boeken maar niks maar ik heb ervan gesmuld. Gelukkig maar dat smaken verschillen, nu zijn er veel verschillende boeken voor veel verschillende mensen!

Inderdaad, smaken verschillen. Zo zijn er ook mensen op de Leestafel, die niet van thrillers met steeds dezelfde hoofdpersonen houden, iets waar ik juist gek op ben.

[Annemarie]

Tja, ik heb de boeken van Dan Brown met plezier gelezen. Veel Leestafel-lezers vinden die boeken maar niks maar ik heb ervan gesmuld. Gelukkig maar dat smaken verschillen, nu zijn er veel verschillende boeken voor veel verschillende mensen!

Inderdaad, smaken verschillen. Zo zijn er ook mensen op de Leestafel, die niet van thrillers met steeds dezelfde hoofdpersonen houden, iets waar ik juist gek op ben.

Daar hou ik ook van!

[Dettie]

Zo zijn er ook mensen op de Leestafel, die niet van thrillers met steeds dezelfde hoofdpersonen houden, iets waar ik juist gek op ben.

Er zij ook mensen die helemaal niet van thrillers houden.
Ik dus, maar ik moet zeggen soms is de beschrijving van Marjo of Annemarie zo aantrekkelijk dat ik er bijna een zou gaan lezen.

De Agatha Christie boeken met Hercule Poirot of Miss Marple vond ik toch altijd wel erg leuk.
Ook de Broeder Cadfael serie heb ik met veel plezier gelezen, die terugkerende hoofdpersonen vond ik juist wel prettig.
Maar dat zijn meer detectives.
Ik weet niet of ik bij thrillers dat ook zo leuk vindt want thrillers met vaste hoofdpersonen heb ik nooit gelezen.

Dettie
die zich ineens bedenkt dat ze ook boeken van Robert van Gulik heeft gelezen over Rechter Tie, die waren ook leuk.

[Annemarie]

Bij detectives draait het meer om het ontrafelen van een raadsel en minder om de moorden zelf. Daar bedoel ik mee dat lijken in een detective vaak minder gruwelijk worden beschreven. Ook kruipt de schrijver meestal in de huid van de rechercheur/detective en niet in die van de moordenaar. Ik kan erg genieten van detectives, mits ze niet al te gezapig worden.

Dit boek is een actiethriller zoals bijvoorbeeld de boeken van Tom Clancy. Het is vrij hard van toon, gewelddadig en er wordt niet op een dode meer of minder gekeken. Wat mij opvalt is dat boeken van Amerikaanse auteurs vaak een zeker patriottisme uitstralen. Vaak zijn de slechteriken in het boek terroristen uit het midden-oosten die bij de minste of geringste twijfel worden afgeknald. In het begin van dit boek is dat ook zo maar later wordt de toon gelukkig kritischer. Brad Thor maakt zelf kritische opmerkingen over de regering en dat is verfrissend. Boeken waarin Amerika alleen maar wordt opgehemeld en iedereen die kritiek levert als vijand wordt gezien, spreken me niet aan.

Het hoofdpersonage in dit boek was ook het hoofdpersonage in het vorige boek maar de twee verhalen staan wel volledig los van elkaar. Het leven van de hoofdpersoon loopt niet als een rode draad door de boeken heen.

[Renate]

Ik ben persoonlijk erg gek op thrillers. Vroeger haalde ik eigenlijk vrijwel alleen maar thrillers uit de bibliotheek. In ieder geval zat daar over het algemeen niet zo veel relationeel gezeur en gezeur over gevoelens in.

[Annemarie]

Ik hou het meest van psychologische thrillers. Die bieden net wat meer diepgang en ik ben geïnteresseerd in de psyche van de mens. Waarom doen mensen wat ze doen?

[Renate]

Ik hou het meest van psychologische thrillers. Die bieden net wat meer diepgang en ik ben geïnteresseerd in de psyche van de mens. Waarom doen mensen wat ze doen?

Op zich is dat ook wel leuk, hoewel ik het ook wel prettig vind als thrillers een aantal vaste hoofdpersonen hebben. De psychologie komt tegenwoordig dan toch ook wel vaak ter sprake, zeker in Scandinavische thrillers. Dat is vaak mijn bezwaar tegen Amerikaanse thrillers. De schurken worden over het algemeen pikzwart afgeschilderd, bijna alsof het geen mensen meer zijn.

[Annemarie]

Ik hou het meest van psychologische thrillers. Die bieden net wat meer diepgang en ik ben geïnteresseerd in de psyche van de mens. Waarom doen mensen wat ze doen?

Dat is vaak mijn bezwaar tegen Amerikaanse thrillers. De schurken worden over het algemeen pikzwart afgeschilderd, bijna alsof het geen mensen meer zijn.

Niet alle Amerikaanse auteurs doen dat maar ik snap wel wat je bedoelt. Een schurk is niet altijd zomaar een schurk maar vaak iemand met een bepaald verleden. Daar wil ik dan graag meer over weten. Soms is het in Amerikaanse thrillers allemaal iets te zwart-wit.